Συγχωρέστε με που δεν να μην καταλαβαίνω γιατί όλες αυτές οι εκθέσεις που μιλούν με βεβαιότητα για την ύπαρξη κοιτασμάτων πετρελαίου στο Αιγαίο παραμένουν ακόμη «μυστικές». Μάλλον είμαι τόσο αδαής που επίσης μου είναι δύσκολο να αντιληφθώ γιατί οι ίδιες μυστικές εκθέσεις είναι τόσο ολοκληρωμένες ώστε να μπορούν να μιλούν με βεβαιότητα για τον όγκο του πετρελαίου που περιέχονται στα κοιτάσματα, να τον τιμολογούν και να τον αναγάγουν σε ποσοστό του χρέους της χώρας. Κάτι σαν να θέλουν να μας πουν ότι με τον τρόπο αυτό θα λυθεί και το οικονομικό πρόβλημα της χώρας.
Και η αλήθεια είναι πως αυτός είναι ο σκοπός τους. Να δώσουν στην κοινή γνώμη της εικόνα ότι το πρόβλημα «λύθηκε». Μόνο που τελικά το πρόβλημα δεν λύθηκε. Ούτε είναι τόσο απλό. Κι αν ήταν τόσο απλό δεν θα χρειαζόταν να έρθει η Deutsche Bank για να μας το φωτίσει. Τι είπε η τράπεζα;
Με βάση τις επιστημονικές εκτιμήσεις της μελέτης, οι Γερμανοί εκτίμησαν την αξία των κοιτασμάτων (με προϋπόθεση, βέβαια, να αποδειχθούν από τις γεωτρήσεις) σε περισσότερα από 400 δις ευρώ. Οι ίδιοι με τα απλά μαθηματικά (που δεν ξεπερνούν τις δυνατότητες ενός μαθητή του δημοτικού) που χρησιμοποιήθηκαν για την περίσταση αναφέρουν ότι το 25% της αξίας προορίζεται ως κόστος εξόρυξης, ενώ το 25% ως περιθώριο της εταιρείας για να καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι το 50% είναι το όφελος του κράτους. Με δυο λόγια το καθαρό όφελος της τάξης των 214 δις ευρώ ή αλλιώς το 107% του ΑΕΠ, θα μπει στο ταμείο για να βελτιώσει τα ελληνικά δημόσια οικονομικά.
Μόνο που ούτε αυτό είναι έτσι. Με βάση το βρετανικό δίκαιο που έχει υπογράψει ο Μπένι και τον δεσμευμένο λογαριασμό που επιβεβαίωσε η κυβέρνηση του Σαμαρά στο πλαίσιο της επιτροπείας της χώρας, ότι κι αν παράγεται, ότι κι αν βγαίνει στην επιφάνεια από τον ελληνικό πλούτο θα πηγαίνει υπέρ των δανειστών. Το ξεχάσατε έ;
Μα αυτός δεν ήταν και ο όρος για να δοθεί το πράσινο φως για την «ανακάλυψη» των ελληνικών πετρελαίων και υδρογονανθράκων. Έτσι, τώρα, ότι κι αν ανακαλυφθεί θα βρίσκεται θα κάτω από την επίβλεψη της Τρόικας. Για να μην έχουμε και το άγχος, δηλαδή…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.