Η «διαγγελματικού τύπου» εμφάνιση του πρωθυπουργού Α. Σαμαρά το απόγευμα του Σαββάτου, από την ανεκδιήγητη κρατική τηλεόραση- μιας και κανένας δεν μπορεί να ισχυριστεί σοβαρά ότι επρόκειτο για τυπική δημοσιογραφική συνέντευξη- ισοδυναμεί με ανεπίσημη έναρξη της προεκλογικής περιόδου.
Όπως όλοι πρόσεξαν, ο πρόεδρος της ΝΔ, δεν μετακινήθηκε ούτε στο ελάχιστο από το άκαμπτο πλαίσιο της περασμένης Κυριακής- με εξαίρεση ένα «γενναιότερο» άνοιγμα αυτή τη φορά, σε όσους «θέλουν να μπουν στην κυβέρνηση» το οποίο μάλλον εκθέτει τους πιθανούς αποδέκτες της πρότασης σε υποτιμητικά σχόλια -αποκλείοντας κάθε ενδιάμεση οδό και απορρίπτοντας εμφατικά και το σενάριο για την «αυτοπαραίτηση της κυβέρνησης», το οποίο είναι αλήθεια, για όσους δεν έχουν βραχεία μνήμη, ότι δεν συνιστά δημοκρατική επιλογή…
Αντίθετα, επέμεινε στο αμετακίνητο δίλημμα «Πρόεδρος ή κάλπες» υπογραμμίζοντας χαρακτηριστικά «Χρειάζονται καθαρές λύσεις. Να τελειώνουμε με τις αβεβαιότητες της εκλογής Προέδρου Δημοκρατίας». Την ίδια στιγμή, κι ενώ ο ίδιος διαβεβαίωνε ότι «έχει κάνει τα πάντα» για να δώσει πολιτική λύση- έστω κι αν στην πολιτική αγορά πολλοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν πως δραπετεύει απλά, από μια δυσάρεστη κατάσταση- προέβλεπε δυσοίωνα πως η έλευση του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος επιμένει σε κάλπες, με σημαία το (άνισο) «Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης», θα σημάνει το «τέλος του κόσμου».
Ποιος χρειάζεται πλέον τον Σταύρο Δήμα;
Στην πραγματικότητα η χώρα πορεύεται σε εκλογές με λάθος δίλημμα. Δεν εξηγήθηκε τούτο στους πολίτες της που παρακολουθούν αδιάφοροι και αμέτοχοι, τα παιχνίδια στα κομματικά ρετιρέ, στην ώρα του και όπως έπρεπε και τι σημαίνει ας πούμε να πάρουμε εγκαίρως ή να αρνηθούμε αφετέρου, την προληπτική γραμμή στήριξης αλλά, και τι κάνουμε με το ανυπέρβλητο χρέος.
Τούτο συμβαίνει, επειδή, συνήθως, οι συζητήσεις αυτές στη χώρα, αποκτούν υπέρμετρα ιδεολογικό χαρακτήρα –που αυτόχρημα έχουν!- με αποτέλεσμα η κοινή γνώμη, αντί να είναι κατατοπισμένη ψύχραιμα στα πράγματα που θα πέσουν πάνω στο κεφάλι της, να αναζητά εύκολα παγιδευμένη, στη συνέχεια, «εθνικούς προδότες» ή εγερτήριους «σωτήρες».
Αν όλα επιβεβαιωθούν, στην αυριανή ψηφοφορία, η προσεχής εκλογική αντιπαράθεση, θα συμβεί με τους χειρότερους δυνατούς όρους, όπως όλα δείχνουν, και σε συνθήκες μιας αχρείαστης για μιαν ακόμα φορά και παλιομοδίτικης πόλωσης που θα απομακρύνει την προσδοκία ότι οι θυσίες των πολλών, πιάνουν τόπο.
«Αν γίνουν εκλογές, θα τις κερδίσω! Το αισθάνομαι!» είπε με ανεξήγητη αισιοδοξία σε μια κορύφωση του λόγου του, σε τούτη την πρωτότυπη, αν μη τι άλλο, «συνέντευξη», ο πρόεδρος της ΝΔ, σπεύδοντας να προσθέσει με επιτηδευμένη αυταρέσκεια «παρότι με βολεύουν οι εκλογές, θέλω να δω το πλοίο να δένει με ασφάλεια στο λιμάνι το ήρεμο».
Υπόψιν ότι λίγες ώρες νωρίτερα από την Bild ο Βόλφγκανγκ Σόϊμπλε είχε διαμηνύσει με τη συνήθη κομψότητα που τον διέπει, ότι δεν τον ενδιαφέρουν οι νέες εκλογές στην Ελλάδα-και συνεπώς και ποιος θα είναι ο νικητής- αλλά, η τήρηση των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει η χώρα.
Εξαρτάται, συνεπώς, πως βλέπει κανείς το «λιμάνι το ήρεμο»…
Γιώργος Χατζηδημητρίου
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.