Αυτός ο Τόμσεν, τι περίπτωση, οι ψυχολόγοι τρίβουν τα χέρια τους. Κάθε δύο-τρεις μήνες γίνεται επί ημέρες πρωτοσέλιδο σε όλες τις εφημερίδες. Τόμσεν με ελαφρά υποψία σαρδόνιου χαμόγελου, Τόμσεν ψυχρός, δύσθυμος, σοβαρός, στη μία φωτογραφία βγαίνει από ένα αυτοκίνητο, στην άλλη μπαίνει σε άλλο, στη μία βγαίνει από ένα κτήριο, στην άλλη μπαίνει αλλού. Τόμσεν καρτούν, καρέ καρέ όλες οι κινήσεις του, θα γίνει κόμικς η περιφορά του ανά υπουργείο όπου ελέγχει τους ασυμβίβαστους υπουργούς, Τόμσεν εδώ, Τόμσεν εκεί, πού είναι ο Τόμσεν;
Προκύπτουν, συνεπώς, σοβαρά ερωτήματα για τη ρομποτική φιγούρα που μας κοιτάει από χιλιάδες φωτογραφίες και μας επισκέπτεται φορώντας τα ίδια άχρωμα κουστούμια και τις ίδιες παλιομοδίτικες γραβάτες, με τον ανομολόγητο συμβολισμό: «Η δουλειά που κάνει», αποκαλύπτουν οι γραβάτες, «είναι πολύ παλιά, την κάνουν οι Ευρωπαίοι αιώνες, μη σας ξεγελάει η ακαλαισθησία του, είναι κομψοί στις σφαγές και στις δηώσεις».
Το ρομποτοειδές αυτό έχει άραγε άλμπουμ για τις χιλιάδες φωτογραφίες του, έχει υπάλληλο να τις μαζεύει, τις στέλνει σε φίλους, συμμαθητές και παλιές φίλες καμαρώνοντας για τα μεγαλεία του, τις στέλνει στη μαμά του (παραδόξως, Παπανδρέηδες και Τόμσεν έχουν μάνα), στις θείες του, σε ανίψια και ξαδέλφια, στη γιαγιά του, εκεί στον μακρινό, ναζιστικό Βορρά που μάταια προσπάθησε να εκδημοκρατίσει ο Απόλλων, και θειάδες, μαμά, γιαγιά τού γκρινιάζουν: «Πόλι, ακόμα ν' αγοράσεις παραθαλάσσιο σπίτι απ' τους χρεωμένους Ελληνες τεμπέληδες, τους ανίκανους ν' αμυνθούν;», γιατί η ανικανότητά μας να αμυνθούμε είναι το κομβικό σημείο;
Αλλά και οι φίλοι, η γυναίκα, τα παιδιά του, αν έχει, τι του λένε που αναδείχθηκε σε Μέριλιν Μονρόε του ΔΝΤ; Φιλοδοξούσε ανέκαθεν να γίνει πρωτοσέλιδο, έστω σε ελληνικές εφημερίδες (αλλά απ' τις παρακατιανές τσιμπάει και καμιά καθώς πρέπει δημοσίευση σε σοβαρές Δυτικές), κερδίζει όλα τα στοιχήματα με τα ρομποτοειδή στο ΔΝΤ ποιος θα 'χει περισσότερες φωτογραφίες, συνυπολογίζοντας και τις αναρίθμητες διαδικτυακές; Και οι Δανοί, τι θερμοί κι εγκάρδιοι άνθρωποι(!), πώς αισθάνονται που ένας συμπατριώτης τους εκτελεί συμβόλαια θανάτου στη χώρα των Δαναών;
Τόμσεν σε κάθε πόζα, με πάντα γουρλωμένα τα γαλανά νεκρά μάτια του, νεκρά γιατί δεν αποτυπώνουν τίποτα το αναγνωρίσιμο, στο χιτώνα τους δεν σιγοκαίει ούτε μια σπίθα ανθρώπινης ευπρέπειας, μάτια ενός ανθρώπου-ρομπότ, με συγκεκριμένες εκφράσεις που μάλλον προβάρει στο ξενοδοχείο ή στο ασανσέρ, μισό καρτερικές - μισό σαρκαστικές.
Το ψηλό, μακρόστενο ανθρωποειδές έχει όμως ελαττωματικό βάδισμα, πηγαίνει ελαφρώς σκυφτό προσπαθώντας να σμικρύνει το ειδικό βάρος της αποστολής του ή ζητώντας κατανόηση τις ελάχιστες στιγμές που υπερτερεί η ανθρώπινη διάσταση του κατασκευαστή του, αλλά δεδομένου ότι δημοσίως περπατάει λίγο, από την πόρτα του αυτοκινήτου μέχρι την είσοδο κτηρίων, δεν ξέρουμε μήπως, αρχιλωποδύτης Ευρωπαίος ων, καμπουριάζει επίτηδες για να δείχνει μισοκακόμοιρος και να προκαλεί συμπόνια για τη μνημειώδη του αστοχία υλικού. Εκτός αν έχει ανακαλύψει κάποια άγνωστη σχέση μεταξύ εκουσίου καμπουριάσματος και ακούσιου ελιγμού, κρατώντας κιόλας ένα μικρό, λεπτό ντοσιέ που ξεγελάει μάτι και νου, σε τόσο μικρό φάκελο πόσα μέτρα να χωράνε;
Το σωληνοειδές ρομπότ (αν τον αποσυνδέσουν θα υπάρχει;) ίσως έχει επίκτητες ανθρώπινες συνήθειες, να ξεκουράζεται, να γελάει (αυτό θα βύθιζε σε πένθος τον κατασκευαστή του), να πίνει καφέ ή ουίσκι με τον -ώς πότε;- ατιμώρητο ΓΚΑΠ.
Τι λέει όμως και πώς περνάει με τη γυναίκα του, είναι μήπως αθεράπευτα ρομαντικός, χαζεύουν την πανσέληνο και της λέει γλυκόλογα; Πηγαίνουν διακοπές, κάνει μπάνιο και λιάζεται ξένοιαστος ή φοβάται και τον ήλιο και τη σκιά του, μήπως τα μάτια του έχουν εξογκωθεί απ' την αϋπνία και το φόβο ότι, όπου και να πάει, κάποιος θα βρεθεί να του τινάξει τα μυαλά στον αέρα και να πάνε χαράμι οι φιλοδοξίες να γίνει πρόεδρος του ΔΝΤ, γιατί τα ανθρωποειδή -δείτε πόσο πετυχημένα βγήκαν τα ρουθούνια του- είναι υπερφίαλα.
Ισως θέλει να γίνει πρωθυπουργός της Δανίας ή πρόεδρος του συλλόγου παλαίμαχων υπαλλήλων του ΔΝΤ ή ίσως φροντίζει να συσσωρεύσει όσο περισσότερα λεφτά μπορεί και να λουφάξει κάπου μ' άλλο όνομα, χειρουργημένο πρόσωπο και καστανούς φακούς επαφής.
Ατυχε Τόμσεν, σε φωτογραφίζουν Ελληνες φωτογράφοι και γράφουν για τη ρομποτική σου εποποιία Ελληνες συγγραφείς. Περίμενες τέτοιο κατάντημα; Φόρα την τιμημένη στολή των Ες-Ες, όπως χιλιάδες Δανοί, και όρμα να πάρεις το αίμα σου πίσω. Med oprejst pande!1
1. «Με ψηλά το κεφάλι!», στα δανέζικα.
* Συγγραφέας
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.