Ενώ όλα τα στοιχεία καταδεικνύουν αποτυχία της συνταγής και ολική επαναφορά της κρίσης, η ευρωπαϊκή ελίτ επιμένει δογματικά και ανησυχεί πολιτικά για το ελληνικό «πείραμα».
Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου
Η συνταγή δεν βγαίνει με τίποτα. Ένα μήνα μετά τα μηνύματα καθησυχασμού που εξέπεμψε η συμφωνία για το PSI και τέσσερις μήνες από την ευρωπαϊκή απόφαση για το νέο Μνημόνιο και το νέο δανεισμό στην Ελλάδα, η κρίση στην Ευρωζώνη συνεχίζει τον θορυβώδη κοχλασμό της, με επίκεντρο αυτή τη φορά την Ισπανία και, δευτερευόντως, την Ιταλία και την Πορτογαλία. Δεν υπάρχει η παραμικρή ένδειξη ότι η Ευρωζώνη συνολικά θα αποκολληθεί από την ύφεση ή ότι οι συνταγές ισοπεδωτικής δημοσιονομικής και μισθολογικής λιτότητας θα κατευνάσουν τις αγορές και τις «επιθέσεις» στα ομόλογα των ασθενών κρίκων της νομισματικής ένωσης.
Αντιθέτως, ενώ οι σιδηροί κανόνες του δημοσιονομικού συμφώνου που επέβαλε η γερμανική ηγεσία υιοθετούνται δειλά από τους 25 «προθύμους» της Ε.Ε., οι πιο ανήσυχοι αναλυτές της καπιταλιστικής νέας τάξης προειδοποιούν για τα καταστροφικά του αποτελέσματα. «Δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο ούτε ένα παράδειγμα, όπου οι περικοπές μισθών, συντάξεων και κοινωνικών δαπανών να οδήγησαν στην εξυγίανση ενός ασθενούς κράτους», προειδοποιεί ο νομπελίστας οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτς, που χαρακτηρίζει ανεπαρκές το κούρεμα του ελληνικού χρέους, πράγμα που θεωρεί μονόδρομο για όλες τις υπερχρεωμένες χώρες. «Το ευρώ χρειάζεται επιδιόρθωση και η κρίση του έχει περάσει ίσως σε θανάσιμη φάση», λέει και ο πολύς Τζορτζ Σόρος σε άρθρο του, υποδεικνύοντας το αναποδογύρισμα της πολιτικής που εφαρμόζει σήμερα η ηγεσία της Ε.Ε., με διάκριση μεταξύ τρεχουσών κρατικών δαπανών και επενδύσεων, ώστε η λιτότητα να μην «τρώει»και τις δεύτερες.
«Η Ελλάδα υποφέρει από το πιο ηλίθιο οικονομικό πείραμα στη σύγχρονη ιστορία», γράφει σε γλαφυρή ανταπόκρισή του από την Αθήνα δημοσιογράφος του βρετανικού Independent, ενώ σε μια ανάλογου, θρηνητικού ύφους ανταπόκριση η γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung μιλά για μια «Αθήνα που υποφέρει σιωπηλά» από την ανεργία, τα λουκέτα, τη μείωση της κατανάλωσης και την επέκταση της φτώχειας. Ακόμη και το Ινστιτούτο Γερμανικής Οικονομίας της Κολωνίας, το IW, θεωρεί περιττή, ίσως και ζημιογόνα, μια περαιτέρω μείωση των μισθών στις προβληματικές χώρες όπως η Ελλάδα, εφόσον οι χώρες αυτές διατηρήσουν τον παρατηρούμενο τελευταία ρυθμό αύξησης των εξαγωγών τους. Υπό την προϋπόθεση, βέβαια, ότι αυτός ο ρυθμός θα διευκολυνθεί στοιχειωδώς από τις χώρες υποδοχής των εισαγωγών τους, όπως η Γερμανία που δεν παραιτείται με τίποτα από τη συσσώρευση πλεονασμάτων. Ακόμη και ανθρώπινων, όπως δείχνουν οι προσκλήσεις στους Έλληνες ή Ισπανούς εξειδικευμένους ανέργους.
Αντιθέτως, ενώ οι σιδηροί κανόνες του δημοσιονομικού συμφώνου που επέβαλε η γερμανική ηγεσία υιοθετούνται δειλά από τους 25 «προθύμους» της Ε.Ε., οι πιο ανήσυχοι αναλυτές της καπιταλιστικής νέας τάξης προειδοποιούν για τα καταστροφικά του αποτελέσματα. «Δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο ούτε ένα παράδειγμα, όπου οι περικοπές μισθών, συντάξεων και κοινωνικών δαπανών να οδήγησαν στην εξυγίανση ενός ασθενούς κράτους», προειδοποιεί ο νομπελίστας οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτς, που χαρακτηρίζει ανεπαρκές το κούρεμα του ελληνικού χρέους, πράγμα που θεωρεί μονόδρομο για όλες τις υπερχρεωμένες χώρες. «Το ευρώ χρειάζεται επιδιόρθωση και η κρίση του έχει περάσει ίσως σε θανάσιμη φάση», λέει και ο πολύς Τζορτζ Σόρος σε άρθρο του, υποδεικνύοντας το αναποδογύρισμα της πολιτικής που εφαρμόζει σήμερα η ηγεσία της Ε.Ε., με διάκριση μεταξύ τρεχουσών κρατικών δαπανών και επενδύσεων, ώστε η λιτότητα να μην «τρώει»και τις δεύτερες.
«Η Ελλάδα υποφέρει από το πιο ηλίθιο οικονομικό πείραμα στη σύγχρονη ιστορία», γράφει σε γλαφυρή ανταπόκρισή του από την Αθήνα δημοσιογράφος του βρετανικού Independent, ενώ σε μια ανάλογου, θρηνητικού ύφους ανταπόκριση η γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung μιλά για μια «Αθήνα που υποφέρει σιωπηλά» από την ανεργία, τα λουκέτα, τη μείωση της κατανάλωσης και την επέκταση της φτώχειας. Ακόμη και το Ινστιτούτο Γερμανικής Οικονομίας της Κολωνίας, το IW, θεωρεί περιττή, ίσως και ζημιογόνα, μια περαιτέρω μείωση των μισθών στις προβληματικές χώρες όπως η Ελλάδα, εφόσον οι χώρες αυτές διατηρήσουν τον παρατηρούμενο τελευταία ρυθμό αύξησης των εξαγωγών τους. Υπό την προϋπόθεση, βέβαια, ότι αυτός ο ρυθμός θα διευκολυνθεί στοιχειωδώς από τις χώρες υποδοχής των εισαγωγών τους, όπως η Γερμανία που δεν παραιτείται με τίποτα από τη συσσώρευση πλεονασμάτων. Ακόμη και ανθρώπινων, όπως δείχνουν οι προσκλήσεις στους Έλληνες ή Ισπανούς εξειδικευμένους ανέργους.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.