ΑΠΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ ΣΕ ΑΔΙΕΞΟΔΟ
“Η κατάσταση της Ελλάδας υπήρξε αντίστοιχη, ως ένα βαθμό, της Lehman Βrothers. Ωστόσο, αποφύγαμε τις επιπτώσεις του σοκ", παραδέχθηκε ο πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) Ζαν-Κλοντ Τρισέ, διαλύοντας τους μύθους για μεμονωμένο “ελληνικό φαινόμενο” όταν ξέσπαγε η μεγαλύτερη παγκόσμια κρίση από το 1930 και βρισκόταν στο τιμόνι της ΕΚΤ. Η αβεβαιότητα όμως παραμένει.
"Τα μέτρα που λάβαμε μας επέτρεψαν να αποφύγουμε το κραχ", δήλωσε ο πρώην πρόεδρος της ΕΚΤ σε εκδήλωση με θέμα «Μαθήματα από την κρίση: Βελτιώνοντας την οικονομική και δημοσιονομική διακυβέρνηση της ζώνης του Ευρώ» που διοργανώνει η ελληνική προεδρία της Ε.Ε. στο Μέγαρο Μουσικής σε συνεργασία με το υπουργείο Εξωτερικών και το Γραφείο Ελληνικής Προεδρίας.
Ο Ζ-Κ Τρισέ επίσης εξήγησε πως εάν οι κεντρικές τράπεζες και οι κυβερνήσεις των κρατών-μελών δεν είχαν λάβει γενναίες αποφάσεις "θα είχαμε βρεθεί σε μία απύθμενη ύφεση, λόγω της ισχυρής μεταδοτικότητας της κρίσης και των διαφορετικών δομών των οικονομικών των κρατών-μελών", πρόσθεσε. "Η μετάδοση του σοκ θα ήταν πολύ πιο γρήγορη και ισχυρή".
Η κρίση που χτύπησε τα προηγμένα κράτη, δεν είχε προβλεφθεί, αλλά αποτελεί μοναδικό φαινόμενο από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, είπε, αν και ξέχασε να πει πως αρχικά ανέβασε τα επιτόκια όταν έσκασαν ταsubprime στις ΗΠΑ το καλοκαίρι του 2007 θεωρώντας παροδικούς τους τριγμούς μέσα στην ευφορία των ετών της φούσκας. Αλλά το 2008 με τη Lehman Βrothers να καταρρέει τα κράτη ανέλαβαν το κόστος διεθνώς ρίχνοντας το βάρος στον απλό κόσμο με τη διαρκή λιτότητα.
Κρίσης γυρίσματα
Την Πρωτοχρονιά του 2008 οι Financial Times (FT) είχαν ανακηρύξει «Άνθρωπο της Χρονιάς», τον τότε διοικητή της ΕΚΤ, Ζαν-Κλοντ Τρισέ, για τους χειρισμούς του στην αντιμετώπιση της κρίσης μετά το καλοκαίρι του 2007 όταν έσκασε η φούσκα των subprime στις ΗΠΑ.
Ωστόσο, μερικούς μήνες αργότερα η συνταγή του, να ανεβάσει τα επιτόκια επειδή πίστεψε ότι η κρίση γρήγορα θα ξεπεραστεί κι άρα το πρόβλημα θα είναι ο πληθωρισμός, δεν δούλεψε, καθώς ανέβασε στα ύψη το ευρώ και έφερε μια ανάσα πριν το έμφραγμα τη Γαλλία και τη Γερμανία παρά τη γενναιόδωρη στήριξη των τραπεζών.
Αλλά, ούτε η επόμενη φάση μείωσης των επιτοκίων λειτούργησε, παρά τις αυξημένες «ντόπες» στο τραπεζικό σύστημα μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers στα τέλη του 2008.
Παντού τα οικονομικά επιτελεία προσπαθούν να ερμηνεύουν τις κρίσεις ως «τυχαίο, συγκυριακό φαινόμενο». Οι θεωρίες ότι οι οικονομικές κρίσεις είναι «κυκλικά φαινόμενα», που κρατούν μόνο μερικούς μήνες (15-20 κατά μέσο όρο), ήταν το πιο συνηθισμένο μοτίβο στις περισσότερες mainstream αναλύσεις.
Η κρίση που ξέσπασε πριν εφτά χρόνια χρόνια έσπασε αυτή την ψεύτικη εικόνα. Τα ίδια αδιέξοδα αντιμετωπίζει και ο διάδοχος του Τρισέ, Μάριο Ντράγκι στην ΕΚΤ. Από το φθινόπωρο του 2011 που ανέλαβε ο Ντράγκι τα ηνία της ΕΚΤ βρίσκεται σε αδυναμία να λύσει τη ρίζα της κρίσης – όπως όλοι οι κεντρικοί τραπεζίτες.
Απλά κερδίζουν χρόνο με διάφορα κοκτέιλ «ενέσεων» χρήματος για να καλύπτουν τρύπες προσωρινά μέχρι το επόμενο αδιέξοδο, τροφοδοτώντας φούσκες στα χρηματιστήρια.
Τώρα που στις ΗΠΑ η Fed "σφίγγει" κάπως τους κρουνούς του χρήματος ο Ντράγκι υπόσχεται να τους κρατάει ανοιχτούς. Αλλά τα αδιέξοδα δεν λείπουν καθώς οι επικεφαλής ψάχνουν τρόπους τραπεζικής και δημοσιονομικής ενοποίησης της μόνιμης λιτότητας υπό την εποπτεία της Φραγκφούρτης, εν μέσω έντονης διαμάχης στους κόλπους της Ε.Ε. για το ποιος θα πληρώνει το πιθανό κόστος χρεοκοπιών... στο όνομα της "βιωσιμότητας" των χρεών.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.