Αισιόδοξα τα βλέπει τα πράγματα ο Βλαντιμίρ Πούτιν, τουλάχιστον αυτό δείχνει ο ομοσπονδιακός προϋπολογισμός για την περίοδο 2015-2017 που κατατέθηκε πριν από δύο μέρες στη Δούμα.
Όπως φαίνεται από τα στοιχεία που παρατίθενται, το Κρεμλίνο όχι μόνο ατενίζει το άμεσο μέλλον με μεγαλύτερη αισιοδοξία από ό,τι οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης, αλλά… θεωρεί κιόλας ότι τα «χειρότερα» – σε ό,τι αφορά την πίεση που ασκείται από τη Δύση – έχουν περάσει. Το κατά πόσο αυτό ισχύει μένει να φανεί… Προς το παρόν ο Πούτιν φαίνεται πως έχει καταφέρει να κάμψει τις αντιστάσεις πολλών υψηλόβαθμων κυβερνητικών αξιωματούχων που χαράσσουν την οικονομική στρατηγική της χώρας και συνεχίζει ακάθεκτος την εφαρμογή των πολιτικών του.
Για να καταλάβει κάποιος τις μάχες που δόθηκαν στα παρασκήνια με αφορμή τον νέο προϋπολογισμό, αρκεί να πούμε ότι η κατάθεσή του αναβλήθηκε επανειλημμένα, καθώς τόσο οι διαφωνίες για τις προτεραιότητες στις δαπάνες όσο και τα διλήμματα για τη διάσωση ή μη των μεγάλων ενεργειακών κολοσσών φαίνεται πως είχαν κάνει άνω κάτω το οικονομικό επιτελείο. Τελικά, όμως, κρίνοντας εκ του αποτελέσματος δηλαδή, ο Πούτιν δείχνει να συνεχίζει να ελέγχει απολύτως την κατάσταση.
Ρούβλια για κανόνια
Πρώτον, το γεγονός και μόνο ότι οι «κοινωνικές δαπάνες» παραμένουν ανέγγιχτες, παρά την απογοητευτική εικόνα της οικονομίας, μαρτυρά πως ο Ρώσος πρόεδρος δεν έχει χάσει την επαφή με το αντικείμενο: ξέρει πολύ καλά πως την ώρα που η οικονομία οδεύει σε μια δύσκολη περίοδο – κάτι που ενδεχομένως να προκαλέσει δυσανασχέτηση στις τάξεις της κυβέρνησης – και ενώ η κόντρα με τη Δύση δυσχεραίνει τα πράγματα, η μόνη πραγματική νομιμοποίηση για τον ίδιο προέρχεται από τον λαό. Γι’ αυτό και ο Πούτιν δίνει τη μέγιστη σημασία στη διατήρηση της δημοτικότητάς του σε υψηλά επίπεδα, προκειμένου να μην μπορεί κανείς να τον αμφισβητήσει σε επίπεδο πολιτικής ηγεσίας ακόμη κι όταν – κι αν – δουν τα σκούρα.
Δεύτερον, ο προϋπολογισμός αποκαλύπτει πως ο Πούτιν «κέρδισε» τις δύσκολες μάχες στο παρασκήνιο του οικονομικού επιτελείου, αφού προβλέπεται – τελικά – αύξηση των δαπανών τόσο στην άμυνα όσο και στην ενέργεια (ενώ αρχικά οι αναλυτές προέβλεπαν ότι θα αυξηθούν οι δαπάνες σε έναν από τους δύο τομείς). Η κρίση στην Ουκρανία και η αντίδραση της Δύσης βοήθησε τον Πούτιν να πείσει για την αναγκαιότητα ενίσχυσης των αμυντικών δαπανών, ενώ την ίδια στιγμή τα επίμονα αιτήματα «διάσωσης» που λαμβάνει η κυβέρνηση από τις μεγάλες ενεργειακές εταιρείες της χώρας που πλήττονται – ή μπορεί να πληγούν – από τις κυρώσεις της Δύσης σε συνδυασμό με τη φθίνουσα πορεία της οικονομίας (οι επιδόσεις της οποίας είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με την πορεία των ενεργειακών εξαγωγών) φαίνεται πως λύγισαν τελικά όσους αντιστέκονταν στα ακριβά πακέτα διάσωσης (τα οποία, παρεμπιπτόντως, ξεπερνάνε πλέον τα 50 δισ.). Πού θα βρει τα λεφτά η Μόσχα για να αυξήσει τόσο πολύ τις δαπάνες; Από τα τεράστια αποθέματα που έχει… Κι εδώ πρόκειται για ακόμη μια «νίκη» του Πούτιν, αφού τα εν λόγω αποθέματα υποτίθεται ότι αποτελούν μια δικλίδα ασφαλείας για τη σταθερότητα της οικονομίας σε περίπτωση μεγάλης πτώσης της τιμής του πετρελαίου και δεν θα έπρεπε να μπαίνει χέρι σε αυτά για, π.χ., την αύξηση κονδυλίων σε διάφορους κλάδους της οικονομίας.
Αισιόδοξοι υπολογισμοί
Πάντως, όπως και να έχει, η αισιοδοξία του προϋπολογισμού και οι – καθώς φαίνεται – αισιόδοξοι υπολογισμοί του Κρεμλίνου (τόσο ως προς τα οικονομικά μεγέθη όσο και ως προς τη στάση της Ε.Ε. και των ΗΠΑ) δεν είναι απολύτως βέβαιο ότι θα ανταποκρίνονται και στην πραγματικότητα.
Για να πάρουμε μια ιδέα του «χάσματος» ανάμεσα στις διεθνείς προβλέψεις και τις ρωσικές κυβερνητικές εκτιμήσεις αρκεί να αναφέρουμε πως ο ρυθμός ανάπτυξης στο τέλος του 2014 υπολογίζεται να κλείσει στο 0,5%, πως οι ξένες επενδύσεις έχουν πέσει κατά 50% σε σχέση με το 2013 και πως τα ξένα κεφάλαια που εγκαταλείπουν τη χώρα εκτιμάται ότι θα αγγίξουν τα 100 δισ. μέχρι το τέλος του έτους. Κι όμως, ο προϋπολογισμός προβλέπει ενίσχυση του ρυθμού ανάπτυξης στο 1,2% το 2015, στο 2,3% το 2016 και στο 3% το 2017, ενώ προεξοφλεί πως το έλλειμμα θα παραμείνει στο 0,5% για τα επόμενα τρία χρόνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.