To Αντί υπήρξε, όπως ξέρουμε καλά, ένα έντυπο που σφράγισε, πολιτικά και πολιτισμικά, τη μεταπολιτευτική Αριστερά. Ακριβώς επειδή ήταν κάτι πολύ περισσότερο από περιοδικό: αποτελούσε, ταυτόχρονα, τόπο συνάντησης, χώρο ελεύθερης έκφρασης, βήμα μάχης. Προσπάθεια συλλογική, με ψυχή βέβαια, τον Χρήστο Παπουτσάκη.
Την Τρίτη το απόγευμα το Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Εφηρμοσμένης Επικοινωνίας και το Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών οργάνωσαν εκδήλωση με θέμα το Αντί. Παρότι η μέρα ήταν δύσκολη, δυο μέρες μετά τις εκλογές, το αμφιθέατρο «Δρακόπουλου», στο κεντρικό κτήριο του Πανεπιστημίου Αθηνών, γέμισε. Γέμισε με φίλους, παλιούς και νεότερους, που με την παρουσία τους έδειξαν έμπρακτα το ενδιαφέρον τους γι’ αυτή την προσπάθεια όχι μόνο να θυμηθούμε αλλά και να σκεφτούμε ξανά για τι ήταν και τι σήμαινε το Αντί.
Την εκδήλωση άνοιξε ο Μιχάλης Μεϊμάρης, καθηγητής του Τμήματος Επικοινωνίας και ΜΜΕ, ο οποίος, τονίζοντας τη σημασία του Αντί στη δημοσιογραφία, εξήγησε γιατί το Τμήμα και το Ινστιτούτο Επικοινωνίας επέλεξαν το περιοδικό ως αντικείμενο στη σειρά διαλέξεων «Ζητήματα Επικοινωνίας». Ακολούθησαν οι ομιλίες, με συντονιστή τον εικαστικό και ποιητήΚωστή Τριανταφύλλου. Ο Βαγγέλης Καραμανωλάκης (Παν. Αθηνών-ΑΣΚΙ), σε μια πρώτη συνολική αποτίμηση, χαρακτήρισε το περιοδικό «μοναδικό προϊόν του εκδοτικού πολιτισμού της Μεταπολίτευσης και παράλληλα ένα κρίσιμο παρατηρητήριο της ελληνικής κοινωνίας» την περίοδο αυτή. Αναφέρθηκε στα αφιερώματα και τις εκδόσεις του, τα θέματα και τις ευρύτερες πρωτοβουλίες του (π.χ. Αντιφεστιβάλ), τον πλούτο των ιδεών που ανέδειξε.
Ο Γιώργος Κοντογιώργης (Πάντειο) αποκάλεσε το Αντί «θεματοφύλακα της ελεύθερης σκέψης», με πρόσημο την πρόοδο, δηλαδή την ελευθερία και την ευημερία του ανθρώπου. Αναφέρθηκε εκτενώς στη γνωριμία του με τον Χρ. Παπουτσάκη και εξήρε την ακεραιότητά του και, τέλος -σε μια τοποθέτηση που προξένησε, δίκαια πιστεύω, σοβαρές αντιρρήσεις- είπε ότι ο χαρακτηρισμός «αριστερό περιοδικό» στενεύει την προσφορά του Αντί.
Ο δημοσιογράφος Στέλιος Κούλογλου, μέλος της Συντακτικής Επιτροπής, αναφέρθηκε σε πρόσωπα και πράγματα από τη θητεία του αυτή. Τόνισε το πνεύμα ελευθερίας και δημιουργικότητας, τις ζωηρές συζητήσεις και διαμάχες στους κόπους της συντακτικής ομάδας, τη σχολή δημοσιογραφίας που ανέδειξε, την προσήλωση του περιοδικού στην ελευθερία της έκφρασης (θυμίζοντας τις συγκρούσεις με τον Ριζοσπάστη, όταν αυτός κατήγγειλε την ΕΡΤ για την προβολή συνέντευξης του «αντικομμουνιστή» Καστοριάδη, ή τον πασοκικό Τύπο, που θεωρούσε αδιανόητη τη συνέντευξη Μητσοτάκη στην εκπομπή της Μ. Ρεζάν, στο Δεύτερο Πρόγραμμα).
Ο σκιτσογράφος Γιάννης Καλαϊτζής, σε μια χιουμοριστική, καυστική και ένθερμη ομιλία, συνέδεσε το χθες με το σήμερα, λέγοντας πως το εκλογικό αποτέλεσμα και η άνοδος της Αριστεράς αποτελεί αναδρομική δικαίωση του περιοδικού. Και τέλειωσε τονίζοντας ότι επί δεκαπέντε έτη ουδέποτε κόπηκε σκίτσο του και ότι το Αντί, σε αντίθεση με μεγάλα εκδοτικά συγκροτήματα, δεν του χρωστάει ούτε δραχμή.
Τέλος, η Ελευθερία Παπουτσάκη, με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Το Αντί ως περιπέτεια», σκιαγράφησε τη διαδρομή από το τελευταίο τεύχος (Απρίλιος 2008) μέχρι σήμερα, και πώς αυτή συνδέεται με την μακρά πορεία του περιοδικού. Μίλησε για το Αντί ως συλλογική προσπάθεια, το τελευταίο τεύχος που βγήκε με τον Χρήστο Παπουτσάκη στο νοσοκομείο, τις σκέψεις του για επανέκδοση του περιοδικού στη συνέχεια, καθώς και για την ψηφιοποίηση του περιοδικού σήμερα, από το Πάντειο - σε μια ομιλία έμπλεη αναμνήσεων και συγκίνησης, συγκίνηση την οποία μετέφερε και στο ακροατήριο. Ο ζωηρός διάλογος που ακολούθησε (ένα από τα θέματα που κυριάρχησαν ήταν οι ομοιότητες και οι διαφορές Αντί και Πολίτη) επιβεβαίωσε ότι το περιοδικό, η ιστορία του και η αποτίμησή του παραμένουν ανοιχτό ζήτημα που αφορά πολλούς.
Στρ. Μπ.
http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=687599
Γ. Καλαϊτζής: Η άνοδος της Αριστεράς αποτελεί αναδρομική δικαίωση του περιοδικού
Την εκδήλωση άνοιξε ο Μιχάλης Μεϊμάρης, καθηγητής του Τμήματος Επικοινωνίας και ΜΜΕ, ο οποίος, τονίζοντας τη σημασία του Αντί στη δημοσιογραφία, εξήγησε γιατί το Τμήμα και το Ινστιτούτο Επικοινωνίας επέλεξαν το περιοδικό ως αντικείμενο στη σειρά διαλέξεων «Ζητήματα Επικοινωνίας». Ακολούθησαν οι ομιλίες, με συντονιστή τον εικαστικό και ποιητήΚωστή Τριανταφύλλου. Ο Βαγγέλης Καραμανωλάκης (Παν. Αθηνών-ΑΣΚΙ), σε μια πρώτη συνολική αποτίμηση, χαρακτήρισε το περιοδικό «μοναδικό προϊόν του εκδοτικού πολιτισμού της Μεταπολίτευσης και παράλληλα ένα κρίσιμο παρατηρητήριο της ελληνικής κοινωνίας» την περίοδο αυτή. Αναφέρθηκε στα αφιερώματα και τις εκδόσεις του, τα θέματα και τις ευρύτερες πρωτοβουλίες του (π.χ. Αντιφεστιβάλ), τον πλούτο των ιδεών που ανέδειξε.
Ο Γιώργος Κοντογιώργης (Πάντειο) αποκάλεσε το Αντί «θεματοφύλακα της ελεύθερης σκέψης», με πρόσημο την πρόοδο, δηλαδή την ελευθερία και την ευημερία του ανθρώπου. Αναφέρθηκε εκτενώς στη γνωριμία του με τον Χρ. Παπουτσάκη και εξήρε την ακεραιότητά του και, τέλος -σε μια τοποθέτηση που προξένησε, δίκαια πιστεύω, σοβαρές αντιρρήσεις- είπε ότι ο χαρακτηρισμός «αριστερό περιοδικό» στενεύει την προσφορά του Αντί.
Ο δημοσιογράφος Στέλιος Κούλογλου, μέλος της Συντακτικής Επιτροπής, αναφέρθηκε σε πρόσωπα και πράγματα από τη θητεία του αυτή. Τόνισε το πνεύμα ελευθερίας και δημιουργικότητας, τις ζωηρές συζητήσεις και διαμάχες στους κόπους της συντακτικής ομάδας, τη σχολή δημοσιογραφίας που ανέδειξε, την προσήλωση του περιοδικού στην ελευθερία της έκφρασης (θυμίζοντας τις συγκρούσεις με τον Ριζοσπάστη, όταν αυτός κατήγγειλε την ΕΡΤ για την προβολή συνέντευξης του «αντικομμουνιστή» Καστοριάδη, ή τον πασοκικό Τύπο, που θεωρούσε αδιανόητη τη συνέντευξη Μητσοτάκη στην εκπομπή της Μ. Ρεζάν, στο Δεύτερο Πρόγραμμα).
Ο σκιτσογράφος Γιάννης Καλαϊτζής, σε μια χιουμοριστική, καυστική και ένθερμη ομιλία, συνέδεσε το χθες με το σήμερα, λέγοντας πως το εκλογικό αποτέλεσμα και η άνοδος της Αριστεράς αποτελεί αναδρομική δικαίωση του περιοδικού. Και τέλειωσε τονίζοντας ότι επί δεκαπέντε έτη ουδέποτε κόπηκε σκίτσο του και ότι το Αντί, σε αντίθεση με μεγάλα εκδοτικά συγκροτήματα, δεν του χρωστάει ούτε δραχμή.
Τέλος, η Ελευθερία Παπουτσάκη, με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Το Αντί ως περιπέτεια», σκιαγράφησε τη διαδρομή από το τελευταίο τεύχος (Απρίλιος 2008) μέχρι σήμερα, και πώς αυτή συνδέεται με την μακρά πορεία του περιοδικού. Μίλησε για το Αντί ως συλλογική προσπάθεια, το τελευταίο τεύχος που βγήκε με τον Χρήστο Παπουτσάκη στο νοσοκομείο, τις σκέψεις του για επανέκδοση του περιοδικού στη συνέχεια, καθώς και για την ψηφιοποίηση του περιοδικού σήμερα, από το Πάντειο - σε μια ομιλία έμπλεη αναμνήσεων και συγκίνησης, συγκίνηση την οποία μετέφερε και στο ακροατήριο. Ο ζωηρός διάλογος που ακολούθησε (ένα από τα θέματα που κυριάρχησαν ήταν οι ομοιότητες και οι διαφορές Αντί και Πολίτη) επιβεβαίωσε ότι το περιοδικό, η ιστορία του και η αποτίμησή του παραμένουν ανοιχτό ζήτημα που αφορά πολλούς.
Στρ. Μπ.
http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=687599
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.