Το μήνυμα δεν παραδόθηκε...

Οι Μέρκελ-Σόιμπλε κατέστησαν σαφές από την πρώτη στιγμή ότι αγνοούν το μήνυμα των Ιταλών ψηφοφόρων και συνεχίζουν στη γραμμή της αδιέξοδης λιτότητας που εγκλωβίζει τον Νότο και τη Γαλλία στην ύφεση και τους οδηγεί σε μια χωρίς προηγούμενο μετά το 1945 πολιτική αποσταθεροποίηση.

Οι κάποιες προσεκτικές επισημάνσεις του Γάλλου υπουργού Οικονομικών Μοσκοβισί για την ανάγκη αλλαγής γραμμής πλεύσης στη διαχείριση της κρίσης στην Ευρωζώνη σκιάσθηκαν από την εντολή του προέδρου Ολάντ να προχωρήσουν οι δημοσιονομικές περικοπές, με πρώτο βήμα τέσσερα δισ. από τον προϋπολογισμό των υπουργείων. Η πολιτική επιλογή είναι η σαφής προτεραιότητα του Μεγάρου των Ηλυσίων να καθησυχάσει το Βερολίνο, τις αγορές και τους οίκους αξιολόγησης και όχι να ανακόψει την ραγδαία πτωτική πορεία του Ολάντ στις δημοσκοπήσεις.

Μια βδομάδα μετά το σοκ των αποτελεσμάτων και τη διαφαινόμενη προοπτική ακυβερνησίας, ο Πρόεδρος της Ιταλίας Ναπολιτάνο φέρεται να μελετά ως καταλληλότερη λύση τον σχηματισμό κυβέρνησης τεχνοκρατών με επικεφαλής μη πολιτική προσωπικότητα: Με άλλα λόγια, συνέχεια της φόρμουλας Μόντι, που απερρίφθη από τους ψηφοφόρους, χωρίς τον απερχόμενο υπηρεσιακό πλέον πρωθυπουργό.

Με άλλα λόγια λίγες μέρες μετά το σοκ της ανταρσίας των ψηφοφόρων στην Ιταλία, τόσο το Παρίσι όσο και η Ρώμη σπεύδουν να καθησυχάσουν την Μέρκελ ότι θα κάνουν ό,τι μπορούν, με οποιοδήποτε εσωτερικό κόστος για να μην υπάρξουν αναταράξεις μέχρι τις γερμανικές εκλογές του Σεπτεμβρίου.

Σιωπηλά, αλλά εμπράκτως, η ίδια περίοδος χάριτος χορηγείται στην καγκελάριο και από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, όπου η ανοικτή σύγκρουση Λευκού Οίκου - Ρεπουμπλικανών δεν επιτρέπει στον Ομπάμα να επαναλάβει και πολύ περισσότερο να εντείνει τις πιέσεις που ασκεί στο Βερολίνο από την Ανοιξη του 2010 και μετά, για την ανάγκη ποσοτικής χαλάρωσης και αναθέρμανσης της ζήτησης στην Ευρωζώνη.

Το πρόβλημα για τη Γερμανία και την Ευρωζώνη είναι ότι δεν αρκεί η υιοθέτηση της πολιτικής Σαρκοζί από τον Ολάντ, η παράκαμψη της λαϊκής ετυμηγορίας από τον Ναπολιτάνο και η εσωστρέφεια του Ομπάμα στην αρχή της δεύτερης θητείας του για να «παγώσουν» οι εξελίξεις.

Σήμα κινδύνου

Η πτώση στις πωλήσεις αυτοκινήτων σε Γαλλία, Ιταλία και Γερμανία που θεωρείται δείκτης που αποτυπώνει την επερχόμενη μακρά ύφεση φωτίζει τη σημερινή σχετική ευφορία στις χρηματαγορές και τη σχετική συγκράτηση της ανόδου του κόστους δανεισμού των αδύνατων κρίκων της Ευρωζώνης ως συγκυριακό φαινόμενο που μπορεί να τερματισθεί βίαια ανά πάσα στιγμή.

Να τερματισθεί βίαια με ένα ανεξέλεγκτο ντόμινο να ακολουθεί, ο κίνδυνος είναι υπαρκτός, όπως μας δείχνουν οι προβληματισμοί της Γερμανίας σε σχέση με τη διάσωση της Κύπρου, καθώς το Βερολίνο με την αλαζονεία της αδιαμφισβήτητης παντοδυναμίας πιέζει για «κούρεμα» των καταθέσεων.

«Κούρεμα» των καταθέσεων στις κυπριακές τράπεζες μπορεί να οδηγήσει σε μαζική φυγή καταθέσεων από τον Νότο της Ευρωζώνης, καθώς μια παρόμοια απόφαση θα λειτουργήσει ως δεύτερη Ντοβίλ. Στο γαλλικό αυτό παραθαλάσσιο θέρετρο ο Σαρκοζί αποδέχθηκε τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στις διασώσεις που απαιτούσε η Μέρκελ, με αποτέλεσμα το πρώτο σοβαρό σοκ πιέσεων των αγορών που τσάκισε την Ιρλανδία και την Πορτογαλία, κλόνισε την Ισπανία, την Ιταλία και το Βέλγιο και έστειλε σοβαρή προειδοποίηση στη Γαλλία...

Το πρόβλημα είναι πολιτικό και όχι δημοσιονομικό, καθώς στη σπουδή της να επιβάλλει τη γερμανική Ευρώπη, η Γερμανία διακινδυνεύει ξανά ένα ντόμινο πιέσεων, με την ευχή να το αποτρέψει η απειλή παρέμβασης του Ντράγκι, την αξιοπιστία της οποίας έχει η ίδια αποσαθρώσει...

Γιώργος Καπόπουλος

Kapopoulos@pegasus.gr

www.imerisia.gr