Φωτό: Κ. Μπαλάφας |
Εύχομαι στις εκλογές της Κυριακής να πρυτανεύσει μέσω του ηγεμόνα νου η λογική.
Ας σκεφτούμε τι πραγματικά έγινε όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης, τι γίνεται και κυρίως τι μας περιμένει ακόμα. Ας μην παραδοθουμε στην προπαγάνδα και το φόβο που προσπαθεί να σπείρει. Δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε μερικά απλά πράγματα.
Η εξίσωση είναι απλή:
Ο Fitch που αναβάθμισε χτες τη χώρα από "Σκουπίδια-" σε "Σκουπίδια", κάνοντας προεκλογικό δώρο στο Σαμαρά, κι οι άλλοι οίκοι ή επενδυτικά κεφάλαια, όλα αυτά τα διεθνή κοράκια, έχουν αποδείξει απ΄ τη μέχρι τώρα πρακτική τους σε όλες τις χώρες του κόσμου, ότι δεν ενδιαφέρονται για μας τους πολίτες και την καλυτέρευση της ζωής, της καθημερινότητας μας. Αυτό νομίζω είναι κατανοητό. Ενδιαφέρονται αποκλειστικά και μόνο, πως θα δημιουργήσουν τις συνθήκες εκείνες που θα τους επιτρέψουν να κερδίσουν όσο το δυνατόν περισσότερο χρήμα με τη μικρότερη δυνατή επένδυση και ρίσκο. Για να το πετύχουν αυτό χρησιμοποιούν δικές τους πρόθυμες κυβερνήσεις που με άλλοθι τη βελτίωση της οικονομίας εκτελούν εντολές-συμβόλαια αυτών των διεθνών τοκογλύφων.
Η περίφημες μεταρρυθμίσεις στις οποίες αναφέρονται συνέχεια, είναι στην πραγματικότητα η απορρύθμιση της δικής μας ζωής κι η σταθερότητα για την οποία κόπτονται είναι η δική μας μόνιμη αβεβαιότητα. Το ΄χουμε δει και κατανοήσει καλά αυτό τα τελευταία τέσερα χρόνια της κρίσης. Για να επανέλθουμε λοιπόν στην απλή εξίσωση. Εξ ορισμού δεν μπορεί οι πολίτες να έχουμε κανένα κοινό συμφέρον με τον Fitch και τον κάθε Fitch. Άρα δεν μπορούμε να έχουμε κανένα κοινό συμφέρον και με τον εκλεκτό των τοκογλύφων Σαμαρά και τους λοιπούς συγγενείς-δορυφόρους, Βενιζέλους και σία. Όταν λέω συμφέρον δεν εννοώ το προσωπικό συμφέρον. Εννοώ το γενικό, το συνολικό που αντανακλά στο τέλος θετικά και στο προσωπικό.
Η εξίσωση είναι απλή:
Ο Fitch που αναβάθμισε χτες τη χώρα από "Σκουπίδια-" σε "Σκουπίδια", κάνοντας προεκλογικό δώρο στο Σαμαρά, κι οι άλλοι οίκοι ή επενδυτικά κεφάλαια, όλα αυτά τα διεθνή κοράκια, έχουν αποδείξει απ΄ τη μέχρι τώρα πρακτική τους σε όλες τις χώρες του κόσμου, ότι δεν ενδιαφέρονται για μας τους πολίτες και την καλυτέρευση της ζωής, της καθημερινότητας μας. Αυτό νομίζω είναι κατανοητό. Ενδιαφέρονται αποκλειστικά και μόνο, πως θα δημιουργήσουν τις συνθήκες εκείνες που θα τους επιτρέψουν να κερδίσουν όσο το δυνατόν περισσότερο χρήμα με τη μικρότερη δυνατή επένδυση και ρίσκο. Για να το πετύχουν αυτό χρησιμοποιούν δικές τους πρόθυμες κυβερνήσεις που με άλλοθι τη βελτίωση της οικονομίας εκτελούν εντολές-συμβόλαια αυτών των διεθνών τοκογλύφων.
Η περίφημες μεταρρυθμίσεις στις οποίες αναφέρονται συνέχεια, είναι στην πραγματικότητα η απορρύθμιση της δικής μας ζωής κι η σταθερότητα για την οποία κόπτονται είναι η δική μας μόνιμη αβεβαιότητα. Το ΄χουμε δει και κατανοήσει καλά αυτό τα τελευταία τέσερα χρόνια της κρίσης. Για να επανέλθουμε λοιπόν στην απλή εξίσωση. Εξ ορισμού δεν μπορεί οι πολίτες να έχουμε κανένα κοινό συμφέρον με τον Fitch και τον κάθε Fitch. Άρα δεν μπορούμε να έχουμε κανένα κοινό συμφέρον και με τον εκλεκτό των τοκογλύφων Σαμαρά και τους λοιπούς συγγενείς-δορυφόρους, Βενιζέλους και σία. Όταν λέω συμφέρον δεν εννοώ το προσωπικό συμφέρον. Εννοώ το γενικό, το συνολικό που αντανακλά στο τέλος θετικά και στο προσωπικό.
Για να τελειώνουμε: ο Σαμαράς εκτελεί συμβόλαιο, όπως μέχρι τώρα εκτέλεσαν ο ΓΑΠ κι ο Παπαδήμος. Πήγε το πρότζεκτ "Μπίζνα στην Ελλάδα" δυο βήματα πιο κάτω. Τώρα στο παρασκήνιο ετοιμάζεται ο αντικαταστάτης τους και δημιουργούνται οι πολιτικές προυποθέσεις να γεννηθούν οι καινούργιοι δορυφόροι (πχ Ποτάμι), αφού οι προηγούμενοι ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ πνέουν τα λοίσθια. Με μοχλό τα ξεπουλημένα ΜΜΕ και τους καλά πληρωμένους δημοσιογράφους τους το συγκεκριμένο σύστημα δίνει τη μάχη του, βασισμένο στην παλιά δοκιμασμένη στρατηγική του φόβου.
Αυτό το σκυλολόι, συμπολίτες, δίνει λυσσαλέα μάχη για το χρήμα και την απληστία.
Εμείς δίνουμε μάχη για την επιβίωση και τα παιδιά μας. Πολύ περισσότερο όμως, νομίζω πως δίνουμε τη μάχη για την ίδια μας την αξιοπρέπεια, την (πραγματική κι όχι την εικονική) ελευθερία, για την ανθρωπιά που δεν μπορεί να ανεχτεί άλλο το ψέμα και την κοροιδία.
Αυτό το σκυλολόι, συμπολίτες, δίνει λυσσαλέα μάχη για το χρήμα και την απληστία.
Εμείς δίνουμε μάχη για την επιβίωση και τα παιδιά μας. Πολύ περισσότερο όμως, νομίζω πως δίνουμε τη μάχη για την ίδια μας την αξιοπρέπεια, την (πραγματική κι όχι την εικονική) ελευθερία, για την ανθρωπιά που δεν μπορεί να ανεχτεί άλλο το ψέμα και την κοροιδία.
Καλό βόλι.
"Παρέμβαση"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.