Σε στρατηγικό κενό η ελληνική κυβέρνηση

Η ισοπέδωση της Κύπρου από το δίδυμο των χριστιανοδημοκρατών Μέρκελ Σόιμπλε με την πλειοδοσία του σοσιαλδημοκράτη –και πελάτη της Μέρκελ- Στάινμπρουκ σκόρπισε ρίγη ενθουσιασμού στον γερμανικό λαό.
Είχε να νιώσει τέτοια εθνική ανάταση ο γερμανικός λαός από την εποχή που ο Χίτλερ έμπαινε στην Τσεχοσλοβακία.
Η πολιτική ισχύος και ταπείνωσης των αδυνάμων θα δώσει τη νίκη στην  καγκελάριο της Γερμανίας στις επερχόμενες εκλογές. Οι εσωτερικοί της αντίπαλοί έχουν επίσης ταυτιστεί με την πολιτική συνετισμού και τιμωρίας των «αμαρτωλών» λαών. Πίσω βέβαια από το ιδεολογικό επικάλυμμα της δήθεν προτεσταντικής ηθικής, των ενάρετων βορείων και άλλες μπούρδες κρύβεται το οικονομικό συμφέρον της Γερμανικής ελίτ και του συνδεόμενου τμήματος του διεθνούς χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου και ο ριζωμένος στο κοινωνικό DNA των Γερμανών ρατσισμός της Αρείας φυλής.

Στις επικείμενες Γερμανικές εκλογές δεν θα εκλεγεί μόνο η κα Μέρκελ θα ψηφιστεί με συντριπτική πλειοψηφία και μία πολιτική της Γερμανίας στην Ευρωπαική Ένωση. Θα πρέπει να είναι ανόητος ή σε βαθιά απόγνωση κανείς για να πιστεύει ότι μετά τις εκλογές η ηγεσία που θα αναδειχθεί θα πάει κόντρα στην πλειοψηφία του λαού της –μόνο στην Ελλάδα γίνονται αυτά- και θα ανατρέψει μία πολιτική που προς το παρόν μόνο κέρδη επισωρεύει στην Γερμανία και την ελίτ της χώρας. Αντίθετα όλες οι ενδείξεις είναι ότι θα συνεχίσει με τον ίδιο και πιο αλαζονικό τρόπο την δημιουργία της Γερμανικής Ευρώπης.

Φρούδες ελπίδες

Καταρρέουν έτσι οι ελπίδες της ελληνικής κυβέρνησης ότι μετά τις γερμανικές εκλογές θα αλλάξει ριζικά το ευρωπαικό περιβάλλον και θα κουρευτεί το ελληνικό χρέος κατά τρόπο που να δίνει βιώσιμη προοπτική στην οικονομία. Αν γίνει το κούρεμα θα είναι με τέτοιους όρους που μόνο μία κυβέρνηση Τσολάκογλου θα μπορούσε να υπογράψει. Είναι αυτό και το στρατηγικό κενό της ελληνικής κυβέρνησης. Ο πρωθυπουργός είχε πει «να αντέξουμε μέχρι τον Ιούνιο» θεωρώντας ότι το Φθινόπωρο θα ανοίξουν δυνατότητες λόγω της στροφής της Γερμανίας. Τώρα πια μόνο τα χειρότερα έχει να περιμένει ο πρωθυπουργός. Έδειξε τις προθέσεις της η Γερμανίδα καγκελάριος με τον έλεγχο της Τρόικας που εξελίχθηκε σε άνευ όρων υποχώρηση της κυβέρνησης σε όλα τα πεδία και προσωπική ήττα του πρωθυπουργού. Δεν πτοήθηκαν οι τροικανοί ούτε από την προειδοποίηση ότι θα έχουν απέναντι τους τον Τσίπρα. Είναι σαφές ότι η Τρόικα θα εφαρμόσει την πολιτική της διά πυρός και σιδήρου όποιον κι αν έχει απέναντι. Η μόνη επιλογή της κυβέρνησης είναι να δεθχεί την μετατροπή της χώρας σε γερμανικό προτεκτοράτο αφού έχει υπονομεύσει κάθε δυνατότητα αντίδρασης με την μέχρι τώρα φιλογερμανική της πολιτική.

Η εναλλακτική πατριωτική δυνατότητα της χώρας είναι η ρήξη. Το ερώτημα εύλογο: θα μπορέσει η Ελλάδα στην κατάσταση που βρίσκεται να συγκρουστεί με την πανίσχυρη οικονομικά Γερμανία. Όχι βέβαια, αλλά ο στόχος της Ελλάδας δεν μπορεί να είναι η νίκη επί της Γερμανίας. Στόχος μίας εθνικής κυβέρνησης μπορεί να είναι μόνο η διάσωση της χώρας. Στους σύγχρονους πολέμους υπάρχουν οι ασύμμετρες απειλές. Η Ελλάδα δεν μπορεί να νικήσει, αλλά μπορεί να αυξήσει το κόστος της νίκης του εχθρού σε σημείο που να του είναι πιο συμφέρουσα μία συμβιβαστική λύση. Καλύτερα εντός ευρώ, αν προκύψουν οι συμμαχίες και το επιτρέψει η συγκυρία αλλά αν δεν γίνεται ακόμη και εκτός.

Σπύρος Γκουτζάνης

http://www.protothema.gr/blogs/blogger/post/?aid=270783