Σκηνές από το «Μπότες, σπιρούνια και καυτές σέλλες» θα θυμίζει από τις 12 το μεσημέρι της Παρασκευής η Βουλή μετά το καμπόϊκο τέχνασμα του προερχόμενου από το Τέξας προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα να καταθέσει πρόταση δυσπιστίας στην κυβέρνηση.
Πίσω από τον επικοινωνιακό αφρό, η ουσία όμως καραδοκεί:
Η τριήμερη διαδικασία θα ολοκληρωθεί τα μεσάνυχτα της Κυριακής με φανερή ονομαστική ψηφοφορία που έχει χαρακτήρα ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση και ήδη θεωρείται από τώρα βέβαιο, ότι στην κάλπη της εύθραυστης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, θα μετρηθούν τελικά 155 ψήφοι.
Τότε γιατί έγινε;
Αμήχανοι σχετικά οι λιγοστοί βουλευτές που βρίσκονταν εκείνη την ώρα στην Ολομέλεια, σκόρπισαν στους διαδρόμους ψηλαφίζοντας τις «δεύτερες ερμηνείες»…
Αν υπάρχει μια βεβαιότητα μετά την κίνηση Τσίπρα, αυτή είναι ότι απομακρύνεται, τουλάχιστον για τους επόμενους μήνες, το ενδεχόμενο των πρόωρων εκλογών.
Άλλωστε την πρόσφατη κοινοβουλευτική εμπειρία στη χώρα διαμορφώνει το αξίωμα, οτι «ποτέ, καμία κυβέρνηση δεν έπεσε από τη καρέκλα της μετά από ανάλογη διαδικασία», έστω κι αυτή συνιστά την κορυφαία θεσμικά προβλεπόμενη δυνατότητα μιας αντιπολίτευσης προκειμένου να κλονίσει τον κυβερνητικό αντίπαλο.
Αντιθέτως, το κυβερνητικό μέτωπο βγαίνει (προβλέψιμα και αντικειμενικά) αρραγές και…αναβαπτισμένο στην κολυμπήθρα της συλλογικής συνενοχής, προκειμένου να συνεχίσει το διόλου θεάρεστο έργο του.
Κυβερνητικοί βουλευτές, συνομολογούσαν μάλιστα, ότι σε μια στιγμή που η τρόϊκα πιέζει για τη λήψη νέων σκληρών μέτρων (σ.σ: με την κυβέρνηση να παριστάνει για μια ακόμα φορά τον σκληρό συνομιλητή), δυνητικά το Μαξίμου, αποκτά αναπάντεχα μια απρόβλεπτη διαπραγματευτική δυνατότητα.
Πρόσθεταν επίσης- άποψη που φαίνεται πως εκφράστηκε και από Αριστερά- ότι μέσω της πρότασης η αξιωματική αντιπολίτευση επιχειρεί να απεγκλωβιστεί από την ομηρεία της εσωκομματικής εσωστρέφειας, ιδίως μετά τις δηλώσεις «ευρωπαϊκής νομιμοφροσύνης» Τσίπρα από το Τέξας που δεν ακούστηκαν με το ίδιο ευήκοο αυτί από όλες τις τάσεις του κόμματος.
Στους αντίποδες, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, στις δημοσιογραφικές απορίες για την χρονική συγκυρία της πρωτοβουλίας, απαντούσαν ρωτώντας με τη σειρά τους, «δηλαδή πότε να το κάναμε;». Δεν είχαν κι άδικο… Από 1.1.2014 ξεκινά η ελληνική προεδρία στην Ε.Ε, οπότε θα θεωρείτο «χτύπημα κάτω απ΄ τη μέση» μια τόσο θεαματική ενέργεια, ενώ, ενδιαμέσως, στις 25 Μαΐου, τοποθετούνται οι αυτοδιοικητικές κάλπες και οι ευρωεκλογές, στις οποίες, όπως δημόσια έχουν εκφράσει τους φόβους τους οι πριμαντόνες του εγχώριου συστήματος διαπλοκής, αναμένεται… «ενίσχυση των άκρων», δηλαδή του ΣΥΡΙΖΑ.
Η πρωινή εισβολή της Αστυνομίας στην ΕΡΤ, ήταν μια καλή αφορμή.
Και ο ΣΥΡΙΖΑ, που είχε διοργανώσει ακόμα και συγκέντρωση-έστω με…σχετική επιτυχία- στο Σύνταγμα και προσπάθησε, όπως και τα άλλα κόμματα και κινήσεις της Αριστεράς να συντηρήσει το θέμα στην ημερήσια πολιτική αντιπαράθεση, είχε προϊδεάσει το τελευταίο διάστημα, ότι αυτό δεν ήταν έξω από το αντιπολιτευτικό βεληνεκές του.
Προχώρησε σήμερα το απόγευμα, αλλά, αφού προηγουμένως ο κ. Τσίπρας στην σύντομη ομιλία του, εξαπέλυσε ένα δριμύ κατηγορητήριο εναντίον της κυβέρνησης, για την οποία είπε ότι μετατρέπει την πλήρη αποτυχία της σε επίθεση αυταρχισμού και σκληρή τιμωρία εις βάρος του λαού, ενώ, επιβιώνει χωρίς κανένα κοινωνικό έρεισμα, με μόνους συμμάχους μια οικονομική ολιγαρχία και μια δράκα διαπλεκόμενων επιχειρηματιών.
Συνελόντι ειπείν, ο ΣΥΡΙΖΑ, διευρύνει τα ρήγματα στην ασταθή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, απομακρύνοντας το ενδεχόμενο των εκλογών για…καλύτερες μέρες.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.