Το... νέο πρόσωπο της Κεντροαριστεράς θυμίζει κάτι παλιό

Της ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΤΖΑΒΑΡΑ 

k.tzavara@eleftherotypia.net

Ο 38χρονος Ματέο Ρέντσι, ο νέος επικεφαλής του Δημοκρατικού Κόμματος στην Ιταλία, ήδη συγκρίνεται με τον Τόνι Μπλερ, όσον αφορά τις αντιλήψεις του περί «μεταρρυθμίσεων», και με τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι, όσον αφορά την επικοινωνιακή του δεινότητα. Αμφότερα άσχημα παραδείγματα για προοδευτικές πολιτικές...

«Αυτό είναι το τέλος μιας ομάδας ηγετών της, δεν είναι το τέλος της Αριστεράς», είπε με στόμφο μιλώντας σε οπαδούς του κόμματός του στη Φλωρεντία, μετά το θρίαμβο. «Τώρα αναλαμβάνει μια νέα γενιά. Είναι η σειρά μας να οδηγήσουμε»ΟΜατέο Ρέντσι, ο δημοφιλής δήμαρχος της Φλωρεντίας, που εξελέγη θριαμβευτικά στην ηγεσία του κεντροαριστερού Δημοκρατικού Κόμματος της Ιταλίας, άφησε την Ευρώπη να προβληματίζεται αν ήρθε ο καιρός για «έναν νέο Τόνι Μπλερ» και τους πιο επιφυλακτικούς να αναρωτιούνται μήπως η ηλικία του «επικοινωνιακού» πολιτικού αποτελεί το μοναδικό χειροπιαστό ενέχυρο για τη μεταρρυθμιστική του δεινότητα...

«Θέλουμε η Ιταλία να μπορέσει να ξαναρχίσει να τρέχει. Να σταματήσει να είναι η ωραία κοιμωμένη της Ευρώπης», τόνισε ο 38χρονος νέος επικεφαλής της μεγαλύτερης δύναμης της ιταλικής Κεντροαριστεράς. Τώρα καλείται να συμβιβάσει τις βαθιές εσωκομματικές διαφορές, που υπονόμευσαν την παρουσία της παράταξής του στις εθνικές εκλογές του περασμένου Φεβρουαρίου, στερώντας από τον κεντροαριστερό συνασπισμό τον έλεγχο και στα δύο σώματα του Κοινοβουλίου.

Περίπου 2,5 εκατομμύρια άνθρωποι ψήφισαν στις προκριματικές εκλογές του Δημοκρατικού Κόμματος και έδωσαν το θριαμβευτικό ποσοστό 69% στον Ματέο Ρέντσι. «Αυτό είναι το τέλος μιας ομάδας ηγετών της, δεν είναι το τέλος της Αριστεράς», είπε με στόμφο, μιλώντας σε οπαδούς του κόμματός του στη Φλωρεντία, μετά το θρίαμβο. «Τώρα αναλαμβάνει μια νέα γενιά. Είναι η σειρά μας να οδηγήσουμε».

Για το ταλέντο και τη διάθεσή του να αναμορφώσει την Αριστερά της Ιταλίας, ο Ρέντσι παραλληλίζεται συχνά με τον Τόνι Μπλερ, τον πρώην πρωθυπουργό της Μ. Βρετανίας, αλλά το ρητορικό του στιλ και η επικοινωνιακή του δεινότητα παραπέμπουν εξίσου και στον 77χρονο Ιταλό κεντροδεξιό πολιτικό Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Αλλωστε τώρα, περισσότερο από ποτέ στο παρελθόν, είναι η ώρα που ο αναδειχθείς ηγέτης μπορεί να «στρατολογήσει» κάποιους απογοητευμένους κεντροδεξιούς ψηφοφόρους.

Οχι τυχαία, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ευρεία αποδοχή του και μεταξύ κεντροδεξιών πολιτών. Προμετωπίδα του πολιτικού του προγράμματος είναι η μείωση της φορολογίας -υπόσχεση που έσυρε το άρμα του Καβαλιέρε επί δύο δεκαετίες-, αλλά και η δέσμευση για αλλαγή του εκλογικού νόμου, βελτιωτικές τροποποιήσεις του εργατικού δικαίου και ο περιορισμός των προνομίων των πολιτικών.

Συχνά του αποδίδουν το παρατσούκλι «ο Ξύστρας», επειδή καλεί για φρεσκάρισμα και πλήρη αλλαγή του πολιτικού κατεστημένου της χώρας, που θεωρείται ευρέως αναξιόπιστο, διεφθαρμένο και αναποτελεσματικό στην αξιοποίηση ευκαιριών, με ροπή στις χαμένες δεκαετίες.

Και ο ίδιος λανσάρει τον εαυτό του ως ευρισκόμενο σε πλήρη ρήξη με το παρελθόν, από κάθε άποψη. Οπου σταθεί κι όπου βρεθεί, προβάλλει την πεποίθησή του ότι τα πολιτικά πράγματα μπορούν ν' αλλάξουν προς το καλύτερο. Πρόσφατα έκλεισε ένα τηλεοπτικό ντιμπέιτ, με τη δέσμευση ότι θα προσφέρει κάτι πολύ σπάνιο στην Ιταλία: την ελπίδα. «Οι πολίτες είναι κουρασμένοι και απογοητευμένοι», δήλωσε. «Δεν έχουν πια πίστη. Εγώ έχω και γι' αυτό βρίσκομαι στην πολιτική: επειδή ακόμη πιστεύω».

Η ανάδειξή του στην κορυφή του Δημοκρατικού Κόμματος είναι μεν ένα μεγάλο βήμα, αλλά η πορεία προς την πρωθυπουργία είναι μακρά και κρύβει πολλές παγίδες. Αναλυτές επισημαίνουν ότι, όσο φιλόδοξος κι αν είναι ο Ματέο Ρέντσι, έχει μέσα στο κόμμα του να αντιμετωπίσει δυναμικές παρουσίες, όπως εκείνη του σημερινού πρωθυπουργού, Ενρίκο Λέτα.

Επίσης, αν και απώτερος στόχος του είναι οι πρόωρες εκλογές, πρέπει να αποφύγει να εμφανιστεί ως υπεύθυνος για την ανατροπή της σημερινής κυβέρνησης, αν θέλει να διατηρήσει τις συμπάθειες και τη δημοτικότητά του. Ενα άλλο θέμα είναι αν, ακόμη και κατά την προκήρυξη εκλογών, θα είναι ο Ρέντσι ο υποψήφιος για την πρωθυπουργία, τη στιγμή που υπάρχουν στο Δημοκρατικό Κόμμα στελέχη τα οποία δεν είναι καθόλου ευχαριστημένα από την ανοδική πορεία του νεαρού δημάρχου.

Απ' όλα αυτά, αναδίδεται έντονα το άρωμα της εποχής, όταν ο Τόνι Μπλερ αναδείχθηκε στο Εργατικό Κόμμα της Μ. Βρετανίας, στα μέσα της δεκαετίας του 1990. Γι' αυτό και ο παραλληλισμός δεν είναι αναίτιος. Οπως και ο Βρετανός πολιτικός, έτσι και ο Ρέντσι στοχεύει σε ευρύτερο κοινό ψηφοφόρων, ενώ άνετα κινδυνεύει να δεχθεί επικρίσεις από παραδοσιακά στοιχεία του κόμματός του για έλλειψη εμπειρίας. «Το να διοικείς την όμορφη αναγεννησιακή Φλωρεντία απέχει πολύ από το να διεκδικείς να διοικήσεις προοδευτικά την Ιταλία», λένε ήδη κάποιοι...

Ο Ματέο Ρέντσι δουλεύει πάντως ήδη μεθοδικά και μάλλον έχει προετοιμάσει τις επόμενες κινήσεις του. Παρουσιάζοντας τη γραμματεία του Δημοκρατικού Κόμματος, πέντε άνδρες και επτά γυναίκες με μέσο όρο ηλικίας τα 35 χρόνια, έδειξε και σχηματικά τη διάθεσή του για ανανέωση. Εμφανίστηκε ενωτικός και καθησυχαστικά υποστηρικτικός προς την κυβέρνηση και δεν έχασε λεπτό, προκειμένου να επαναλάβει την ανάγκη τροποποίησης του εκλογικού νόμου, «που αποτελεί προτεραιότητα για την Ιταλία». «Δεν υπάρχει ούτε ένα λεπτό για χάσιμο», τόνισε και ο χρόνος του έχει ήδη αρχίσει να μετράει!

(Πηγές: BBC-Guardian-Ansa-Stampa-Repubblica, http://www.enet.gr/)