Οι ραγδαίες εξελίξεις εγκυμονούν αλλαγή σελίδας;

Του Γιάννη Σιδέρη

Ο πολιτικός χρόνος ξαφνικά άρχισε να συμπυκνώνεται ασφυκτικά, εγκυμονώντας εξελίξεις. Η βεβιασμένη εκλογή προέδρου Δημοκρατίας παρέχει την υποψία ότι η κυβέρνηση θεωρεί ότι προσεγγίζει τον μαγικό αριθμό των 180 βουλευτών, ώστε να εκλέξει πρόεδρο Δημοκρατίας και να συνεχίσει την διαπραγμάτευση και το «έργο» της.

Το Eurogroup της πρόσφερε χείρα βοηθείας και πρόσχημα ελπίδας καθώς στην ανακοίνωσή του επιδίδεται με εγκωμιαστικές αναφορές για τις προσπάθειες της χώρας και των πολιτών, ενώ καλωσορίζει και τις θετικές μακροοικονομικές εξελίξεις την ελληνική οικονομία. Παράλληλα επιστρέφουν σήμερα στην Αθήνα και τα τεχνικά κλιμάκια της τρόικα, ως πρώτο βήμα για την τελική διαπραγμάτευση.

Αυτό άλλωστε έχει προδιαγραφεί να είναι το βασικό επιχείρημα προς τους αμφιταλαντευόμενους βουλευτές, το οποίο θεωρεί πως θα έχει αντίκρισμα και στους πολίτες. Θα πρέπει δια της προεδρικής εκλογής οι βουλευτές να δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, να την θωρακίσουν με μία ανανεωμένη εντολή, ώστε να δυνηθεί να διαπραγματευθεί με την τρόικα.

Ωστόσο το επιχείρημα αυτό αποτελεί και την αχίλλειο πτέρνα της, καθώς δεν δημιουργεί μια ισχυρή «αφήγηση». Να διαπραγματευθεί τι και ως προς τι, αφού ούτως ή άλλως πάντα η διαπραγματευτική της δύναμη ήταν ασθενής. Η κυβέρνηση δεν έχει κάτι σίγουρο να παρουσιάσει, ξεκινάει στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα και φιλοδοξεί να πάρει μαζί της πολλούς από τους ανεξάρτητους βουλευτές, και κάποιους ενός ή δύο κομμάτων. Ωστόσο τους καλεί να ακολουθήσουν σε ένα τοπίο αναταραχής, καθώς τα μέτρα που έρχονται θα είναι τελικά μεν, σκληρότατα δε.

Φυσικά η δύναμη της πειθούς δεν περιορίζεται μόνο στα ευδιάκριτα επιχειρήματα. Σε τέτοιες ακραίες περιπτώσεις υπεισέρχονται και άλλες, πιο παρασκηνιακές ας πούμε διαδικασίες, που δεν είναι ανάγκη να αναφέρονται σε χρηματικά ποσά, ποσά τα οποία η ελαφρότητα κάποιων τα ανύψωσε στα 3 εκατομμύρια ευρώ – άλλωστε όπως έλεγε χιουμοριστικά βουλευτής σε ομήγυρη δημοσιογράφων, αν υπήρχαν τέτοια αστρονομικά ποσά, όλοι θα το παίζαμε αμφιλεγόμενοι προκειμένου να συνδυάσουμε το τερπνόν μετά του ωφελίμου. Όμως σαφώς υπάρχουν μύριες άλλες διευθετήσεις και διευκολύνσεις που μπορεί να λάβουν χώρα και να «πείσουν» τους παρουσιαζόμενους ως «δύσκολους» βουλευτές!

Το εγχείρημα είναι μεν παρακινδυνευμένο γιατί οι 180 καθόλου δεν είναι σίγουροι (άλλωστε όπως λέει ο ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχει απόσταση των 155 του προϋπολογισμού, ως τους αναγκαίους 180 του προέδρου.). Ο δε χρόνος της «τεχνικής παράτασης» του μνημονίου, την εξυπηρετούσε επ’ ολίγον. Το Φεβρουάριο θα ξεκινούσαν οι διαδικασίες εκλογής και θα ήταν σαν να άφηνε τονΣΥΡΙΖΑ να διαμορφώσει την ατζέντα.

Τώρα το μομέντουμ είναι θετικό για την κυβέρνηση. Εφόσον το εγχείρημα ευτυχήσει και εκλεγεί πρόεδρος, προσλαμβάνει χαρακτηριστικά σταθερότητας, ενισχύεται κάπως ώστε να διαπραγματευθεί καλύτερα (λέμε τώρα), ενώ παίρνει και παράταση ζωής, με αρκετό βάθος χρόνου. Εάν αποτύχει οδεύουμε σε εκλογές.

Στην περίπτωση που, με βάση την δημοσκοπική πραγματικότητα, ο ΣΥΡΙΖΑ σχηματίσει κυβέρνηση, το αναμμένο κάρβουνο της διαπραγμάτευσης περνάει στα δικά του χέρια, μέσα υπό πιεστικά ασφυκτικές συνθήκες. Ενδεχομένως δηλαδή να είναι μόνο 15 ημερών κυβέρνηση και να υποχρεωθεί, απαράσκευος, να διαπραγματευτεί με τους δανειστές. Σε αυτή την περίπτωση θα τεθούν σε δοκιμασία οι πολιτικές μυθοπλασίες με τις οποίες έζησε για τόσο μεγάλο διάστημα, περί μη υπογραφής μέτρων, περί σκισίματος των μνημονίων, περί μονομερούς ακύρωσή του ( που στη συνέχεια ωρίμασε και τα ακύρωσε), περί κουρέματος κατά 50% και άλλα χαρμόσυνα.

Όλα ανοιχτά είναι, οι εξελίξεις τρέχουν με ταχύτητα και άγνωστο προορισμό Το μόνο σίγουρο είναι ότι πλέον αλλάζουμε σελίδα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η καινούργια θα είναι πιο ευανάγνωστη από την προηγούμενη…

http://www.aixmi.gr/index.php/%CE%BF%CE%B9-%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%B4%CE%B1%CE%AF%CE%B5%CF%82-%CE%B5%CE%BE%CE%B5%CE%BB%CE%AF%CE%BE%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%B5%CE%B3%CE%BA%CF%85%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CF%8D%CE%BD-%CE%B1%CE%BB%CE%BB/