του Χρήστου Κίτσιου
Πώς οι τράπεζες θα μπορούσαν να κεφαλαιοποιούν εταιρικά δάνεια, με τις ζημιές να… ενδυναμώνουν τα κεφάλαια. Η πρόταση της PwC, οι πρόνοιες της Βασιλείας και το παράδειγμα της Ιταλίας. Νέες επισφάλειες άνω των 10 δισ. στα εταιρικά δάνεια.
Να μιμηθούμε την Ιταλία, που βρήκε την… τρύπα της βελόνας, χάρη στην οποία οι τράπεζες μπορούν να διαχειριστούν ενεργητικά τα προβληματικά επιχειρηματικά τους δάνεια, εγγράφοντας ζημιές, που… ενδυναμώνουν τα εποπτικά τους κεφάλαια εισηγείται η PriceWaterhouseCoopers.
Αντιλαμβανόμενη ότι τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια αποτελούν το επόμενο μείζον θέμα, που θα κληθεί να αντιμετωπίσει η Ευρωζώνη, στην προσπάθειά της για επανεκκίνηση της οικονομίας, και απόλυτη προτεραιότητα για την Ελλάδα, η PwC καταθέτει μια πρόταση που αν μη τι άλλο ταράζει τα νερά.
Εισηγείται να θεωρηθεί tax credit, φορολογική απαίτηση δηλαδή, μέρος της ζημιάς, που θα εγγράψουν οι τράπεζες από τις κεφαλαιοποιήσεις επιχειρηματικών και μόνο δανείων, σημειώνοντας ότι μια τέτοια κίνηση δικαιολογείται από τους κανόνες της Βασιλείας.
Το πλαίσιο της Βασιλείας ΙΙΙ, επιτρέπει την αναγνώριση tax credit ορίζοντας, όμως, ότι σε περίπτωση που η τράπεζα τεθεί σε καθεστώς ειδικής εκκαθάρισης η φορολογική απαίτηση μετατρέπεται σε οριστική απαίτηση του εκκαθαριστή έναντι του Δημοσίου.
Υπό το πρίσμα αυτό η PwC εισηγείται να υπάρξει νομοθετική παρέμβαση, αφού προηγηθεί συνεννόηση με τις αρχές και την τρόικα, η οποία θα επιτρέπει στις τράπεζες να σχηματίζουν φορολογική απαίτηση για το 26% (σ.σ. το ύψος του ισχύοντος φορολογικού συντελεστή για εταιρικά κέρδη) της ζημιάς που εγγράφουν εφόσον κεφαλαιοποιούν εταιρικά δάνεια.
Η πρόταση επιχειρεί να αντιμετωπίσει το εξής ακανθώδες πρόβλημα: Οι τράπεζες δεν προχωρούν σε ενεργητική διαχείριση των εταιρικών προβληματικών δανείων επειδή οι ζημιές που θα γράψουν θα «ροκανίσουν» τα βασικά εποπτικά τους κεφάλαια. Με δεδομένο ότι πρόσθετα κεφάλαια για καθαρές λύσεις δεν υπάρχουν και το «εργαλείο» του αναβαλλόμενου φόρου έχει εξαντληθεί με βάση τα όρια της Βασιλείας ΙΙΙ, η λύση μπορεί να έρθει από το tax credit.
Η Ιταλία προχώρησε ήδη σε αυτή την κατεύθυνση, θεσμοθετώντας τη δυνατότητα των τραπεζών να αναγνωρίζουν ως φορολογική απαίτηση μέρος της ζημιάς που γράφουν από την ενεργητική διαχείριση προβληματικών επιχειρηματικών δανείων. Στην δε Ισπανία συζητείται το ενδεχόμενο να δοθεί η δυνατότητα φορολογικής απαίτησης για όλες τις προβλέψεις έναντι δανείων που σχηματίζουν οι τράπεζες.
Ελλάδα, Ισπανία Ιταλία και Ιρλανδία αποτελούν τις χώρες με την μεγαλύτερη αύξηση των μη εξυπηρετούμενων δανείων. Τα χαρτοφυλάκια των ελληνικών, ιταλικών, ισπανικών και ιρλανδικών τραπεζών είχαν τη μεγαλύτερη συμμετοχή στην αύξηση των NPLs στην Ευρώπη, τα οποία πλέον έχουν ξεπεράσει τα 1.2 τρισ. ευρώ.
Η αντιμετώπιση του καυτού θέματος των κόκκινων εταιρικών δανείων αποτελεί ένα από τα έξι βήματα για επενδύσεις 37 δισ. ευρώ, και βασική προϋπόθεση για την ανάκαμψη της οικονομίας και την επιτυχή ιδιωτικοποίηση των τραπεζών με – πλήρη ή μερική- εξόφληση του ΤΧΣ.
Αν συμβεί κάτι τέτοιο, θα ανοίξει ο δρόμος για ισχυρή ανάκαμψη της οικονομίας τονίζουν τραπεζικά στελέχη, σημειώνοντας «μέρος των επιχειρήσεων έχει ήδη χαθεί, καθώς δύσκολα μπορούν να ξαναγίνουν βιώσιμες. Πρέπει όμως να αντιμετωπισθεί η νέα γενιά, καθώς το μεγαλύτερο μέρος των επιχειρηματικών δανείων χρήζει ρυθμίσεων. Η αναγνώριση φορολογικής απαίτησης αποτελεί έξυπνη λύση».
Με την προϋπόθεση βέβαια ότι ο στρατηγικός επενδυτής με τη σειρά του θα αποδεχθεί να βάλει φρέσκο χρήμα της τάξης των 20 εκατ. ευρώ. Με τον τρόπο αυτό τα μεν δάνεια της επιχείρησης θα μειωθούν κατά 50 εκατ. ευρώ, τα κεφάλαιά της θα ενισχυθούν κατά 70 εκατ. ευρώ και το υπόλοιπο των δανείων της (50 εκατ. ευρώ) θα καταστεί ενήμερο.
Τα οφέλη για τις πιστώτριες τράπεζες με βάση την πρόταση της PwC δεν τελειώνουν εδώ. Κεφαλαιοποιώντας δάνεια ύψους 50 εκατ. ευρώ, γίνονται μέτοχοι της εταιρείας, και εγγράφουν ζημιά, το ύψος της οποίας μπορεί να ανέλθει ως και τα 50 εκατ. ευρώ.
Το 26% της ζημιάς, όμως, αποτελεί φορολογική απαίτηση και ως εκ τούτου όχι μόνο δεν επιβαρύνει τα εποπτικά τους κεφάλαια, αλλά αντίθετα τα ενισχύει. Και αυτό επειδή είχαν ήδη σχηματίσει προβλέψεις 50 εκατ. ευρώ που είχαν αφαιρεθεί από τα εποπτικά κεφάλαια.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα στην Ελλάδα να κυριαρχεί η αδράνεια κόντρα στην ευρωπαϊκή τάση. Οι τράπεζες δεν προχωρούν ακόμη σε πωλήσεις μη εξυπηρετούμενων δανείων παρά το γεγονός ότι το ύψος τουςυπολογίζεται ότι ξεπέρασε τα 65 δισ. ευρώ ή το 30% των συνολικών χορηγήσεων.
Εξ αυτών τα 35 δισ. ευρώ είναι επιχειρηματικά δάνεια, ενώ τα υπό εξέλιξη stress tests θα βγάλουν σύμφωνα με την εκτίμηση της PwC νέες επισφάλειες στα εταιρικά δάνεια άνω των 10 δις ευρώ για την τριετία 2014-16. Και όλα αυτά όταν τα ενοποιημένα ίδια κεφάλαια των ελληνικών τραπεζών ανερχόταν στις 30/6 σε περίπου 30 δισ. ευρώ.
http://www.euro2day.gr/
Αντιλαμβανόμενη ότι τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια αποτελούν το επόμενο μείζον θέμα, που θα κληθεί να αντιμετωπίσει η Ευρωζώνη, στην προσπάθειά της για επανεκκίνηση της οικονομίας, και απόλυτη προτεραιότητα για την Ελλάδα, η PwC καταθέτει μια πρόταση που αν μη τι άλλο ταράζει τα νερά.
Εισηγείται να θεωρηθεί tax credit, φορολογική απαίτηση δηλαδή, μέρος της ζημιάς, που θα εγγράψουν οι τράπεζες από τις κεφαλαιοποιήσεις επιχειρηματικών και μόνο δανείων, σημειώνοντας ότι μια τέτοια κίνηση δικαιολογείται από τους κανόνες της Βασιλείας.
Το πλαίσιο της Βασιλείας ΙΙΙ, επιτρέπει την αναγνώριση tax credit ορίζοντας, όμως, ότι σε περίπτωση που η τράπεζα τεθεί σε καθεστώς ειδικής εκκαθάρισης η φορολογική απαίτηση μετατρέπεται σε οριστική απαίτηση του εκκαθαριστή έναντι του Δημοσίου.
Υπό το πρίσμα αυτό η PwC εισηγείται να υπάρξει νομοθετική παρέμβαση, αφού προηγηθεί συνεννόηση με τις αρχές και την τρόικα, η οποία θα επιτρέπει στις τράπεζες να σχηματίζουν φορολογική απαίτηση για το 26% (σ.σ. το ύψος του ισχύοντος φορολογικού συντελεστή για εταιρικά κέρδη) της ζημιάς που εγγράφουν εφόσον κεφαλαιοποιούν εταιρικά δάνεια.
Η πρόταση επιχειρεί να αντιμετωπίσει το εξής ακανθώδες πρόβλημα: Οι τράπεζες δεν προχωρούν σε ενεργητική διαχείριση των εταιρικών προβληματικών δανείων επειδή οι ζημιές που θα γράψουν θα «ροκανίσουν» τα βασικά εποπτικά τους κεφάλαια. Με δεδομένο ότι πρόσθετα κεφάλαια για καθαρές λύσεις δεν υπάρχουν και το «εργαλείο» του αναβαλλόμενου φόρου έχει εξαντληθεί με βάση τα όρια της Βασιλείας ΙΙΙ, η λύση μπορεί να έρθει από το tax credit.
Η Ιταλία προχώρησε ήδη σε αυτή την κατεύθυνση, θεσμοθετώντας τη δυνατότητα των τραπεζών να αναγνωρίζουν ως φορολογική απαίτηση μέρος της ζημιάς που γράφουν από την ενεργητική διαχείριση προβληματικών επιχειρηματικών δανείων. Στην δε Ισπανία συζητείται το ενδεχόμενο να δοθεί η δυνατότητα φορολογικής απαίτησης για όλες τις προβλέψεις έναντι δανείων που σχηματίζουν οι τράπεζες.
Ελλάδα, Ισπανία Ιταλία και Ιρλανδία αποτελούν τις χώρες με την μεγαλύτερη αύξηση των μη εξυπηρετούμενων δανείων. Τα χαρτοφυλάκια των ελληνικών, ιταλικών, ισπανικών και ιρλανδικών τραπεζών είχαν τη μεγαλύτερη συμμετοχή στην αύξηση των NPLs στην Ευρώπη, τα οποία πλέον έχουν ξεπεράσει τα 1.2 τρισ. ευρώ.
Η αντιμετώπιση του καυτού θέματος των κόκκινων εταιρικών δανείων αποτελεί ένα από τα έξι βήματα για επενδύσεις 37 δισ. ευρώ, και βασική προϋπόθεση για την ανάκαμψη της οικονομίας και την επιτυχή ιδιωτικοποίηση των τραπεζών με – πλήρη ή μερική- εξόφληση του ΤΧΣ.
Να υπάρξει νομοθετική παρέμβαση
Η ελεγκτική και συμβουλευτική εταιρεία προτείνει να υπάρξει νομοθετική παρέμβαση, σε συνεννόηση με την τρόικα, η οποία θα επιτρέψει στις τράπεζες να σχηματίζουν φορολογική απαίτηση για τις ζημιές που εγγράφουν μόνο στις περιπτώσεις κεφαλαιοποίησης εταιρικών δανείων.Αν συμβεί κάτι τέτοιο, θα ανοίξει ο δρόμος για ισχυρή ανάκαμψη της οικονομίας τονίζουν τραπεζικά στελέχη, σημειώνοντας «μέρος των επιχειρήσεων έχει ήδη χαθεί, καθώς δύσκολα μπορούν να ξαναγίνουν βιώσιμες. Πρέπει όμως να αντιμετωπισθεί η νέα γενιά, καθώς το μεγαλύτερο μέρος των επιχειρηματικών δανείων χρήζει ρυθμίσεων. Η αναγνώριση φορολογικής απαίτησης αποτελεί έξυπνη λύση».
Πως οι ζημιές….ενδυναμώνουν τα κεφάλαια
Αν για παράδειγμα, οι τράπεζες διαθέτουν μη εξυπηρετούμενα δάνεια συγκεκριμένης εταιρείας ύψους 100 εκατ. ευρώ για τα οποία έχουν σχηματίσει ήδη προβλέψεις 50 εκατ. ευρώ, θα μπορούν να διαπραγματευθούν με ενδιαφερόμενους στρατηγικούς επενδυτές την κεφαλαιοποίηση δανείων 50 εκατ. ευρώ και την αναχρηματοδότηση σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα των υπολοίπων 50 εκατ. ευρώ.Με την προϋπόθεση βέβαια ότι ο στρατηγικός επενδυτής με τη σειρά του θα αποδεχθεί να βάλει φρέσκο χρήμα της τάξης των 20 εκατ. ευρώ. Με τον τρόπο αυτό τα μεν δάνεια της επιχείρησης θα μειωθούν κατά 50 εκατ. ευρώ, τα κεφάλαιά της θα ενισχυθούν κατά 70 εκατ. ευρώ και το υπόλοιπο των δανείων της (50 εκατ. ευρώ) θα καταστεί ενήμερο.
Τα οφέλη για τις πιστώτριες τράπεζες με βάση την πρόταση της PwC δεν τελειώνουν εδώ. Κεφαλαιοποιώντας δάνεια ύψους 50 εκατ. ευρώ, γίνονται μέτοχοι της εταιρείας, και εγγράφουν ζημιά, το ύψος της οποίας μπορεί να ανέλθει ως και τα 50 εκατ. ευρώ.
Το 26% της ζημιάς, όμως, αποτελεί φορολογική απαίτηση και ως εκ τούτου όχι μόνο δεν επιβαρύνει τα εποπτικά τους κεφάλαια, αλλά αντίθετα τα ενισχύει. Και αυτό επειδή είχαν ήδη σχηματίσει προβλέψεις 50 εκατ. ευρώ που είχαν αφαιρεθεί από τα εποπτικά κεφάλαια.
Έρχονται 10 δισ. ευρώ νέες επισφάλειες
Η Ελλάδα χρειάζεται επειγόντως λύσεις στο θέμα των προβληματικών δανείων, καθώς ο τρόπος που σχεδιάστηκε και εφαρμόστηκε η ανακεφαλαιοποίηση δεν οδήγησε στην εφαρμογή καθαρών λύσεων μια και τα 50 δισ. ευρώ δεν αρκούσαν.Αυτό έχει ως αποτέλεσμα στην Ελλάδα να κυριαρχεί η αδράνεια κόντρα στην ευρωπαϊκή τάση. Οι τράπεζες δεν προχωρούν ακόμη σε πωλήσεις μη εξυπηρετούμενων δανείων παρά το γεγονός ότι το ύψος τουςυπολογίζεται ότι ξεπέρασε τα 65 δισ. ευρώ ή το 30% των συνολικών χορηγήσεων.
Εξ αυτών τα 35 δισ. ευρώ είναι επιχειρηματικά δάνεια, ενώ τα υπό εξέλιξη stress tests θα βγάλουν σύμφωνα με την εκτίμηση της PwC νέες επισφάλειες στα εταιρικά δάνεια άνω των 10 δις ευρώ για την τριετία 2014-16. Και όλα αυτά όταν τα ενοποιημένα ίδια κεφάλαια των ελληνικών τραπεζών ανερχόταν στις 30/6 σε περίπου 30 δισ. ευρώ.
http://www.euro2day.gr/
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.