Από το βήμα της 78ης ΔΕΘ, ο Αντώνης Σαμαράς, επιχείρησε να στείλει μηνύματα αισιοδοξίας στην δοκιμαζόμενη ελληνική κοινωνία που έχει φθάσει στα όριά της.
Μας υποσχέθηκε, ότι το 2014, θα απαγκιστρωθούμε από τα μνημόνια. Ανέδειξε την επίτευξη του πρωτογενούς πλεονάσματος, ως τον κεντρικό στρατηγικό στόχο της χώρας.
Είπε πολλά και διάφορα για την πορεία της κυβέρνησής του ο Πρωθυπουργός που αναμένει το 2014 να τα καταφέρνουμε μόνοι μας και να μην έχουμε ανάγκη δανεικά.
To ερώτημα είναι εάν αντέχουν άλλο οι πολίτες. Η φοροδοτική τους ικανότητα έχει εξαντληθεί και η κατάσταση χειροτερεύει μέρα με την μέρα.
Η πίεση είναι μεγάλη σε όλα τα επίπεδα και κανένα στοιχείο που προβάλλεται, όπως αυτό προ ημερών για τη μείωση της ύφεσης, δεν είναι ικανό να αλλάξει το κλίμα στους κόλπους της κοινωνίας.
Η ανεργία έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Η χώρα έχει σπάσει όλα τα ρεκόρ αυτοκτονιών, λόγω οικονομικής κρίσης.
Πολλά, μπορεί να γράψει κανείς και να απαριθμήσει πλήθος αρνητικών επιπτώσεων από την πολιτική του μνημονίου. Δεν είναι μόνο οι ψυχροί αριθμοί, αλλά υπάρχει και ο ανθρώπινος παράγοντας, που πολλές φορές αγνοείται.
Μόλις προ ημερών το Βήμα της Κυριακής, αποκάλυψε το σχέδιο για το μαχαίρι στο εφάπαξ και στις επικουρικές συντάξεις, την ώρα που η κυβέρνηση επιμένει ότι δεν θα υπάρξουν άλλα μέτρα.
Η κοινωνία διαρκώς φτωχαίνει και είναι άγνωστο εάν πιστεύει ότι οι θυσίες της πιάνουν τόπο, όπως σημείωσε ο Πρωθυπουργός.
Την ίδια ώρα η ψυχολογία των πολιτών είναι στο ναδίρ. Τα σημερινά Νέα με το πρωτοσέλιδό τους αναδεικνύουν το μέγεθος του προβλήματος.
«Τη μεγαλύτερη μείωση-μετά την Αίγυπτο- παρουσιάζουν οι δείκτες του επιπέδου ζωής και προσωπικής ευτυχίας στην Ελλάδα της κρίσης», σύμφωνα με την έκθεση παγκόσμιας ευτυχίας του 2013, του ΟΗΕ, την οποία αναδεικνύουν τα Νέα.
Καλό το πρωτογενές πλεόνασμα, αλλά εθνικό σχέδιο εξόδου από την κρίση υπάρχει; Δυστυχώς δεν το βλέπουμε εδώ και τρία χρόνια από την ώρα που εισήλθαμε στο λαβύρινθο των μνημονίων.
Το μόνο που παρατηρεί κανείς είναι ότι υπάρχει μια πλήρης υποταγή στις διαθέσεις των πιστωτών, χωρίς ουσιαστική διαπραγμάτευση. Λύση υπάρχει; Προφανώς και υπάρχει.
Μόνο που μεγάλο τμήμα της σημερινής πολιτικής ελίτ της χώρας που είναι υπαίτια για το ελληνικό δράμα, πολλοί εκ των οποίων δεν έχουν κάνει την αυτοκριτική τους, δεν μπορεί να έχει και την λύση.
Ραβανός Αρης
http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=529405#.Ui6-s6Qwd1s.twitter
Μας υποσχέθηκε, ότι το 2014, θα απαγκιστρωθούμε από τα μνημόνια. Ανέδειξε την επίτευξη του πρωτογενούς πλεονάσματος, ως τον κεντρικό στρατηγικό στόχο της χώρας.
Είπε πολλά και διάφορα για την πορεία της κυβέρνησής του ο Πρωθυπουργός που αναμένει το 2014 να τα καταφέρνουμε μόνοι μας και να μην έχουμε ανάγκη δανεικά.
To ερώτημα είναι εάν αντέχουν άλλο οι πολίτες. Η φοροδοτική τους ικανότητα έχει εξαντληθεί και η κατάσταση χειροτερεύει μέρα με την μέρα.
Η πίεση είναι μεγάλη σε όλα τα επίπεδα και κανένα στοιχείο που προβάλλεται, όπως αυτό προ ημερών για τη μείωση της ύφεσης, δεν είναι ικανό να αλλάξει το κλίμα στους κόλπους της κοινωνίας.
Η ανεργία έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Η χώρα έχει σπάσει όλα τα ρεκόρ αυτοκτονιών, λόγω οικονομικής κρίσης.
Πολλά, μπορεί να γράψει κανείς και να απαριθμήσει πλήθος αρνητικών επιπτώσεων από την πολιτική του μνημονίου. Δεν είναι μόνο οι ψυχροί αριθμοί, αλλά υπάρχει και ο ανθρώπινος παράγοντας, που πολλές φορές αγνοείται.
Μόλις προ ημερών το Βήμα της Κυριακής, αποκάλυψε το σχέδιο για το μαχαίρι στο εφάπαξ και στις επικουρικές συντάξεις, την ώρα που η κυβέρνηση επιμένει ότι δεν θα υπάρξουν άλλα μέτρα.
Η κοινωνία διαρκώς φτωχαίνει και είναι άγνωστο εάν πιστεύει ότι οι θυσίες της πιάνουν τόπο, όπως σημείωσε ο Πρωθυπουργός.
Την ίδια ώρα η ψυχολογία των πολιτών είναι στο ναδίρ. Τα σημερινά Νέα με το πρωτοσέλιδό τους αναδεικνύουν το μέγεθος του προβλήματος.
«Τη μεγαλύτερη μείωση-μετά την Αίγυπτο- παρουσιάζουν οι δείκτες του επιπέδου ζωής και προσωπικής ευτυχίας στην Ελλάδα της κρίσης», σύμφωνα με την έκθεση παγκόσμιας ευτυχίας του 2013, του ΟΗΕ, την οποία αναδεικνύουν τα Νέα.
Καλό το πρωτογενές πλεόνασμα, αλλά εθνικό σχέδιο εξόδου από την κρίση υπάρχει; Δυστυχώς δεν το βλέπουμε εδώ και τρία χρόνια από την ώρα που εισήλθαμε στο λαβύρινθο των μνημονίων.
Το μόνο που παρατηρεί κανείς είναι ότι υπάρχει μια πλήρης υποταγή στις διαθέσεις των πιστωτών, χωρίς ουσιαστική διαπραγμάτευση. Λύση υπάρχει; Προφανώς και υπάρχει.
Μόνο που μεγάλο τμήμα της σημερινής πολιτικής ελίτ της χώρας που είναι υπαίτια για το ελληνικό δράμα, πολλοί εκ των οποίων δεν έχουν κάνει την αυτοκριτική τους, δεν μπορεί να έχει και την λύση.
Ραβανός Αρης
http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=529405#.Ui6-s6Qwd1s.twitter
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.