Ο Αντώνης Σαμαράς με τον Ευάγγελο Βενιζέλο
“ Ανεύθυνα πολιτικά πρόσωπα, με δηλώσεις και ενέργειες, βλάπτουν σοβαρά τη χώρα ”
Η εκρηκτική κατάσταση στη Συρία έχει κινητοποιήσει τη διεθνή κοινότητα και οι εξελίξεις προβλέπεται και αναμένεται να είναι ραγδαίες. Υπό αυτό το πρίσμα πραγματοποιήθηκε η συνάντηση του κυρίου Βενιζέλου με τον υπουργό Εθνικής Άμυνας Δημήτρη Αβραμόπουλο. Εξερχόμενος από τη συνάντηση, ο Υπουργός Εξωτερικών και Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης καταδίκασε το «ειδεχθές έγκλημα» της χρήσης χημικών όπλων και τάχθηκε υπέρ μιας αναλογικής απάντησης με αποτέλεσμα! Μας ενημέρωσε επιπροσθέτως ότι η Ελλάδα παρακολουθεί τις εξελίξεις με «αγωνία και ψυχραιμία» καθώς «και πλήρη αίσθηση των διεθνών συσχετισμών»! Ο έτερος συνομιλητής, προέβη σε παρεμφερείς δηλώσεις, ενώ έκανε λόγο για συνέπεια της Αθήνας έναντι των συμβατικών της υποχρεώσεων και έναντι των διεθνών οργανισμών!
Κι ενώ ο Πρόεδρος των Η.Π.Α. δηλώνει ότι δεν έχει λάβει την τελική απόφαση σχετικά με μια πιθανή στρατιωτική επίθεση στη Συρία, κι ενώ η νέα συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του Ο.Η.Ε. απέβη άκαρπη, κι ενώ το Βρετανικό Κοινοβούλιο απέρριψε- με ψηφοφορία- την πρόταση Κάμερον για επέμβαση στη Συρία, οι δυο καθ' ύλην αρμόδιοι Έλληνες υπουργοί έσπευσαν να τοποθετηθούν και να χειροκροτήσουν μια ενδεχόμενη επέμβαση!
Τέσσερις φαντάζουν ως πιθανές αιτίες της, προκαταβολικής και μη ζητηθείσας αυτής, επιδοκιμασίας της πολεμικής παρέμβασης στη Συρία:
1. Η δουλοπρεπής προσέγγιση (από τις κυβερνήσεις των τριών τελευταίων χρόνων), όλων των σχετιζόμενων με τη χώρα μας θεμάτων, ενδεχομένως να έχει γίνει «έξις» των πολιτικών ηγετών μας!
2. Οι κύριοι Βενιζέλος και Αβραμόπουλος, «λάτρεις» της πρωτοτυπίας και θαυμαστές των «προφητικών» τους ικανοτήτων, να θέλησαν να στοιχηματίσουν στην έκβαση των διεθνών- για την υπόθεση της Συρίας- διαβουλεύσεων! Δυστυχώς για αυτούς, οι Βρετανοί βουλευτές είχαν αντίθετη άποψη..
3. Η ανεπάρκεια και ασχετοσύνη των δύο ανδρών να τους οδήγησαν σε μια επιπόλαιη και απερίσκεπτη- στη διεθνή πολιτική σκακιέρα- κίνηση, η οποία μετά βεβαιότητος, θα αποβεί επιζήμια για την Ελλάδα! Η θέλησή τους να πρωταγωνιστήσουν είναι αναγκαία αλλά ουχί ικανή συνθήκη για να λάμψει το πολιτικό τους άστρο και να μείνουν στην ιστορία ως ρυθμιστές των διεθνών εξελίξεων!
4. Οι ταπεινοί αυτοί «υπηρέτες» του λαού, να προσπαθούν να διευκολύνουν (με τι προσόντα με ποια αλήθεια διεθνή επιρροή;;;) όσους- εγχώριους και μη- θα ωφεληθούν από τη συμπλοκή..
Ως κατακλείδα παρατίθεται μια απορία: Ποιος είναι πιο επικίνδυνος; Αυτός που χαρακτηρίζεται από πολιτική αναξιότητα ή εκείνος που τον τοποθετεί σε θέση εξουσίας; Σε πιο απλά ελληνικά: ευθύνονται μόνον οι δυο υπουργοί για το διπλωματικό Βατερλώ ή το μεγαλύτερο μερίδιο της ευθύνης βαρύνει τον κύριο Σαμαρά;;;
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.