Με αφορμή τα όσα εσχάτως γράφτηκαν για την Ζωή Κωνσταντοπούλου, σχετικά με τον δημόσιο λόγο της, θα παρατηρήσω το εξής: Ενδεχομένως η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ να είναι ορισμένες φορές έξω από τα όρια τα οποία έχει επιβάλλει ο καθωσπρεπισμός του σάπιου πολιτικού συστήματος.
Αυτό όμως δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι πρέπει να απεμπολήσουμε την ουσία του πολιτικού της λόγου.
Προσφάτως η κυρία Κωνσταντοπούλου στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής εξέθεσε ανεπανόρθωτα τον ανάλγητο πρώην υπουργό Οικονομικών, Γιώργο Παπακωνσταντίνου.
Αυτό όμως που προκαλεί έμετο, αηδία και ρίγη είναι η στάση του προέδρου της Επιτροπής κ. Νεράντζη. Ο βουλευτής της Ν.Δ επιχείρησε πολλές φορές, ανερυθρίαστα, να παραστήσει τον προστάτη του «ύπαρχου του Τιτανικού».
Την ώρα που η βουλευτίνα της αριστεράς επιχειρούσε να βγάλει άκρη μέσα από τα ασύστολα ψέματα και την υποκρισία του κ. Παπακωνσταντίνου ο κ. Νεράντζης την διέκοπτε και προστάτευε τον άνθρωπο που κατάντησε την Ελλάδα ζητιάνα της Ευρώπης.
Και αποφεύγω να μιλήσω για τις δηλώσεις του αλλά και τον διάλογο που έγινε κατά την διάρκεια της συνεδρίασης.
Και αποφεύγω να μιλήσω για τις δηλώσεις του αλλά και τον διάλογο που έγινε κατά την διάρκεια της συνεδρίασης.
Άρτεμις Παραδείσου
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.