Τέσσερις μήνες μετά την αναπάντεχη παροχή ρευστότητας της ΕΚΤ προς τις ευρωπαϊκές τράπεζες, τα μαύρα σύννεφα έχουν αρχίσει να επιστρέφουν και πάλι πάνω από τη Γηραιά Ήπειρο, εκτιμά ο Barry Eichengreen.
Oι μεγάλες χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, η Ισπανία και η Ιταλία, νικημένες από τη λιτότητα, διολισθαίνουν και πάλι στην ύφεση.
Ωστόσο, την ώρα όπου η ευρωζώνη βρίσκεται για άλλη μία φορά στο χείλος της διάλυσης, η ΕΚΤ εμφανίζεται διστακτική στη λήψη νέων μέτρων νομισματικής χαλάρωσης.
Ο φόβος για πληθωρισμό
Στην πιο πρόσφατη σύσκεψη της EKT, το διοικητικό συμβούλιο αποφάσισε να αφήσει ανέπαφα τα επιτόκια, λέγοντας ότι ο πληθωρισμός ήταν υψηλότερος κατά μισή ποσοστιαία μονάδα από τον στόχο του 2%.
Σύμφωνα με τον Β. Eichengreen, η απόφαση της ΕΚΤ μπορεί να επηρεάστηκε και από τον φόβο για πληθωριστικές πιέσεις που προκαλεί η προοπτική αύξησης του εργασιακού κόστους στη Γερμανία.
Το μεγαλύτερο συνδικάτο της Γερμανίας, IG Metall, ζήτησε αύξηση 6,5% στους μισθούς και οι Γερμανοί δημόσιοι υπάλληλοι ήρθαν σε συμφωνία στο τέλος Μαρτίου για αύξηση των μισθών κατά 6,3% τα επόμενα δύο χρόνια.
Ο Β. Eichengreen υποστηρίζει ότι η αύξηση στο εργασιακό κόστος στη Γερμανία, είναι ακριβώς ό,τι χρειάζεται η Ευρώπη για να ισορροπήσει, γιατί θα βοηθήσει στην αναδιοργάνωση του ανταγωνιστικού χάσματος μεταξύ των οικονομιών της βόρειας και της νότιας Ευρώπης.
Η νότια Ευρώπη πρέπει να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητά της και να εξαγάγει περισσότερο και έχει δεχθεί κριτική για την αποτυχία της σε αυτόν τον τομέα.
Όμως, αυτό που έχει σε τελική ανάλυση σημασία, υπογραμμίζει ο Β. Eichengreen, είναι η σχέση του κόστους παραγωγής της νότιας Ευρώπης με το κόστος παραγωγής της Γερμανίας, τον πρωταθλητή των εξαγωγών στην Ευρώπη.
"Aυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η προοπτική αύξησης του εργασιακού κόστους στη Γερμανία, μετά από μία δεκαετία στασιμότητας, είναι στην πραγματικότητα μία από τιςλίγες θετικές οικονομικές εξελίξεις στην ευρωπαϊκή σκηνή" γράφει ο ίδιος.
"Και το γεγονός ότι οι υψηλότεροι μισθοί στη Γερμανία θα συνοδευτούν από χαμηλότερους στη νότια Ευρώπη σημαίνει ότι στο σύνολο της Ευρώπης οι πληθωριστικές πιέσεις θα είναι περιορισμένες", προσθέτει.
O ηθικός κίνδυνος
Ο Β. Εichengreen εκτιμά ότι πέρα από τον φόβο για πληθωρισμό η διστακτικότητα της ΕΚΤ μπορεί να ανακύπτει και από έλλειψη την εμπιστοσύνης για τη δέσμευση των κρατών του Νότου να εφαρμόσουν τις μεταρρυθμίσεις.
Με την Ισπανία και την Ιταλία να παρουσιάζουν αμφίθυμη στάση απέναντι στις μεταρρυθμίσεις, η ΕΚΤ διστάζει να τις στηρίξει σκεπτόμενη ότι η επιβράβευσή τους με έναν νέο γύρο νομισματικής χαλάρωσης απλώς αφαιρεί την πίεση να κάνουν αυτό που είναι απαραίτητο.
"Aν αυτό είναι το σκεπτικό της ΕΚΤ, τότε παίζει ένα επικίνδυνο παιχνίδι", προειδοποιεί ο Β. Eichengreen.
Χωρίς κατανάλωση και ανάπτυξη δεν μπορεί να υπάρξει λύση στα προβλήματα της Ευρώπης, καθώς οι περικοπές των δαπανών από μόνες τους απλώς θα περιορίσουν τα έσοδα από φόρους, οδηγώντας σε έναν φαύλο κύκλο δίχως τέλος."Δεν θα υπάρξει οικονομική ανάπτυξη στο τέλος του τούνελ και η πολιτική στήριξη για δομικές μεταρρυθμίσεις θα συνεχίσει να εξασθενεί", υπογραμμίζει.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η ΕΚΤ έχει καταληφθεί από τον φόβο του ηθικού κινδύνου -την ιδέα ότι αν προβεί σε νέο γύρο νομισματικής χαλάρωσης, θα αποτρέψει τις κυβερνήσεις να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα-, αλλά αυτό για το οποίο πρέπει να ανησυχεί είναι ο κίνδυνος της κατάρρευσης.Ο κίνδυνος να υπονομευτεί το μεταρρυθμιστικό momentum από τη βαθιά ύφεση που θα επιφέρει η απραξία της ΕΚΤ.
Χωρίς ανάπτυξη, τονίζει ο Β. Eichengreen, δεν θα υπάρξει η πολιτική βούληση για τη λήψη των αναγκαίων μεταρρυθμιστικών μέτρων. Και η ανάπτυξη μπορεί να προέλθει μόνο με τη στήριξη της ΕΚΤ.
Oι μεγάλες χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, η Ισπανία και η Ιταλία, νικημένες από τη λιτότητα, διολισθαίνουν και πάλι στην ύφεση.
Ωστόσο, την ώρα όπου η ευρωζώνη βρίσκεται για άλλη μία φορά στο χείλος της διάλυσης, η ΕΚΤ εμφανίζεται διστακτική στη λήψη νέων μέτρων νομισματικής χαλάρωσης.
Ο φόβος για πληθωρισμό
Στην πιο πρόσφατη σύσκεψη της EKT, το διοικητικό συμβούλιο αποφάσισε να αφήσει ανέπαφα τα επιτόκια, λέγοντας ότι ο πληθωρισμός ήταν υψηλότερος κατά μισή ποσοστιαία μονάδα από τον στόχο του 2%.
Σύμφωνα με τον Β. Eichengreen, η απόφαση της ΕΚΤ μπορεί να επηρεάστηκε και από τον φόβο για πληθωριστικές πιέσεις που προκαλεί η προοπτική αύξησης του εργασιακού κόστους στη Γερμανία.
Το μεγαλύτερο συνδικάτο της Γερμανίας, IG Metall, ζήτησε αύξηση 6,5% στους μισθούς και οι Γερμανοί δημόσιοι υπάλληλοι ήρθαν σε συμφωνία στο τέλος Μαρτίου για αύξηση των μισθών κατά 6,3% τα επόμενα δύο χρόνια.
Ο Β. Eichengreen υποστηρίζει ότι η αύξηση στο εργασιακό κόστος στη Γερμανία, είναι ακριβώς ό,τι χρειάζεται η Ευρώπη για να ισορροπήσει, γιατί θα βοηθήσει στην αναδιοργάνωση του ανταγωνιστικού χάσματος μεταξύ των οικονομιών της βόρειας και της νότιας Ευρώπης.
Η νότια Ευρώπη πρέπει να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητά της και να εξαγάγει περισσότερο και έχει δεχθεί κριτική για την αποτυχία της σε αυτόν τον τομέα.
Όμως, αυτό που έχει σε τελική ανάλυση σημασία, υπογραμμίζει ο Β. Eichengreen, είναι η σχέση του κόστους παραγωγής της νότιας Ευρώπης με το κόστος παραγωγής της Γερμανίας, τον πρωταθλητή των εξαγωγών στην Ευρώπη.
"Aυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η προοπτική αύξησης του εργασιακού κόστους στη Γερμανία, μετά από μία δεκαετία στασιμότητας, είναι στην πραγματικότητα μία από τιςλίγες θετικές οικονομικές εξελίξεις στην ευρωπαϊκή σκηνή" γράφει ο ίδιος.
"Και το γεγονός ότι οι υψηλότεροι μισθοί στη Γερμανία θα συνοδευτούν από χαμηλότερους στη νότια Ευρώπη σημαίνει ότι στο σύνολο της Ευρώπης οι πληθωριστικές πιέσεις θα είναι περιορισμένες", προσθέτει.
O ηθικός κίνδυνος
Ο Β. Εichengreen εκτιμά ότι πέρα από τον φόβο για πληθωρισμό η διστακτικότητα της ΕΚΤ μπορεί να ανακύπτει και από έλλειψη την εμπιστοσύνης για τη δέσμευση των κρατών του Νότου να εφαρμόσουν τις μεταρρυθμίσεις.
Με την Ισπανία και την Ιταλία να παρουσιάζουν αμφίθυμη στάση απέναντι στις μεταρρυθμίσεις, η ΕΚΤ διστάζει να τις στηρίξει σκεπτόμενη ότι η επιβράβευσή τους με έναν νέο γύρο νομισματικής χαλάρωσης απλώς αφαιρεί την πίεση να κάνουν αυτό που είναι απαραίτητο.
"Aν αυτό είναι το σκεπτικό της ΕΚΤ, τότε παίζει ένα επικίνδυνο παιχνίδι", προειδοποιεί ο Β. Eichengreen.
Χωρίς κατανάλωση και ανάπτυξη δεν μπορεί να υπάρξει λύση στα προβλήματα της Ευρώπης, καθώς οι περικοπές των δαπανών από μόνες τους απλώς θα περιορίσουν τα έσοδα από φόρους, οδηγώντας σε έναν φαύλο κύκλο δίχως τέλος."Δεν θα υπάρξει οικονομική ανάπτυξη στο τέλος του τούνελ και η πολιτική στήριξη για δομικές μεταρρυθμίσεις θα συνεχίσει να εξασθενεί", υπογραμμίζει.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η ΕΚΤ έχει καταληφθεί από τον φόβο του ηθικού κινδύνου -την ιδέα ότι αν προβεί σε νέο γύρο νομισματικής χαλάρωσης, θα αποτρέψει τις κυβερνήσεις να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα-, αλλά αυτό για το οποίο πρέπει να ανησυχεί είναι ο κίνδυνος της κατάρρευσης.Ο κίνδυνος να υπονομευτεί το μεταρρυθμιστικό momentum από τη βαθιά ύφεση που θα επιφέρει η απραξία της ΕΚΤ.
Χωρίς ανάπτυξη, τονίζει ο Β. Eichengreen, δεν θα υπάρξει η πολιτική βούληση για τη λήψη των αναγκαίων μεταρρυθμιστικών μέτρων. Και η ανάπτυξη μπορεί να προέλθει μόνο με τη στήριξη της ΕΚΤ.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.