Την έκπληξή του για τις πολιτικές αντοχές της Ευρώπης εκφράζει μέσα από το blog του στους New York Times ο Πολ Κρούγκμαν.
«Η Ευρώπη με εκπλήσσει με την πολιτική ανθεκτικότητά της, την προθυμία των πιστωτριών χωρών να ανεχθούν ατελείωτες οδύνες, την ικανότητα της ΕΚΤ να κάνει μόλις αυτά που πρέπει, την τελευταία στιγμή, για να καθησυχάσει τις αγορές όταν η οικονομική κατάσταση φαίνεται έτοιμη να εκραγεί», γράφει χαρακτηριστικά.
«Όμως τα οικονομικά της λιτότητας εξελίσσονται ακριβώς σύμφωνα με το σενάριο –το Κεϊνσιανό δηλαδή, όχι αυτό των υποστηρικτών της λιτότητας. Επανειλημμένως, οι «υπεύθυνοι» τεχνοκράτες επιβάλλουν στα κράτη τους να αποδεχθούν το πικρό φάρμακο της λιτότητας,
Επανειλημμένως, αποτυγχάνουν να φέρουν αποτελέσματα. Η τελευταία περίπτωση είναι η Ιταλία, όπου ο Μάριο Μόντι –ένας καλός άνθρωπος, βαθύτατα ειλικρινής- αποχωρεί πρόωρα, ουσιαστικά διότι οι πολιτικές του σπρώχνουν την Ιταλία στην ύφεση.
Ποια είναι η απάντηση τότε; Να διατηρήσουμε την πορεία μας, λένε οι ευρωκράτες. Όπου να ‘ναι, θα φέρει αποτελέσματα – η νεράιδα της εμπιστοσύνης έρχεται!
Ο Κέβιν Ο’ Ρούρκ το έχει πιάσει σωστά: Η Ευρώπη έχει γίνει η ήπειρος όπου οι «καλές εποχές» πάντα βρίσκονται πολύ κοντά.
Μοιάζει με την μεσαιωνική ιατρική, όπου γινόταν αφαίμαξη των ασθενών προκειμένου να θεραπευτούν, και όταν η αφαίμαξη τους έκανε ακόμα πιο άρρωστους, τους αφαίμαζαν ακόμα περισσότερο»
«Η Ευρώπη με εκπλήσσει με την πολιτική ανθεκτικότητά της, την προθυμία των πιστωτριών χωρών να ανεχθούν ατελείωτες οδύνες, την ικανότητα της ΕΚΤ να κάνει μόλις αυτά που πρέπει, την τελευταία στιγμή, για να καθησυχάσει τις αγορές όταν η οικονομική κατάσταση φαίνεται έτοιμη να εκραγεί», γράφει χαρακτηριστικά.
«Όμως τα οικονομικά της λιτότητας εξελίσσονται ακριβώς σύμφωνα με το σενάριο –το Κεϊνσιανό δηλαδή, όχι αυτό των υποστηρικτών της λιτότητας. Επανειλημμένως, οι «υπεύθυνοι» τεχνοκράτες επιβάλλουν στα κράτη τους να αποδεχθούν το πικρό φάρμακο της λιτότητας,
Επανειλημμένως, αποτυγχάνουν να φέρουν αποτελέσματα. Η τελευταία περίπτωση είναι η Ιταλία, όπου ο Μάριο Μόντι –ένας καλός άνθρωπος, βαθύτατα ειλικρινής- αποχωρεί πρόωρα, ουσιαστικά διότι οι πολιτικές του σπρώχνουν την Ιταλία στην ύφεση.
Ποια είναι η απάντηση τότε; Να διατηρήσουμε την πορεία μας, λένε οι ευρωκράτες. Όπου να ‘ναι, θα φέρει αποτελέσματα – η νεράιδα της εμπιστοσύνης έρχεται!
Ο Κέβιν Ο’ Ρούρκ το έχει πιάσει σωστά: Η Ευρώπη έχει γίνει η ήπειρος όπου οι «καλές εποχές» πάντα βρίσκονται πολύ κοντά.
Μοιάζει με την μεσαιωνική ιατρική, όπου γινόταν αφαίμαξη των ασθενών προκειμένου να θεραπευτούν, και όταν η αφαίμαξη τους έκανε ακόμα πιο άρρωστους, τους αφαίμαζαν ακόμα περισσότερο»
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.