.
Η ελληνική «κυβέρνηση των ισοδυνάμων μέτρων», μετά από αυθαίρετες, συνεχείς επιβολές φόρων που εξαφανίζουν τις ήδη σκοτεινές προοπτικές ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας (χωρίς την οποία είναι αδύνατη η εξυπηρέτηση του χρέους, η έξοδος από την κρίση και η παραμονή στην Ευρωζώνη), επιμένει στην πολιτική του χάους – με τα φορολογικά υποζύγια να χάνουν σταδιακά την υπομονή τους.
Περαιτέρω, σύμφωνα με το «δείκτη υπευθύνων προμηθειών» (Purchasing Managers Index ή PMI), η κατάσταση στη Γαλλία και στην Ελλάδα είναι κάτι περισσότερο από κρίσιμη. Για να γίνει κατανοητό το πρόβλημα, οφείλουμε να δώσουμε μία μικρή περιγραφή του συγκεκριμένου δείκτη – ο οποίος είναι το «προϊόν» μηναίων ερευνών σε σχέση με την οικονομία
Ειδικότερα, ο δείκτης PMI είναι η σημαντικότερη και πλέον αξιόπιστη «πρώιμη ένδειξη» της οικονομικής δραστηριότητας – ενώ δημοσιεύεται από διάφορα εξειδικευμένα ινστιτούτα. Πρόκειται για έναν σταθμισμένο δείκτη των παρακάτω πέντε εκ των δέκα υπό-δεικτών, η στάθμιση των οποίων αναγράφεται στην παρένθεση:
Προ-παραγγελίες εμπορευμάτων (30%), Παραγωγή (25%), Απασχόληση (20%), Παρεληφθέντες αποστολές προϊόντων (15%), Αποθέματα εμπορευμάτων (10%).
Για κάθε απάντηση η έρευνα (report on Businesses) παρέχει το ποσοστό, την καθαρή διαφορά μεταξύ του αριθμού των θετικών απαντήσεων για την οικονομία και των αρνητικών ανατροφοδοτήσεων (ειδήσεων) – καθώς επίσης τον «δείκτη διάχυσης» των (συναισθηματικών) διαθέσεων.
Στα θετικά στοιχεία του δείκτη κατατάσσονται οι πληροφορίες σε σχέση με τη βιομηχανική παραγωγή, η επιλογή των είκοσι σημαντικότερων μεταποιητικών κλάδων, καθώς επίσης η σύνδεση του με τις μεταβολές του ΑΕΠ. Στα αρνητικά του το ότι δεν συμπεριλαμβάνει τους μισθούς και τα ημερομίσθια, καθώς επίσης τις τεχνολογικές αλλαγές ή την παραγωγική αποδοτικότητα. Ένα από τα σημεία της κριτικής που του ασκείται είναι ο περιορισμός των απαντήσεων, κατά τη διάρκεια της έρευνας, σε τρεις επιλογές: επιβράδυνση, καμία μεταβολή, επιτάχυνση.
Η έρευνα βασίζεται σε 20 διαφορετικούς τομείς της μεταποίησης: Τρόφιμα, καπνός, κλωστοϋφαντουργία, ένδυση, ξυλεία και προϊόντα ξυλείας, έπιπλα, χαρτί εκτύπωση και δημοσίευση, χημικά προϊόντα, πετρέλαιο, καουτσούκ και πλαστικά προϊόντα, δέρμα, γυαλί, πέτρες και αδρανή υλικά, βασικά μέταλλα, μεταλλικά προϊόντα, βιομηχανία και εμπορία εξοπλισμού και υπολογιστών, εξαρτήματα και ηλεκτρονικός εξοπλισμός, μεταφορικά μέσα και εξοπλισμός, φωτογραφικός εξοπλισμός και μηχανήματα, άλλα (κοσμήματα, παιχνίδια, αθλητικός εξοπλισμός, μουσικά όργανα κλπ.).
Από τα 21 τώρα κράτη που καλύπτει η έρευνα, μόνο τέσσερα έχουν πρόσφατα αρνητικό δείκτη PMI (κάτω των 50 μονάδων): η Ρωσία, η Γαλλία, η Αυστραλία (η Κίνα ευρίσκεται στα όρια) και η Ελλάδα. Στο γράφημα που ακολουθεί φαίνεται η μηνιαία εξέλιξη του δείκτη από τον Ιανουάριο του 2012.
.
.
Φυσικά μπορεί να ισχυρισθεί κανείς πως η αξιοπιστία αυτών των δεικτών δεν είναι απόλυτη, όπως ακριβώς συμβαίνει και με τις εκλογικές δημοσκοπήσεις. Εν τούτοις, θεωρούμε πως συγκριτικά δίνει μία πάρα πολύ καλή εικόνα – ενώ παρατηρούμε πως η Ελλάδα ακολουθεί τη Γαλλία, οι προοπτικές της οποίας φαίνονται χειρότερες από όλα τα κράτη της μέτρησης.
Το γεγονός ότι, η Γαλλία ανήκει στον πυρήνα της Ευρωζώνης, οφείλει να μας προβληματίσει ιδιαίτερα – σχετικά με το γαλλογερμανικό άξονα, από τον οποίο εξαρτάται σίγουρα το μέλλον του ευρώ.
Οφείλει επίσης να μας προβληματίσει η πτώση του ιδιωτικού δανεισμού στην Ευρωζώνη – η οποία έφθασε σε επίπεδα ρεκόρ το Νοέμβριο (γράφημα που ακολουθεί). Η πτώση αυτή προειδοποιεί για την είσοδο σε μία εποχήαποπληθωρισμού η οποία, λόγω του ότι κάνει πολύ πιο δύσκολη την αποπληρωμή των ήδη υψηλών χρεών, θα ήταν ενδεχομένως μοιραία για την ΕΕ.
.
.
Παρά τις προσπάθειες λοιπόν να παραπλανήσει η ηγεσία της Ευρώπης την κοινή γνώμη με την Ιρλανδία (άρθρο) και την Ισπανία (άρθρο), η καταστροφή του πλούτου συνεχίζεται (ανάλυση) – ενώ η διατήρηση του ευρώ μοιάζει όλο και λιγότερο πιθανή. Ειδικά η εξέλιξη των δανείων προς τις μη χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις στην Ισπανία και στην Ιταλία (γράφημα που ακολουθεί), προειδοποιεί για πολύ επικίνδυνες καταστάσεις.
.
.
Ολοκληρώνοντας, έχουμε την άποψη πως όσο καθυστερεί η ευρωπαϊκή ενοποίηση (η οποία, για να είμαστε ειλικρινείς, δεν πιστεύουμε πως θα συμβεί), τόσο πιο εκρηκτική θα γίνεται η κατάσταση της Ευρωζώνης – ενώ η Γερμανία ευρίσκεται ήδη στον προθάλαμο της εξόδου, έχοντας την ήδη προετοιμάσει (σχέδιο Β). Ελπίζουμε φυσικά να κάνουμε λάθος, αφού κάτι τέτοιο θα μπορούσε να επαναφέρει τις συνθήκες του 1914 (ανάλυση).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.