Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών θα καθορίσει την επόμενη ημέρα στο χώρο της δεξιάς, που αναζητεί ιδεολογική στόχευση και κυβερνητικό εταίρο
της Βίκυς Σαμαρά
Η πρόβλεψη πρόσφατης έκθεσης της JP Morgan για συγκυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας, ΠΑΣΟΚ- Ελιάς και Ποταμιού σε περίπτωση διενέργειας εθνικών εκλογών το 2014, προκάλεσε ενόχληση στο Μαξίμου καθώς τέτοιες συζητήσεις φέρνουν αναταραχή στη δικομματική. Βασίζεται όμως σε πραγματικές πολιτικές αναλύσεις και σχεδιασμούς στο γαλάζιο παρασκήνιο. Όλα ωστόσο θα κριθούν από το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών και την πολιτική του ερμηνεία, καθώς ανάλογα θα κινηθούν όλοι οι παίκτες στο χώρο της κεντροδεξιάς.
Τα σενάρια για μετεξέλιξη της Ν.Δ σε ένα νέο σχηματισμό με την προσωπική σφραγίδα του Αντώνη Σαμαρά, τα οποία είχαν μπει στην άκρη εδώ και ένα χρόνο λόγω των εσωκομματικών αντιρρήσεων, επανήλθαν στο τραπέζι ακριβώς ως πιθανή “απάντηση” του πρωθυπουργού στην ίδρυση του Ποταμιού.
Καλά πληροφορημένες πηγές άφηναν επίσης τότε να διαφανεί πως για ορισμένους τουλάχιστον στο Μαξίμου το ενδεχόμενο να αποτελέσει το Ποτάμι μαζί με την Ελιά ή όποιος σχηματισμός αναδειχθεί από τις νέες ισορροπίες στο χώρο που καταλάμβανε άλλοτε κατά πλειοψηφία το ΠΑΣΟΚ, τον επόμενο πιθανό κυβερνητικό εταίρο μίας “νέας” Ν.Δ.
Το σκεπτικό αυτό ενισχύεται από το γεγονός ότι στο μεταξύ προκύπτει από τα ποιοτικά στοιχεία των ερευνών πως το Ποτάμι προσελκύει και μέρος των δυσαρεστημένων light δεξιών, οι οποίοι διαφορετικά θα πήγαιναν προς το ΣΥΡΙΖΑ ή θα παρέμεναν εν αναμονή αναποφάσιστοι. Το Ποτάμι αναδεικνύεται έτσι και σε ανταγωνιστή και σε πιθανό εταίρο της Ν.Δ, σχολιάζουν γαλάζιες πηγές, που θέλουν να βλέπουν μακριά στο μέλλον.
Οι ενστάσεις καραμανλικών και μητσοτακικών όμως που είχαν παίξει ρόλο στην απόσυρση του σχεδίου μετασχηματισμού της Ν.Δ σε ένα νέο κόμμα από τον κ.Σαμαρά στο γαλάζιο συνέδριο του περασμένου Ιουνίου εξακολουθούν να ισχύουν. Αφορούν κυρίως το ιδεολογικό στίγμα ενός νέου σχήματος, αλλά και τη σύνδεση με τις αρχές και αξίες της κεντροδεξιάς παράταξης όπως αυτές οριοθετήθηκαν από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή.
Η επέτειος χθες των 16 χρόνων από το θάνατο του ιδρυτή της Ν.Δ, συνέπεσε με την ανακοίνωση της Eurostat με την οποία συνετελέσθη ένα ακόμη από τα κομβικά βήματα στο σχεδιασμό του κ.Σαμαρά για τις ευρωεκλογές. Εάν η στρατηγική του Μαξίμου αποδώσει στις κάλπες της 25ης Μαϊου, ο πρωθυπουργός θα νιώσει αρκετά ισχυρός για να προχωρήσει στη μετεξέλιξη του κόμματος. Το ερώτημα είναι σε ποια ιδεολογική κατεύθυνση και με ποια πρόσωπα θα υλοποιηθεί αυτό το σχέδιο και άρα ποιες αντιδράσεις θα συναντήσει, αλλά και πως θα επηρεάσουν τις εσωτερικές διεργασίες στο χώρο της δεξιάς τυχόν ευρύτερες πολιτικές συνέπειες της ετυμηγορίας της κάλπης, όπως μία νέα κυβερνητική κρίση.
Ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, ο οποίος σταθερά απέχει από τα εσωκομματικά δρώμενα, δεν φέρεται να ενδιαφέρεται τόσο για την αλλαγή ονόματος, όσο για το στίγμα ενός διαδόχου σχήματος. Εάν όμως η μετεξέλιξη του κόμματος κινηθεί σε αντίστοιχη λογική με το ευρωψηφοδέλτιο της Ν.Δ, δηλαδή χαρακτηρίζεται από ακόμη πιο δεξιά στροφή με πρόσωπα προερχόμενα από άλλους χώρους και με αναφορά μόνο στον κ.Σαμαρά, είναι βέβαιον πως θα προκαλέσει ευρύτερες διαφωνίες.
Στο αίτημα πάντως της καραμανλικής πτέρυγας, αλλά και των εναπομείναντων μητσοτακικών, για στροφή στο κέντρο μετά την μπαλτακιάδα, το Μαξίμου μπορεί να υποχώρησε εν μέρει “κόβοντας” ορισμένα πρόσωπα από το ευρωψηφοδέλτιο, παραμένει όμως σταθερό στην άποψη πως μόνο με την ανάκτηση της κυριαρχίας στο χώρο της δεξιάς η Ν.Δ ή το διάδοχο σχήμα της θα διασφαλίσει γενικότερα την κυριαρχία στο πολιτικό παιχνίδι. Το οποίο όμως είναι απρόβλεπτο, ειδικά σε αυτό το ρευστό προεκλογικό σκηνικό και με όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά για την επομένη των εκλογών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.