Θάνος Τζήμερος στο φιλόξενο γι’ αυτόν Σκάι
του Κωνσταντή Σεβρή από τη Ρήξη που κυκλοφορεί (φ. 85)
Η «Δημιουργία ξανά»… του νεοφιλελευθερισμού!
Μπορεί να μην κατάφερε να μπει στη Βουλή, το βράδυ τις 6ης Μαΐου, όμως ήταν ξεκάθαρα ένας από τους νικητές της βραδιάς. Μιλάμε για τον Θάνο Τζήμερο και το κόμμα του Δημιουργία Ξανά, που έλαβε μέρος στις εθνικές εκλογές και συγκέντρωσε ποσοστό της τάξης του 2,15%, με 135.932 συμπολίτες μας να τον στηρίζουν.
Στις 12 Μαρτίου του 2012, ο Θάνος Τζήμερος προχώρησε στην ίδρυση ενός νέου κόμματος με διακηρυγμένο νεοφιλελεύθερο προσανατολισμό, έχοντας την πεποίθηση πως είναι σε θέση να εμβολίσει τους παραδοσιακούς, φθαρμένους εκφραστές του. Είναι αλήθεια πως το περιβάλλον για τη νομιμοποίηση ενός αμιγώς νεοφιλελεύθερου κόμματος είχε διαμορφωθεί αρκετά καλά, όταν όλες οι συνιστώσες του μνημονίου απαξίωναν τον δημόσιο λόγο με κάθε λογής επιχειρήματα εναντίον του κοινωνικού κράτους και του ευρύτερου δημόσιου τομέα, ενώ, ταυτόχρονα, οι ίδιοι είχαν αναδειχθεί σε πρωταθλητές της κλεπτοκρατίας κατά την τελευταία 35ετία.
Σε αυτό το πλαίσιο, μια δύναμη εκτός των φθαρμένων προσώπων του πολιτικού προσωπικού της μεταπολίτευσης δεν θα ήταν δύσκολο να συγκροτηθεί και να καταφέρει την επιτυχία αυτή, πλάι στον νεκραναστημένο από το ΣΚΑΪ Στέφανο Μάνο και στη δικτυωμένη με τα κάθε λογής συμφέροντα Ντόρα.
Σε αυτή την εξέλιξη, βέβαια, αξίζει να συνυπολογίσουμε το ιδιαίτερο πλεονέκτημα του κυρίου Τζήμερου, ο οποίος, όντας διαφημιστής σε πολυεθνική εταιρεία για αρκετά χρόνια, γνωρίζει να πλασάρει τον εαυτό του και το κόμμα του με ιδιαίτερη μαεστρία. Επένδυσε πολύ στο διαδίκτυο, εμφανιζόμενος μόνο σε ραδιοφωνικές εκπομπές του Θέμου ή του Χατζηνικολάου. Για τον δε προεκλογικό του αγώνα, υιοθέτησε μια τακτική που θυμίζει πολύ τη δομή «αεροπλανάκι», του τύπου «ο καθένας οργανώνει δύο φίλους», που παραπέμπουν στις αμερικάνικες, πόρτα-πόρτα, εταιρείες προώθησης προϊόντων.
Σε αυτό το πλαίσιο, μια δύναμη εκτός των φθαρμένων προσώπων του πολιτικού προσωπικού της μεταπολίτευσης δεν θα ήταν δύσκολο να συγκροτηθεί και να καταφέρει την επιτυχία αυτή, πλάι στον νεκραναστημένο από το ΣΚΑΪ Στέφανο Μάνο και στη δικτυωμένη με τα κάθε λογής συμφέροντα Ντόρα.
Σε αυτή την εξέλιξη, βέβαια, αξίζει να συνυπολογίσουμε το ιδιαίτερο πλεονέκτημα του κυρίου Τζήμερου, ο οποίος, όντας διαφημιστής σε πολυεθνική εταιρεία για αρκετά χρόνια, γνωρίζει να πλασάρει τον εαυτό του και το κόμμα του με ιδιαίτερη μαεστρία. Επένδυσε πολύ στο διαδίκτυο, εμφανιζόμενος μόνο σε ραδιοφωνικές εκπομπές του Θέμου ή του Χατζηνικολάου. Για τον δε προεκλογικό του αγώνα, υιοθέτησε μια τακτική που θυμίζει πολύ τη δομή «αεροπλανάκι», του τύπου «ο καθένας οργανώνει δύο φίλους», που παραπέμπουν στις αμερικάνικες, πόρτα-πόρτα, εταιρείες προώθησης προϊόντων.
Αξίζει, όμως, να σταθούμε σε ορισμένα σημεία των διακηρυγμένων θέσεων του σχήματος.
Εντύπωση προκαλεί καταρχήν η εν λευκώ υιοθέτηση ορισμένων μνημονιακών επιταγών, όπως η πλήρης απελευθέρωση όλων των επαγγελμάτων, οι δραστικές περικοπές των μεγάλων συντάξεων και η μείωση των «ληστρικών» (sic) εργοδοτικών εισφορών στο ΙΚΑ. Πλάι σε αυτά, προβλέπεται πως διατηρείται η Εθνική Σύμβαση Εργασίας, ενώ, ταυτόχρονα, έχει το δικαίωμα ο εργοδότης, σε συνεννόηση με τον εργαζόμενό του, να κάνει ατομική σύμβαση εργασίας, άσχετη με το περιεχόμενο της Ε.Σ.Ε.! Τάσσεται ανοιχτά εναντίον της μεγάλης φορολογίας στα υψηλά εισοδήματα, πράγμα εντελώς παράδοξο, γιατί στην Ελλάδα τα τεκμήρια των μεγάλων ιδιωτικών περιουσιών είναι ο μόνος τρόπος να στριμωχτούν οι κλεπτοκράτες και οι νομείς του δημόσιου πλούτου. Αυτούς τους περνά στο απυρόβλητο, ενώ ταυτόχρονα μιλά ανοιχτά για απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, ως πανάκεια που θα καταπολεμήσει τις πελατειακές σχέσεις. Στην ίδια κατεύθυνση κινούνται και οι θέσεις για άμεση ιδιωτικοποίηση όλων των ΔΕΚΟ ή την προώθηση της λογικής των εργολαβιών, όπως την ανάθεση της υπηρεσίας καθαριότητας των δήμων σε ιδιώτες. Γενικά, με άλλοθι την καταγγελία της κλεπτοκρατίας, προσπαθεί να περάσει μια λογική όπου θα τιμωρηθούν κατ’ εξοχήν οι μικροί και μεσαίοι δημόσιοι υπάλληλοι, αλλά και οι πολίτες, και όχι η αφρόκρεμα της κομματοκρατίας με τα υψηλά εισοδήματα.
Όσον αφορά την εξωτερική πολιτική, προτάσσει μια πολύπλευρη συνεννόηση με τις παραδοσιακές και αναδυόμενες δυνάμεις, κάνοντας όμως μια ειδική μνεία στις παραδοσιακές σχέσεις της χώρας μας με τις Η.Π.Α. και στην ανάγκη της ταύτισης των συμφερόντων τους με τα δικά μας συμφέροντα. Για την Τουρκία τοποθετείται υπέρ της φιλίας των δύο λαών, θέτοντας ως προϋπόθεση την επίλυση των διαφορών βάσει του σεβασμού των ελληνικών συμφερόντων. Μια θέση που θα ήταν εξαιρετική για έκθεση των μεσαίων τάξεων του δημοτικού, αλλά η οποία σε καμία περίπτωση δεν επαρκεί για θέση κόμματος που κατεβαίνει στις εκλογές. Εξάλλου, παρόμοιες διατυπώσεις και διακηρύξεις έκαναν και ο Γιώργος Παπανδρέου, η Ντόρα Μπακογιάννη και οι φορείς του κατεστημένου, προχωρώντας ανενόχλητοι την υπαγωγή της Ελλάδας στη νεοθωμανική σφαίρα επιρροής.
Για τη μετανάστευση, οι προτάσεις του κυρίου Τζήμερου δείχνουν να επηρεάζονται από τις θέσεις νεοφιλελεύθερων ρεπουμπλικάνων των ΗΠΑ, όπως φαίνεται κυρίως στη θέση του για τη δημιουργία χώρου ειδικής οικονομικής ζώνης, στην οποία θα εργάζονται οι μετανάστες με χαμηλά μεροκάματα. Το ίδιο και για τις προτάσεις περί δημόσιας τάξης, που περιλαμβάνουν την απαγόρευση των πορειών στο οδόστρωμα, με αντάλλαγμα πέντε λεπτά προβολής στη δημόσια τηλεόραση για την παρουσίαση των αιτημάτων των διαδηλωτών. Τέλος, αξίζει να σημειώσουμε πως σημαίνουσα θέση στο πρόγραμμα του κόμματος έχει η αναθεώρηση του άρθρου 16 και η ενίσχυση των ιδιωτικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων.
Εντέλει, ο Τζήμερος κατάφερε με την παρουσία του να πείσει ένα μέρος των οπαδών της φιλελεύθερης ανάπτυξης. Υπήρξε εκφραστής της «αγανακτισμένης» πτέρυγας των γιάπηδων-οπαδών της ελεύθερης αγοράς, ενώ πόνταρε στην ανωνυμία του και στα «καθαρά χέρια». Κυριότερη αδυναμία του, το ότι δεν έχει καταλάβει σε ποιά χώρα ζει, πράγμα που φαίνεται από το ότι αρκείται στην καταγγελία της κομματοκρατίας, δίχως να θίγει τον παρασιτισμό. Χαρακτηριστικό το γεγονός ότι επιμένει στην παγκόσμια ελεύθερη αγορά και δεν αγγίζει καθόλου ζητήματα όπως αυτό της ανάταξης του παραγωγικού ιστού της χώρας, με προτεραιότητα στην ικανοποίηση των αναγκών της εσωτερικής αγοράς κ.ο.κ. Αυτές οι «αφέλειες» και οι «ανεδαφικότητες», καθώς και η άρνηση της κύριας αντίθεσης που βιώνει σήμερα η χώρα, μεταξύ της υποτέλειας και της αντίστασης, τον καθιστούν ήδη προνομιακό συνομιλητή της Ντόρας και του Μάνου, για ένα αμιγώς νεοφιλελεύθερο σχήμα που θα καταφέρει να μπει στη Βουλή, και ίσως να παράσχει σωσίβιο συγκυβέρνησης στο άμεσο μέλλον.
Βέβαια, μετά την αποκάλυψη των πραγματικών θέσεών του και την εξάλειψη του παράγοντα της έκπληξης, σε μια εκλογική αναμέτρηση όπου προκρίνονταν οι άγνωστοι, αμφιβάλλουμε αν θα ξανασυγκέντρωνε ανάλογα ποσοστά.
Εντύπωση προκαλεί καταρχήν η εν λευκώ υιοθέτηση ορισμένων μνημονιακών επιταγών, όπως η πλήρης απελευθέρωση όλων των επαγγελμάτων, οι δραστικές περικοπές των μεγάλων συντάξεων και η μείωση των «ληστρικών» (sic) εργοδοτικών εισφορών στο ΙΚΑ. Πλάι σε αυτά, προβλέπεται πως διατηρείται η Εθνική Σύμβαση Εργασίας, ενώ, ταυτόχρονα, έχει το δικαίωμα ο εργοδότης, σε συνεννόηση με τον εργαζόμενό του, να κάνει ατομική σύμβαση εργασίας, άσχετη με το περιεχόμενο της Ε.Σ.Ε.! Τάσσεται ανοιχτά εναντίον της μεγάλης φορολογίας στα υψηλά εισοδήματα, πράγμα εντελώς παράδοξο, γιατί στην Ελλάδα τα τεκμήρια των μεγάλων ιδιωτικών περιουσιών είναι ο μόνος τρόπος να στριμωχτούν οι κλεπτοκράτες και οι νομείς του δημόσιου πλούτου. Αυτούς τους περνά στο απυρόβλητο, ενώ ταυτόχρονα μιλά ανοιχτά για απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, ως πανάκεια που θα καταπολεμήσει τις πελατειακές σχέσεις. Στην ίδια κατεύθυνση κινούνται και οι θέσεις για άμεση ιδιωτικοποίηση όλων των ΔΕΚΟ ή την προώθηση της λογικής των εργολαβιών, όπως την ανάθεση της υπηρεσίας καθαριότητας των δήμων σε ιδιώτες. Γενικά, με άλλοθι την καταγγελία της κλεπτοκρατίας, προσπαθεί να περάσει μια λογική όπου θα τιμωρηθούν κατ’ εξοχήν οι μικροί και μεσαίοι δημόσιοι υπάλληλοι, αλλά και οι πολίτες, και όχι η αφρόκρεμα της κομματοκρατίας με τα υψηλά εισοδήματα.
Όσον αφορά την εξωτερική πολιτική, προτάσσει μια πολύπλευρη συνεννόηση με τις παραδοσιακές και αναδυόμενες δυνάμεις, κάνοντας όμως μια ειδική μνεία στις παραδοσιακές σχέσεις της χώρας μας με τις Η.Π.Α. και στην ανάγκη της ταύτισης των συμφερόντων τους με τα δικά μας συμφέροντα. Για την Τουρκία τοποθετείται υπέρ της φιλίας των δύο λαών, θέτοντας ως προϋπόθεση την επίλυση των διαφορών βάσει του σεβασμού των ελληνικών συμφερόντων. Μια θέση που θα ήταν εξαιρετική για έκθεση των μεσαίων τάξεων του δημοτικού, αλλά η οποία σε καμία περίπτωση δεν επαρκεί για θέση κόμματος που κατεβαίνει στις εκλογές. Εξάλλου, παρόμοιες διατυπώσεις και διακηρύξεις έκαναν και ο Γιώργος Παπανδρέου, η Ντόρα Μπακογιάννη και οι φορείς του κατεστημένου, προχωρώντας ανενόχλητοι την υπαγωγή της Ελλάδας στη νεοθωμανική σφαίρα επιρροής.
Για τη μετανάστευση, οι προτάσεις του κυρίου Τζήμερου δείχνουν να επηρεάζονται από τις θέσεις νεοφιλελεύθερων ρεπουμπλικάνων των ΗΠΑ, όπως φαίνεται κυρίως στη θέση του για τη δημιουργία χώρου ειδικής οικονομικής ζώνης, στην οποία θα εργάζονται οι μετανάστες με χαμηλά μεροκάματα. Το ίδιο και για τις προτάσεις περί δημόσιας τάξης, που περιλαμβάνουν την απαγόρευση των πορειών στο οδόστρωμα, με αντάλλαγμα πέντε λεπτά προβολής στη δημόσια τηλεόραση για την παρουσίαση των αιτημάτων των διαδηλωτών. Τέλος, αξίζει να σημειώσουμε πως σημαίνουσα θέση στο πρόγραμμα του κόμματος έχει η αναθεώρηση του άρθρου 16 και η ενίσχυση των ιδιωτικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων.
Εντέλει, ο Τζήμερος κατάφερε με την παρουσία του να πείσει ένα μέρος των οπαδών της φιλελεύθερης ανάπτυξης. Υπήρξε εκφραστής της «αγανακτισμένης» πτέρυγας των γιάπηδων-οπαδών της ελεύθερης αγοράς, ενώ πόνταρε στην ανωνυμία του και στα «καθαρά χέρια». Κυριότερη αδυναμία του, το ότι δεν έχει καταλάβει σε ποιά χώρα ζει, πράγμα που φαίνεται από το ότι αρκείται στην καταγγελία της κομματοκρατίας, δίχως να θίγει τον παρασιτισμό. Χαρακτηριστικό το γεγονός ότι επιμένει στην παγκόσμια ελεύθερη αγορά και δεν αγγίζει καθόλου ζητήματα όπως αυτό της ανάταξης του παραγωγικού ιστού της χώρας, με προτεραιότητα στην ικανοποίηση των αναγκών της εσωτερικής αγοράς κ.ο.κ. Αυτές οι «αφέλειες» και οι «ανεδαφικότητες», καθώς και η άρνηση της κύριας αντίθεσης που βιώνει σήμερα η χώρα, μεταξύ της υποτέλειας και της αντίστασης, τον καθιστούν ήδη προνομιακό συνομιλητή της Ντόρας και του Μάνου, για ένα αμιγώς νεοφιλελεύθερο σχήμα που θα καταφέρει να μπει στη Βουλή, και ίσως να παράσχει σωσίβιο συγκυβέρνησης στο άμεσο μέλλον.
Βέβαια, μετά την αποκάλυψη των πραγματικών θέσεών του και την εξάλειψη του παράγοντα της έκπληξης, σε μια εκλογική αναμέτρηση όπου προκρίνονταν οι άγνωστοι, αμφιβάλλουμε αν θα ξανασυγκέντρωνε ανάλογα ποσοστά.
Για το φαινόμενο «Τζήμερος» διαβάστε και το παρακάτω σχόλιο που δημοσιεύτηκε στη Ρήξη (φ. 85), όπως και την πλήρη επιστολή του στην Άγγελα Μέρκελ:
Θ. Τζήμερος – Ο δωσιλογισμός πια έχει τον επώνυμο εκπρόσωπό του
Σταχυολογούμε κάποια σημεία από την ανοιχτή επιστολή που έστειλε ο διαφημιστής Θ. Τζήμερος, αρχηγός του πρωτοεμφανιζόμενου φιλομνημονιακού κόμματος, «Δημιουργία Ξανά» στην Άγγελα Μέρκελ το Νοέμβριο του 2011, πριν ακόμα φτιάξει το κόμμα και αυτά που πιστεύει τα φιλτράρει περισσότερο. Πρόκειται για ένα μνημείο δωσιλογισμού, αφού στις 3.700 λέξεις που έγραψε βρίζει με τα χειρότερα λόγια την Ελλάδα και εξυμνεί τη φράου Μέρκελ.
«Εξοχότατη, σας ευχαριστούμε για τις προσπάθειες που κάνετε να προσφέρετε αίμα στην Ελλάδα, για να βγει από την εντατική, αλλά, όπως διαπιστώνετε κάθε μέρα, δεν θα έχουν κανένα αποτέλεσμα αν δεν αντιμετωπιστεί πρώτα η αιμορραγία: το διεφθαρμένο, σπάταλο, και εχθρικό σε κάθε προσπάθεια παραγωγής, κράτος […]
Εξοχότατη, αν ήμουν στη θέση σας θα έλεγα «να πάει στο διάολο αυτή η απαίσια χώρα». Εμείς, οι σκεπτόμενοι και αξιοπρεπείς Έλληνες σάς είμαστε ευγνώμονες που δεν έχετε πάρει (ακόμα) αυτή τη θέση και εξακολουθείτε να μας στηρίζετε […] σας παρακαλούμε: υποχρεώστε τους σε ένα και μόνο πράγμα: να αλλάξουν το κράτος-τέρας που δημιούργησαν. Να καταργήσουν την μονιμότητα της κομματικής τους πελατείας που έχουν διορίσει με απίστευτους μισθούς και προνόμια […] Αν δεν τους υποχρεώσετε δεν υπάρχει περίπτωση να το κάνουν μόνοι τους! Μην τους δώσετε ούτε ένα ευρώ παραπάνω, χωρίς αυτή την προϋπόθεση, θα σας το κλέψουν!»
Διαβάστε όλη την επιστολή του Τζήμερου στη ιστοσελίδα www.palmografos.com/permalink/12168.html
«Εξοχότατη, σας ευχαριστούμε για τις προσπάθειες που κάνετε να προσφέρετε αίμα στην Ελλάδα, για να βγει από την εντατική, αλλά, όπως διαπιστώνετε κάθε μέρα, δεν θα έχουν κανένα αποτέλεσμα αν δεν αντιμετωπιστεί πρώτα η αιμορραγία: το διεφθαρμένο, σπάταλο, και εχθρικό σε κάθε προσπάθεια παραγωγής, κράτος […]
Εξοχότατη, αν ήμουν στη θέση σας θα έλεγα «να πάει στο διάολο αυτή η απαίσια χώρα». Εμείς, οι σκεπτόμενοι και αξιοπρεπείς Έλληνες σάς είμαστε ευγνώμονες που δεν έχετε πάρει (ακόμα) αυτή τη θέση και εξακολουθείτε να μας στηρίζετε […] σας παρακαλούμε: υποχρεώστε τους σε ένα και μόνο πράγμα: να αλλάξουν το κράτος-τέρας που δημιούργησαν. Να καταργήσουν την μονιμότητα της κομματικής τους πελατείας που έχουν διορίσει με απίστευτους μισθούς και προνόμια […] Αν δεν τους υποχρεώσετε δεν υπάρχει περίπτωση να το κάνουν μόνοι τους! Μην τους δώσετε ούτε ένα ευρώ παραπάνω, χωρίς αυτή την προϋπόθεση, θα σας το κλέψουν!»
Διαβάστε όλη την επιστολή του Τζήμερου στη ιστοσελίδα www.palmografos.com/permalink/12168.html
Γ.Ξ
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.