Του Κώστα Ράπτη
Το να εκτοπίσεις, είτε για καλό είτε για κακό, τον Silvio Berlusconi από τα φώτα της δημοσιότητας φάνταζε μέχρι πρότινος αδύνατον. Ωστόσο ο κωμικός και μπλόγκερ Beppe Grillo κατάφερε ακριβώς αυτό. Λίγες ώρες πριν από την ολοκλήρωση της ψηφοφορίας στη γειτονική Ιταλία (οι κάλπες κλείνουν σήμερα, στις 16:00, ώρα Ελλάδος) το κατεξοχήν αντικείμενο συζήτησης δεν είναι η επιπεφυκίτιδα που υποχρέωσε τον “Καβαλιέρε” να ακυρώσει την τελευταία ανοιχτή προεκλογική συγκέντρωσή του, ούτε η νέα και νεώτατη σύντροφός του, ούτε η προεκλογική του υπόσχεση να επιστρέψει άμα τη εκλογή του τον φόρο πρώτης κατοικίας, αλλά ο καλπασμός του “Κινήματος 5 Αστέρων” που οδήγησε λ.χ. το περιοδικό Espresso να κάνει λόγο στο εξώφυλλο του τελευταίου τεύχους του για “τσουνάμι Grillo”.
Με τη δημοσιοποίηση των δημοσκοπήσεων να απαγορεύεται για το δεκαπενθήμερο πριν από το άνοιγμα της κάλπης, οι διαρροές και οι διαδόσεις κυριαρχούν: θεωρείται πάντως δεδομένο ότι το Κίνημα Πέντε Αστέρων θα καταγράψει ποσοστό άνω του 13% (ξεπερνώντας δηλ. το κεντρώο ψηφοδέλτιο που έχει τις ευλογίες του υπηρεσιακού πρωθυπουργού Mario Monti), ενώ κρίνεται πολύ πιθανή η εκτόξευσή του σε ποσοστά της τάξης του 20% -και η κατάκτηση της δεύτερης θέσης μετά τον συνασπισμό της κεντροαριστεράς υπό τον Pierluigi Bersani.
Οι αγορές και οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις διακατέχονταν από εκνευρισμό για την πολιτική “ανάσταση” του Silvio Berlusconi. Την Τρίτη δεν αποκλείεται να έρθουν κατά πρόσωπο με έναν πολύ πιο απρόβλεπτο πολιτικό “παίκτη” -και μάλιστα κάποιον ο οποίος προπαγανδίζει το πάγωμα της αποπληρωμής των τοκοχρεωλυσίων του Δημοσίου και τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος με το ερώτημα της εξόδου της Ιταλίας από την Eυρωζώνη...
Αν οι προεκλογικές συγκεντρώσεις αποτελούν αξιόπιστο δείκτη, τότε αυτή που διοργάνωσε ο Beppe Grillo το βράδυ της Παρασκευής στη Ρώμη (όπου, όπως υποστηρίζει, συμμετείχαν 800.000 Ιταλοί) δικαιολογεί απολύτως τα περί “τσουνάμι”. Τα αλλεπάλληλα σκάνδαλα που σημάδεψαν την προεκλογική περίοδο (Monte dei Paschi di Siena, ENI, Finmeccanica) έδωσαν “αέρα στα πανιά” της λαϊκιστικής αντισυστημικής καμπάνιας του Grillo, ενώ αντίστοιχα τα στραβοπατήματα του Berlusconi (λ.χ. η δημόσια δικαιολόγηση από μέρους του της δωροδοκίας ως εξαγωγικής πρακτικής ή η φορολογική συμφωνία με την Ελβετία που θα αναπλήρωνε τα έσοδα από τον φόρο πρώτης κατοικίας -και που αποκαλύπτεται ότι δεν είμναι εφικτή πριν από το 2015) μείωσαν την πίεση που ασκούσε η αναζωογονημένη δεξιά στην πρόθεση ψήφου υπέρ του Beppe Grillo.
Ούτως ή άλλως, το Κίνημα Πέντε Αστέρων (που ιδρύθηκε μέσω Διαδικτύου το 2009) έχει ήδη αποδειχθεί ικανό για θεαματικές εκπλήξεις -όπως συνέβη τον περασμένο φθινόπωρο οπότε κατέκτησε την δημαρχία της Πάρμας και την πρώτη θέση στην περιφέρεια της Σικελίας.
Προεξοφλείται ότι στο νέο Κοινοβούλιο θα υπάρχουν τουλάχιστον 100 “Grillini” βουλευτές ή γερουσιαστές: άνθρωποι χωρίς καμία πολιτική εμπειρία, με κυριότερο προσόν το λευκό ποινικό μητρώο (το οποίο δεν διαθέτει ο ίδιος ο Grillo, λόγω εμπλοκής του σε θανατηφόρο τροχαίο δυστύχημα το 1980 -εξ ού και ο αυτοαποκλεισμός του από τις λίστες...).
Η οργισμένη αποκήρυξη της πολιτικής, επιχειρηματικής και εκκλησιαστικής ελίτ (βλ. λ.χ. την τακτική διοργάνωση των V-Days – εκ του “vaffanculo” ως μήνυμα προς το πολιτικό προσωπικό), αποτελούν την κυριότερη συγκολλητική ύλη του “λαού” του Κινήματος, που κατά τα λοιπά κομίζει μια γκάμα αποκλεισμένων από τον δημόσιο λόγο ευαισθησιών και αιτημάτων που ξεκινούν από την εξασφάλιση αξιόπιστων μεταφορών και broadband για όλους και περνούν από την περικοπή των προνομίων των αιρετών για να καταλήξουν σε πολιτικές προστασίας του περιβάλλοντος κ.ο.κ.
Η διαφθορά είναι βεβαίως πανταχού παρούσα στην Ιταλία και το πολιτικό σύστημα είναι διογκωμένο, περίκλειστο και γενναιόδωρο χρηματοδοτημένο από το δημόσιο χρήμα. Όμως σε μία συγκυρία κατά την οποία η Ιταλία φλερτάρει με τη χρεoκοπία, η “κάθαρση” δεν μπορεί να αποτελέσει πραγματικό υποκατάστατο μακρο-οικονομικών αποφάσεων. Η φανταχτερή παρουσία του Grillo (ο οποίος έχει “απειλήσει” να δώσει τις συντεταγμένες του ιταλικού κοινοβουλίου στην Αλ Κάιντα...) καταφέρνει παραδόξως να οδηγήσει στα όριά του το (γερμανικής προελεύσεως) “ηθικολογικό” αφήγημα για τα αίτια των δεινών του ευρωπαϊκού Νότου -αλλά και τις αντιπολιτικές του απολήξεις.
Το να εκτοπίσεις, είτε για καλό είτε για κακό, τον Silvio Berlusconi από τα φώτα της δημοσιότητας φάνταζε μέχρι πρότινος αδύνατον. Ωστόσο ο κωμικός και μπλόγκερ Beppe Grillo κατάφερε ακριβώς αυτό. Λίγες ώρες πριν από την ολοκλήρωση της ψηφοφορίας στη γειτονική Ιταλία (οι κάλπες κλείνουν σήμερα, στις 16:00, ώρα Ελλάδος) το κατεξοχήν αντικείμενο συζήτησης δεν είναι η επιπεφυκίτιδα που υποχρέωσε τον “Καβαλιέρε” να ακυρώσει την τελευταία ανοιχτή προεκλογική συγκέντρωσή του, ούτε η νέα και νεώτατη σύντροφός του, ούτε η προεκλογική του υπόσχεση να επιστρέψει άμα τη εκλογή του τον φόρο πρώτης κατοικίας, αλλά ο καλπασμός του “Κινήματος 5 Αστέρων” που οδήγησε λ.χ. το περιοδικό Espresso να κάνει λόγο στο εξώφυλλο του τελευταίου τεύχους του για “τσουνάμι Grillo”.
Με τη δημοσιοποίηση των δημοσκοπήσεων να απαγορεύεται για το δεκαπενθήμερο πριν από το άνοιγμα της κάλπης, οι διαρροές και οι διαδόσεις κυριαρχούν: θεωρείται πάντως δεδομένο ότι το Κίνημα Πέντε Αστέρων θα καταγράψει ποσοστό άνω του 13% (ξεπερνώντας δηλ. το κεντρώο ψηφοδέλτιο που έχει τις ευλογίες του υπηρεσιακού πρωθυπουργού Mario Monti), ενώ κρίνεται πολύ πιθανή η εκτόξευσή του σε ποσοστά της τάξης του 20% -και η κατάκτηση της δεύτερης θέσης μετά τον συνασπισμό της κεντροαριστεράς υπό τον Pierluigi Bersani.
Οι αγορές και οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις διακατέχονταν από εκνευρισμό για την πολιτική “ανάσταση” του Silvio Berlusconi. Την Τρίτη δεν αποκλείεται να έρθουν κατά πρόσωπο με έναν πολύ πιο απρόβλεπτο πολιτικό “παίκτη” -και μάλιστα κάποιον ο οποίος προπαγανδίζει το πάγωμα της αποπληρωμής των τοκοχρεωλυσίων του Δημοσίου και τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος με το ερώτημα της εξόδου της Ιταλίας από την Eυρωζώνη...
Αν οι προεκλογικές συγκεντρώσεις αποτελούν αξιόπιστο δείκτη, τότε αυτή που διοργάνωσε ο Beppe Grillo το βράδυ της Παρασκευής στη Ρώμη (όπου, όπως υποστηρίζει, συμμετείχαν 800.000 Ιταλοί) δικαιολογεί απολύτως τα περί “τσουνάμι”. Τα αλλεπάλληλα σκάνδαλα που σημάδεψαν την προεκλογική περίοδο (Monte dei Paschi di Siena, ENI, Finmeccanica) έδωσαν “αέρα στα πανιά” της λαϊκιστικής αντισυστημικής καμπάνιας του Grillo, ενώ αντίστοιχα τα στραβοπατήματα του Berlusconi (λ.χ. η δημόσια δικαιολόγηση από μέρους του της δωροδοκίας ως εξαγωγικής πρακτικής ή η φορολογική συμφωνία με την Ελβετία που θα αναπλήρωνε τα έσοδα από τον φόρο πρώτης κατοικίας -και που αποκαλύπτεται ότι δεν είμναι εφικτή πριν από το 2015) μείωσαν την πίεση που ασκούσε η αναζωογονημένη δεξιά στην πρόθεση ψήφου υπέρ του Beppe Grillo.
Ούτως ή άλλως, το Κίνημα Πέντε Αστέρων (που ιδρύθηκε μέσω Διαδικτύου το 2009) έχει ήδη αποδειχθεί ικανό για θεαματικές εκπλήξεις -όπως συνέβη τον περασμένο φθινόπωρο οπότε κατέκτησε την δημαρχία της Πάρμας και την πρώτη θέση στην περιφέρεια της Σικελίας.
Προεξοφλείται ότι στο νέο Κοινοβούλιο θα υπάρχουν τουλάχιστον 100 “Grillini” βουλευτές ή γερουσιαστές: άνθρωποι χωρίς καμία πολιτική εμπειρία, με κυριότερο προσόν το λευκό ποινικό μητρώο (το οποίο δεν διαθέτει ο ίδιος ο Grillo, λόγω εμπλοκής του σε θανατηφόρο τροχαίο δυστύχημα το 1980 -εξ ού και ο αυτοαποκλεισμός του από τις λίστες...).
Η οργισμένη αποκήρυξη της πολιτικής, επιχειρηματικής και εκκλησιαστικής ελίτ (βλ. λ.χ. την τακτική διοργάνωση των V-Days – εκ του “vaffanculo” ως μήνυμα προς το πολιτικό προσωπικό), αποτελούν την κυριότερη συγκολλητική ύλη του “λαού” του Κινήματος, που κατά τα λοιπά κομίζει μια γκάμα αποκλεισμένων από τον δημόσιο λόγο ευαισθησιών και αιτημάτων που ξεκινούν από την εξασφάλιση αξιόπιστων μεταφορών και broadband για όλους και περνούν από την περικοπή των προνομίων των αιρετών για να καταλήξουν σε πολιτικές προστασίας του περιβάλλοντος κ.ο.κ.
Η διαφθορά είναι βεβαίως πανταχού παρούσα στην Ιταλία και το πολιτικό σύστημα είναι διογκωμένο, περίκλειστο και γενναιόδωρο χρηματοδοτημένο από το δημόσιο χρήμα. Όμως σε μία συγκυρία κατά την οποία η Ιταλία φλερτάρει με τη χρεoκοπία, η “κάθαρση” δεν μπορεί να αποτελέσει πραγματικό υποκατάστατο μακρο-οικονομικών αποφάσεων. Η φανταχτερή παρουσία του Grillo (ο οποίος έχει “απειλήσει” να δώσει τις συντεταγμένες του ιταλικού κοινοβουλίου στην Αλ Κάιντα...) καταφέρνει παραδόξως να οδηγήσει στα όριά του το (γερμανικής προελεύσεως) “ηθικολογικό” αφήγημα για τα αίτια των δεινών του ευρωπαϊκού Νότου -αλλά και τις αντιπολιτικές του απολήξεις.
Πηγή:www.capital.gr
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.