Η αλήθεια να λέγεται: θέλει «τσαγανό» για έναν Ελληνα πρωθυπουργό να παίρνει το αεροπλάνο και να επισκέπτεται αυτή την εποχή τον «ομόλογό» του της Βαυαρίας. Αλλά η αλήθεια πρέπει να λέγεται ολόκληρη: θέλει μαζί και μία πολύ γερή δόση κρυφής απελπισίας (αν όχι κάτι άλλο) στην προσέγγιση των πραγμάτων να πιστεύει κανείς ότι με αυτό τον τρόπο θα καταφέρει το ο,τιδήποτε στην κατεύθυνση του να μεταβάλει την ουσιαστική στάση του πιο σκληρού ρητορικού πολέμιου της Ελλάδας στη Γερμανία.
Ο κύριος Σαμαράς έδειξε χθες ότι τα διαθέτει και τα δύο: γιατί, φαίνεται να πιστεύει ότι με την επίσκεψή του στο Μόναχο, θα μπορέσει κάτι να αλλάξει. Δυστυχώς, δεν θα μπορέσει -ίσως, το πολύ πολύ, να περάσει μερικές εβδομάδες χωρίς ο βαυαρός «ομόλογός» του να σκούζει ότι πρέπει να μας πετάξουν έξω από το ευρώ... Κι αυτό, επειδή δεν είναι ούτε λόγοι «αβροφροσύνης», ούτε άλλοι συναφείς οι λόγοι που καθορίζουν την γερμανική, δη τη βαυαρική, σκληρότατη στάση έναντι της Ελλάδας.
Τι βγήκε λοιπόν από αυτή την επίσκεψη Σαμαρά στην πατρίδα του Οθωνα; Το ίδιο ακριβώς που βγήκε και απ’ όλες τις άλλες που έχει πραγματοποιήσει ώς τώρα στη Γερμανία ο κ. Σαμαράς για να «αλλάξει το κλίμα», κάτι που αποτελεί κυριολεκτικά μία πολιτική σοφιστεία: λέγοντας «ναι» στα πάντα, σε ό,τι του ζητήσουν, ο κ. Σαμαράς δεν αλλάζει κανένα κλίμα. Να ειπωθεί αλλιώς, για να γίνει κατανοητό: αν η Ελλάδα έλεγε σε όλα «ναι» από την πρώτη ημέρα, το «κλίμα» ουδέποτε θα «χαλούσε». Γιατί χάλασε; Γιατί, ενώ είπε «ναι», δεν κατάφερε να εκπληρώσει αυτά που είπε.
Τώρα λοιπόν ο κ. Σαμαράς, «φτιάχνει» το κλίμα όχι μόνον ξαναλέγοντας όλα τα «ναι» που του απαιτούνται, αλλά προσθέτοντας ότι η κυβέρνησή του θα κάνει κάτι παραπάνω: θα καταφέρει να εφαρμόσει όλα αυτά που οι άλλοι πριν απέτυχαν: αυτό εννοείται ως αξιοπιστία και αυτό περιγράφεται ως «αλλαγή στο κλίμα». Αυτό κομίζει. Γι αυτό και ο συνομιλητής του στο Μόναχο ήταν ασφαλώς ευγενής και συμπαθής, αλλά εξίσου και απόλυτα σαφής. Κάντε ό,τι σας έχουμε πει, ήταν η ουσία, και, τότε, μια χαρά θα είναι το κλίμα. Ε, καλά, δεν είχαμε καμία αμφιβολία περί αυτού…
Μεγάλη γερμανική εφημερίδα έγραψε λοιπόν πριν από τη συνάντηση ότι, τώρα, ο κ. Ζεεχόφερ αναμένεται να κρατά, κατά δήλωσή του σε αυτήν, «πιο συνετό, ανοιχτό και πιο ανθρώπινο τόνο». Αλλά, την ίδια στιγμή, συμπλήρωσε: «Η φιλία και η αλήθεια πάνε μαζί». Δηλαδή, κάνε όλα όσα σου έχουμε πει ότι πρέπει να κάνεις και έχεις πει ότι θα κάνεις -αυτό είναι η «αλήθεια»- και θα έχεις τη «φιλία». Μα φυσικά θα την έχεις: μόνο που αυτό δεν λέγεται φιλία. Αλλιώς λέγεται...
Τέλος, η πρωθυπουργική επίσκεψη στο Μόναχο, θα μπορούσε να πει κανείς, σε ένα άλλο επίπεδο, ότι περιέχει ένα πολύ θλιβερό συμβολικό μήνυμα: ο Ελληνας πρωθυπουργός επισκέπτεται τον Βαυαρό, και μάλιστα για να τον «πείσει» να μην πιέζει την Ελλάδα. Είναι το ίδιο οι δυο τους; Είναι αυτό το θεσμικό επίπεδο του πρωθυπουργού της Ελλάδας, ισοδύναμο με εκείνο ενός από τα ομόσπονδα κράτη της Γερμανίας και τον επισκέπτεται; Είναι η Ελλάδα σήμερα ένα ακόμα εξ αυτών; Ισως να είναι, και, απλώς, δεν το γνωρίζουμε...
Ο κύριος Σαμαράς έδειξε χθες ότι τα διαθέτει και τα δύο: γιατί, φαίνεται να πιστεύει ότι με την επίσκεψή του στο Μόναχο, θα μπορέσει κάτι να αλλάξει. Δυστυχώς, δεν θα μπορέσει -ίσως, το πολύ πολύ, να περάσει μερικές εβδομάδες χωρίς ο βαυαρός «ομόλογός» του να σκούζει ότι πρέπει να μας πετάξουν έξω από το ευρώ... Κι αυτό, επειδή δεν είναι ούτε λόγοι «αβροφροσύνης», ούτε άλλοι συναφείς οι λόγοι που καθορίζουν την γερμανική, δη τη βαυαρική, σκληρότατη στάση έναντι της Ελλάδας.
Τι βγήκε λοιπόν από αυτή την επίσκεψη Σαμαρά στην πατρίδα του Οθωνα; Το ίδιο ακριβώς που βγήκε και απ’ όλες τις άλλες που έχει πραγματοποιήσει ώς τώρα στη Γερμανία ο κ. Σαμαράς για να «αλλάξει το κλίμα», κάτι που αποτελεί κυριολεκτικά μία πολιτική σοφιστεία: λέγοντας «ναι» στα πάντα, σε ό,τι του ζητήσουν, ο κ. Σαμαράς δεν αλλάζει κανένα κλίμα. Να ειπωθεί αλλιώς, για να γίνει κατανοητό: αν η Ελλάδα έλεγε σε όλα «ναι» από την πρώτη ημέρα, το «κλίμα» ουδέποτε θα «χαλούσε». Γιατί χάλασε; Γιατί, ενώ είπε «ναι», δεν κατάφερε να εκπληρώσει αυτά που είπε.
Τώρα λοιπόν ο κ. Σαμαράς, «φτιάχνει» το κλίμα όχι μόνον ξαναλέγοντας όλα τα «ναι» που του απαιτούνται, αλλά προσθέτοντας ότι η κυβέρνησή του θα κάνει κάτι παραπάνω: θα καταφέρει να εφαρμόσει όλα αυτά που οι άλλοι πριν απέτυχαν: αυτό εννοείται ως αξιοπιστία και αυτό περιγράφεται ως «αλλαγή στο κλίμα». Αυτό κομίζει. Γι αυτό και ο συνομιλητής του στο Μόναχο ήταν ασφαλώς ευγενής και συμπαθής, αλλά εξίσου και απόλυτα σαφής. Κάντε ό,τι σας έχουμε πει, ήταν η ουσία, και, τότε, μια χαρά θα είναι το κλίμα. Ε, καλά, δεν είχαμε καμία αμφιβολία περί αυτού…
Μεγάλη γερμανική εφημερίδα έγραψε λοιπόν πριν από τη συνάντηση ότι, τώρα, ο κ. Ζεεχόφερ αναμένεται να κρατά, κατά δήλωσή του σε αυτήν, «πιο συνετό, ανοιχτό και πιο ανθρώπινο τόνο». Αλλά, την ίδια στιγμή, συμπλήρωσε: «Η φιλία και η αλήθεια πάνε μαζί». Δηλαδή, κάνε όλα όσα σου έχουμε πει ότι πρέπει να κάνεις και έχεις πει ότι θα κάνεις -αυτό είναι η «αλήθεια»- και θα έχεις τη «φιλία». Μα φυσικά θα την έχεις: μόνο που αυτό δεν λέγεται φιλία. Αλλιώς λέγεται...
Τέλος, η πρωθυπουργική επίσκεψη στο Μόναχο, θα μπορούσε να πει κανείς, σε ένα άλλο επίπεδο, ότι περιέχει ένα πολύ θλιβερό συμβολικό μήνυμα: ο Ελληνας πρωθυπουργός επισκέπτεται τον Βαυαρό, και μάλιστα για να τον «πείσει» να μην πιέζει την Ελλάδα. Είναι το ίδιο οι δυο τους; Είναι αυτό το θεσμικό επίπεδο του πρωθυπουργού της Ελλάδας, ισοδύναμο με εκείνο ενός από τα ομόσπονδα κράτη της Γερμανίας και τον επισκέπτεται; Είναι η Ελλάδα σήμερα ένα ακόμα εξ αυτών; Ισως να είναι, και, απλώς, δεν το γνωρίζουμε...
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.