«Χωρίς κουβέρτα, σου μοιάζω· είμαστε εν δυνάμει όλοι άστεγοι», είπε ένας απ' αυτούς σε φωτογράφο που κάλυπτε την πορεία της περασμένης Παρασκευής. Ηταν η πρώτη πορεία αστέγων στην Ελλάδα, η οποία κατέληξε στο Κοινοβούλιο.
«Οχι στον κοινωνικό αποκλεισμό» φώναξαν οι άστεγοι στην πρώτη τους διαδήλωση στην Αθήνα
Το ψήφισμα, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του προέδρου της Βουλής, το πιθανότερο είναι να μπει στο συρτάρι του κ. Μεϊμαράκη και τα αιτήματα των αστέγων, όπως εκφράστηκαν από την Επιτροπή τους, να μην εισακουστούν ποτέ. Πρόκειται όμως για αιτήματα αξιοπρέπειας, τα οποία έβγαλαν από την αδράνεια εκατοντάδες αστέγους και τους παρακίνησαν σε δράση. «Δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, στέγη και αξιοπρεπή διαβίωση, επαγγελματική κατάρτιση, όχι στον κοινωνικό αποκλεισμό. Οταν είσαι άστεγος, οι περισσότεροι σε αντιμετωπίζουν σαν σωρό από κουβέρτες» λέει ο Γιώργος Μπαρκούρης.
Στην ΕΡΑ
Δούλευε ως μουσικός παραγωγός και τεχνικός ηλεκτρονικών υπολογιστών και δικτύων στην Ελληνική Ραδιοφωνία. Επειτα από 20 χρόνια συνεχούς εργασίας βρέθηκε στο δρόμο. «Οι περισσότεροι μας πλησιάζουν σαν να είμαστε ένας σωρός από κουβέρτες» λέει ο ίδιος. Οσοι βρέθηκαν την περασμένη Παρασκευή ανάμεσά τους, συνειδητοποίησαν ότι «είμαστε όλοι εν δυνάμει άστεγοι». «Από μεσοαστός έγινα μικροαστός. Φτωχός δεν πρόλαβα να γίνω. Εμεινα κατ' ευθείαν άστεγος».
Ο κ. Λέων Χάνες, Κωνσταντινουπολίτης στην καταγωγή, ανήκει, όπως λέει, «στη νέα φουρνιά αστέγων»: «Στους μορφωμένους και κιμπάρηδες, που ήταν κάποτε ευκατάστατοι». Ο ίδιος έχει σπουδάσει Ιατρική και Καλές Τέχνες. «Παλιότερα, όταν λέγαμε τη λέξη άστεγος, ο νους μας πήγαινε σε κάποιο περιθωριακό στοιχείο, σε έναν αλκοολικό ή ναρκομανή» συνεχίζει ο ίδιος, εξηγώντας τι σημαίνει νεοάστεγος: «Αναφέρεται στους ανθρώπους οι οποίοι έμειναν άστεγοι λόγω της οικονομικής κρίσης. Τους έσπρωξε στο δρόμο η ψυχολογία της μάζας. Γιατί ο κόσμος έχτισε την οικονομική κρίση, αλλά αυτή είναι μια μεγάλη κουβέντα...». Σύμφωνα με τον ίδιο, «οι αριθμοί μεγαλώνουν». Με μια ανεπίσημη καταμέτρηση οι άστεγοι της χώρας μας υπολογίστηκαν στις 20.000. Ο κ. Χάνες διαμένει στον ξενώνα αστέγων της ΜΚΟ «Κλίμακα».
«Εχω μείνει στο δρόμο 45 ημέρες και ξέρω πώς είναι να χρειάζεσαι μια ασπιρίνη και να μην έχεις χρήματα να αγοράσεις. Δεν είναι τρελό αυτό που μας συμβαίνει. Είναι ένα πρόβλημα που έχει δημιουργήσει η πολιτεία. Εάν εσείς ήσασταν μόνοι και μένατε σε ένα διαμέρισμα, το οποίο αποπληρώνατε με το μισθό σας και ξάφνου μένατε χωρίς εργασία, τι θα κάνατε; Οι μόνες δουλειές που βρίσκει κανείς πια είναι για τετράωρη εργασία με 150 ευρώ το μήνα» τονίζει ο κ. Χάνες. «Δεν είχατε φίλους;». «Είχα. Προτίμησα όμως να μη χάσω το φίλο για λίγη καλοπέραση. Μια φιλία χτίζεται σιγά σιγά, είναι απόσταγμα ετών. Κι εγώ στις 2 εβδομάδες θα γινόμουν βάρος, ενώ στις 3 ίσως να είχα χάσει και το φίλο μου» λέει ο ίδιος.
Πορεία
Την περασμένη εβδομάδα, οι περισσότεροι άστεγοι της Αθήνας ενημερώθηκαν με φυλλάδια για την πορεία. «Είμαστε ικανοποιημένοι από την προσέλευση. Οι άστεγοι δεν βρίσκονται εύκολα» λέει ο κ. Μπαρκούρης, εξηγώντας πως η κοινωνία των αστέγων είναι μια μικρογραφία της πραγματικότητας. «Θα βρεις επαίτες αλλά και ανθρώπους που αδυνατούν να ενταχθούν στο κοινωνικό σύνολο. Θα βρεις ανθρώπους με ψυχολογικά προβλήματα ή που έχουν προβλήματα με το νόμο. Θα βρεις όμως και οικογενειάρχες. Τελευταία είναι όλο και περισσότεροι». Αναφέρεται σε επαγγελματίες που δεν μπόρεσαν να τα βγάλουν πέρα και άφησαν την Πάτρα, τα Γιάννινα, τη Θεσσαλονίκη, για να κρυφτούν στο χάος της μεγαλούπολης. Οπως ο τραπεζίτης για τον οποίο έγινε λόγος. «Ηταν διευθυντής τράπεζας, έχασε όλη την περιουσία του και τώρα κρύβεται στους δρόμους. Συνεχίζει να δουλεύει για ένα μικρό μισθό, ως υπάλληλος».
Παρασκευή βράδυ, στην πλατεία Κλαυθμώνος, η Αντα Αλαμάνου και άλλα μέλη της ΜΚΟ «Κλίμακα», η οποία συμπαραστάθηκε στην πορεία των αστέγων, μοίραζε sleeping bags στους παρευρισκόμενους του «Sleep Out», της «βραδιάς ύπνου στο δρόμο». Διοργανώθηκε για 8η συνεχή χρονιά και έβγαλε δεκάδες πολίτες από τα σπίτια τους, για μια ολόκληρη νύχτα. «Τα πρώτα χρόνια που διοργανώθηκε οι περισσότεροι έρχονταν από περιέργεια. Τώρα ήρθαν με άλλη διάθεση και περισσότερο συνειδητοποιημένοι» λέει η κ. Αλαμάνου. Κατά τη διάρκεια της νύχτας, περίπου 100 από τους 1.200 συμμετέχοντες παρέμειναν στην πλατεία. Το ξημέρωμα του Σαββάτου τούς βρήκε πιο αισιόδοξους. «Είχαμε ξεχάσει τι σημαίνει ελπίδα και το ξαναθυμηθήκαμε» λέει ο κ. Χάνενς.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.