Ήρθε πλέον η στιγμή να επαναπροσδιορίσει η κυβέρνηση τη σχέση της χώρας με την τρόικα και να περιορίσει τις παρεμβάσεις της, εφόσον έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα και καθώς η Ευρώπη αναγνωρίζει και κάποιες δικές της αστοχίες, αλλά και κάποιες επιτυχίες της ελληνικής προσπάθειας, αλλά και έχει ουσιαστικά προσυμφωνηθεί η επιμήκυνηση του χρεόυς, η μείωση των επιτοκίων και η χρηματοδότηση με 10-15 δισ χωρίς όρους.
Φυσικά, ούτε η προσπάθεια πρέπει να σταματήσει, ούτε οι διαρθρωτικές αλλαγές - τουλάχιστον οι σημαντικές που αφορούν τον δημόσιο τομέα - πρέπει να αναβληθούν. Όμως οι παρεμβάσεις της τρόικας στην βιομηχανική πολιτική, σε ένα πλήθος φορολογικών θεμάτων, στο ύψος των μισθών και των συντάξεων και σε διάφορα άλλα ζητήματα που δεν σχετίζονται άμεσα με το δημοσιονομικό ζήτημα, πρέπει να ελεγχθούν. Είναι αδιανόητη για παράδειγμα η παρέμβαση της τρόικας στα μέτρα της κυβέρνησης για τη μείωση του κόστους του ρεύματος για τη βιομηχανία. Λένε οι τροικανοί ότι τα μέτρα είναι κρατική ενίσχυση και δεν συνάδουν με το ευρωπαικό δίκαιο. Από που και ώς που κάνει τέτοιου είδους εκτιμήσεις η τρόικα; Διαθέτει νομικές γνώσεις και αρμοδιότητες να κρίνει ζητήματα ευρωπαικού δικαίου; Η ελληνική κυβέρνηση οφείλει να την αγνοήσει, να προχωρήσει άμεσα στη λήψη των μέτρων που αφορούν τη σωτηρία της ελληνικής βιομηχανίας και αν χρειασθεί να καταφύγει στα ευρωπαικά δικαστήρια για να επιλυθεί το ζήτημα - αν υπάρχει. Αν δεν το κάνει, σε λίγες εβδομάδες δεν θα υπάρχει ελληνική βιομηχανία. Αντίθετα με αυτά που λέει η τρόικα, αυτό που πράγματι είναι καραμπινάτη κρατική ενίσχυση και το οποίο έχει επιβαρύνει τον προυπολογισμό με 700 εκατομύρια ευρώ ζημιά, είναι η ενίσχυση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Όμως επειδή η Γερμανία είναι η κορυφή στις επιδοτήσεις αυτές (μοιράζει 22 δισ επιδοτήσεις) στις βιομηχανίες της, η τρόικα κάνει πώς δεν βλέπει.
Η κυβέρνηση λοιπόν θα πρέπει να περιορίσει τις παρεμβάσεις της τρόικας, να βάλει κόκκινες γραμμές εκεί που άλλου είδους μέτρα είναι αναγκαία και να περιορίσει τη ζημιά που γίνεται σε βασικούς τομείς της οικονομίας. Για να το κάνει όμως αυτό, πρέπει πρώτα να σχεδιάσει μια δική μας, ελληνική πολιτική για την οικονομία και την ανάπτυξη. Δεν πρόκειται ποτέ οι Ευρωπαίοι να χαλαρώσουν τα λουριά που μας έχουν περάσει, αν εμείς δεν σχεδιάσουμε και δεν εφαρμόσουμε μια δική μας πολιτική που να είναι συμβατή με τους στόχους του ελλείμματος και του χρέους, αλλά παράλληλα να διευκολύνει τη λειτουργία της οικονομίας, να αποκαθιστά τη ρευστότητα και να οδηγεί στην ανάπτυξη.
Και εδώ η κυβέρνηση έχει ξαφνικά μια ανέλπιστη βοήθεια από τον ΣΥΡΙΖΑ. Χθές οι επικεφαλής του οικονομικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ, ανακοίνωσαν τα μέτρα που θα πάρουν αν κυβερνήσουν για την ενίσχυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται και φορολογικά μέτρα αλλά και άλλα που αφορούν και τη μικρή επιχειρηματικότητα. Πολλά από τα μέτρα αυτά είναι σωστά και θα μπορούσε κάλλιστα η σημερινή κυβέρνηση να τα υιοθετήσει. Και το λέω αυτό, επειδή μέχρι στιγμής ο μεν υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας ασχολείται αποκλειστικά και μόνο με την επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος (επιτυχώς) το δε υπόλοιπο οικονομικό επιτελείο, ουσιαστικά, δεν παράγει κανενός είδους πολιτική. Το υπουργείο Οικονομικών προσπαθεί να μαζέψει τους φόρους - με άκομψο, άδικο και συχνά εξωφρενικό τρόπο- το υπουργείο Ανάπτυξης βρίσκεται σε βαθειά χειμερία νάρκη, τα υπόλοιπα υπουργεία είναι αδρανή και μόνο κάποιοι υπουργοί παριστάνουν ότι ασκούν πολιτική, φέρνονατς τα πάνω κάτω χωρίς λόγο, για να δείξουνε "έργο" καθοδηγούμενοι μόνο από τις τηλεοπτικές κάμερες.
Καθώς λοιπόν η κυβέρνηση δεν είναι σε θέση να παράγει δική της πολιτική, καλό θα είναι να αντιγράψει κάποια από τα μέτρα που προτείνει η αντιπολίτευση και να συνθέσει - αν είναι σε θέση - μια ελληνική πολιτική που θα διορθώνει τα εγκλήματα που έγιναν στον φορολογικό τομέα, θα αποκαθιστά τη ρευστότητα της οικονομίας και θα δημιουργεί τις βάσεις για μια έστω και μικρή ανάπτυξη.
Μπορεί πολλές από τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ να είναι ακατάλληλες για την σημερινή συγκυρία, άλλες να μην εντάσσονται στο πλαίσιο της ευρωπαικής πολιτικής και άλλες να διατυπώνονται μόνο για να ικανοποιήσουν τα αυτιά της ουτοπικής αριστεράς, αλλά η αλήθεια είναι ότι και ο Δραγασάκης και ο Σταθάκης και ο Μηλιός και ο Τσακαλώτος, οικονομικά γνωρίζουν, επαφή με την κοινωνία και τις επιχειρήσεις έχουν, και το ευρωπαικό πλάισιο αντιλαμβάνονται. Οι δυο πρώτοι δε, είναι και απόλυτα προσγειωμένοι στη λογική του εφικτού χωρίς ακραίες ή ουτοπικές απόψεις που ορισμένες φορές εκφράζουν οι δυο τελευταίοι. Δεν είναι δηλαδή καθόλου σαφές στους ασχολούμενους με την οικονομία, σε ποιό επίπεδο μπορούν να θεωρηθούν καλύτεροι από αυτούς μερικοί σημερινοί υπουργοί και υφυπουργοί, οι οποίοι έχουν αποδειχθεί τελείως άχρηστοι και χωρίς καμία αμφιβολία, άχρηστοι.
Για να μπορέσει λοιπόν η οικονομία να περάσει σε μια νέα φάση, αυτό που πρέπει να κάνει ο Σαμαράς, είναι να μελετήσει τις προτάσεις της αντιπολίτευσης και όσες βρίσκονται στα συρτάρια από δικά του στελέχη, να διαμορφώσει ένα εφαρμόσιμο πρόγραμμα, οικονομικής πολιτικής που να διορθώνει τις αδικίες και να βελτιώνει τη λειτουργία της αγοράς και την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, να το παρουσιάσει στην τρόικα οριοθετόντας και τις δικές της παρεμβάσεις και τέλος - είναι απολύτως και άμεσα αναγκαίο - να προχωρήσει σε έναν καλοσχεδιασμένο ανασχηματισμό, στέλνοντας στο σπίτι τους τους άχρηστους. Έτσι και τη χώρα θα βοηθήσει και τις εκλογές μπορεί να κερδίσει.
Γρηγόρης Νικολόπουλος
nikolopoulos@reporter.grΠηγή:www.reporter.gr
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.