Το τέλος της καταστροφής

Χάρης Σαββίδης
hsav@pegasus.gr

Οι υπουργοί Οικονομικών Γερμανίας και ΗΠΑ, που επισκέφθηκαν τις προηγούμενες ημέρες την Ελλάδα, δεν έφεραν στις αποσκευές τους κάποιο θερινό δώρο για την κυβέρνηση Σαμαρά. Πέραν των παραδοσιακών φιλοφρονήσεων μετά... χτυπήματος στην πλάτη (κάτι σαν το «καλό κουράγιο Ελληνες» του Ολι Ρεν), οι δύο ισχυρότεροι σύμμαχοι δεν είχαν να προσφέρουν τίποτε άλλο. Μάλιστα, χθες, το Bloomberg υποστήριζε ότι ο ίδιος ο Σόιμπλε βάζει «βέτο» στην εκταμίευση της επόμενης δόσης του δανείου προς την Ελλάδα.

Το κυβερνητικό επιτελείο επιμένει, όμως, ότι το φετινό καλοκαίρι, με «ατμομηχανή» τον τουρισμό και τα... φθηνότερα σουβλάκια (μείωση συντελεστή ΦΠΑ), η ελληνική οικονομία θα... πάρει μπρος. Αδιαφορεί, βέβαια, για το εάν οι τουρίστες καταλήγουν σε ξενοδοχεία-παραρτήματα πολυεθνικών, που τους «μαντρώνουν» επί 24ωρου βάσης για να μην μοιραστούν το συνάλλαγμα με την τοπική κοινωνία. Η κυβέρνηση επιμένει, όμως, ότι η οικονομία το φθινόπωρο θα «απογειωθεί», επωφελούμενη και της νέας βοήθειας των Ευρωπαίων εταίρων, με τη μορφή νέου «κουρέματος» στο χρέος προκειμένου να καλυφθεί το χρηματοδοτικό κενό που εντόπισε η τρόικα στο ελληνικό πρόγραμμα.

Κατά την επίσκεψή του την Πέμπτη, ο κ. Σόιμπλε φέρεται να πρότεινε το κενό να καλυφθεί από τα κεφάλαια που απομένουν στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Για να υπάρξει σαφής εικόνα του ύψους τους, επισπεύδονται τα stress tests στις ελληνικές τράπεζες, με την BlackRock να τα ολοκληρώνει τέλη Αυγούστου και όχι αρχές φθινοπώρου, που ήταν ο αρχικός σχεδιασμός.

Τα κεφάλαια που θα περισσεύουν στο ΤΧΣ θα διατεθούν για την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού. Εάν δεν επαρκούν, θα ανοίξει η συζήτηση για νέο δάνειο από την τρόικα. Την ίδια περίοδο θα ξεκινήσει αντίστοιχη διαπραγμάτευση και με την Πορτογαλία. Είναι λογικό η γερμανική κυβέρνηση να επιθυμεί να αναβάλλει για μετά τις εκλογές τη συζήτηση για τις νέες δανειακές συμβάσεις. Δεν είναι λογικό, όμως, να περιμένει κανείς εάν δεν αλλάξει η κυβέρνηση στη Γερμανία, να αλλάξει η πολιτική της.

Κρίνοντας από τη μέχρι σήμερα στάση του Βερολίνου, πιθανότερο είναι να επιλεχθεί μια μεικτή λύση: Τα κράτη-δανειστές θα αποδεχθούν την επιμήκυνση της περιόδου αποπληρωμής των παλαιών δανείων. Τα κράτη-δανειολήπτες θα προχωρήσουν σε νέα μέτρα λιτότητας, ώστε να περιοριστεί το χρηματοδοτικό κενό. Εφόσον, δε, εξαντληθούν τα κεφάλαια που υπάρχουν για τις τράπεζες και προκύψουν νέες ανάγκες κεφαλαιακής ενίσχυσής τους, αυτή θα γίνει σύμφωνα με τους καινούριους κανόνες, που προβλέπουν «κούρεμα» των καταθέσεων άνω των 100.000 ευρώ.

Κάπου εκεί θα ολοκληρωθεί η οικονομική καταστροφή που προκάλεσε η τρόικα στην Ελλάδα. Προηγήθηκε η πλήρης διάλυση του όποιου παραγωγικού ιστού υπήρχε, η αποδιοργάνωση όσων μηχανισμών του Δημοσίου λειτουργούσαν, η κατάργηση κάθε μέτρου προστασίας από τη στυγνή εκμετάλλευση των εργοδοτών και η βύθιση της οικονομίας στη μεγαλύτερη ύφεση παγκοσμίως, μεταπολεμικά.

Σε εξέλιξη είναι η εκποίηση της δημόσιας περιουσίας σε... τιμές ευκαιρίας και η παραχώρηση του φυσικού πλούτου της χώρας σε ιδιώτες. Συνεχίζεται, παράλληλα, η αφαίμαξη της οικονομίας από κεφάλαια (φυγή καταθέσεων) και... κεφάλια (φυγή καταρτισμένων ανέργων). Αφού «κουρευτούν» και οι καταθέσεις που απέμειναν στις τράπεζες, η ελληνική οικονομία θα είναι επιτέλους έτοιμη να σταθεί στα πόδια της! Το δημόσιο χρέος δεν θα βρίσκεται στα σημερινά ακραία επίπεδα αλλά στο πολύ πιο «λογικό» 120% του ΑΕΠ, όπου βρισκόταν και πριν από τα Μνημόνια. Η εγχείρηση πέτυχε. Ο ασθενής πέθανε. Και ο... χειρουργός συνεχίζει να θησαυρίζει!

http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26533&subid=2&pubid=113083345