Μαλούχος Γεώργιος Π.
Εχει «ξεφύγει» η κυβέρνηση της Αγκυρας. Η τελευταία ρήση Ερντογάν ότι δεν υπάρχει κράτος με την ονομασία Κύπρος ξεπέρασε τα όρια, σε τέτοιο βαθμό που δεν είναι και εύκολο να αντιληφθεί κανείς το γιατί. Είναι τόσο χοντρό, που καταντά ακατανόητο...
Σε κάθε περίπτωση όμως, αυτό δεν ήταν το μόνο σημάδι ενός τουρκικού εκτροχιασμού έναντι της Ελλάδας. Υπάρχουν ουκ ολίγοι και σε πολλά επίπεδα – ένας εξ αυτών, ήταν όταν προ ημερών Τούρκοι επιβάτες που κατευθύνονταν στο σπίτι του Κεμάλ στη Θεσσαλονίκη – το οποίο ο δήμαρχος κ. Μπουτάτης θεώρησε ύψιστο καθήκον του να κάνει μουσείο... - σταμάτησαν ελληνικό τραίνο, επί ελληνικού εδάφους, για να τραγουδήσουν τον εθνικό τους ύμνο... Ανάμεσα στους επιβάτες και ένας υπουργός...
Οτι κι αν γίνει, η τουρκική προκλητικότητα δεν σταματά να εκδηλώνεται, είτε με τέτοιους φαιδρούς, είτε με άλλους, πιο σοβαρούς τρόπους, τόσο απέναντι στην Ελλάδα, όσο και απέναντι στην Κύπρο. Και δεν πρόκειται να σταματήσει, καθώς η τουρκική πολιτική παραμένει η ίδια όσες κυβερνήσεις κι όσα “καθεστώτα” κι αν αλλάξουν: είτε με κοινοβουλευτισμό, είτε με δικτατορίες, είτε με το «ελαφρύ» (;) πολιτικό ισλάμ, η ουσία είναι μία: ότι η Τουρκία θέλει μία ουσιαστική αναθεώρηση του καθεστώτος του Αιγαίου, αλλά και δεν αποδέχεται την Κύπρο ως ισότιμο και κυρίαρχο κράτος μέλος της διεθνούς κοινότητας.
Το γεγονός ότι περνάμε αυτή την πρωτοφανή κρίση, δεν πρέπει να μας κάνει όλα αυτά να τα ξεχνάμε. Κάθε άλλο μάλιστα: ακριβώς επειδή την περνάμε, οφείλουμε να είμαστε ακόμα πιο επικεντρωμένοι στην τουρκική απειλή, που δεν είναι θεωρητική, ειδικά δε τώρα που σταδιακά εισερχόμαστε και στην περίοδο των υδρογονανθράκων.
Ισχυρός αμυντικός μηχανισμός και στενότατη συνεργασία με τους συμμάχους μας, όπως ιδίως εν προκειμένω και για πολλούς λόγους το Ισραήλ, και φυσικά οι ΗΠΑ, η Ρωσία, ή η Γαλλία, είναι, μαζί με την αποφασιστικότητα, απαραίτητες προυποθέσεις για την Ελλάδα, αν αυτή θέλει να διατηρίσει και, κυρίως, να ασκήσει τα εθνικά της δίκαια και, κυρίως, συμφέροντα σε μία πολύ κρίσιμη εποχή. Χωρίς αυτές τις προυποθέσεις, δεν θα το καταφέρει.
Αν όμως η χώρα δείξει ότι αντιμετωπίζει και αυτά τα ζητήματα με μία αντίστοιχη λογική όπως τόσα χρόνια επί του δημοσιονομικού πεδίου με την Τρόικα, τότε, η εικόνα θα αποδειχθεί μάλλον ζοφερή, ειδικά τώρα, όσο πιο πολύ «ξεφεύγουν» οι Τούρκοι...
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.