Η φτωχή Αθήνα...

Ο κ. Σόιμπλε μπορεί να επικαλείται τους χαμηλούς εσθονικούς ονομαστικούς μισθούς, αλλά δυστυχώς κανείς Έλληνας αξιωματούχος δεν του υπέδειξε τη διαφορά στο κόστος ζωής μεταξύ των δύο χωρών

Η Ελλάδα κάθε άλλο παρά προνομιούχος είναι σε ό,τι αφορά τους πραγματικούς μισθούς της σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες της Ε.Ε. Στον πίνακα καταγράφεται μια εικόνα της σχετικής αγοραστικής δύναμης του μέσου μισθού στις 24 από τις 27 πρωτεύουσες των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο μέσος μισθός στην Αθήνα είναι 20ός σε αγοραστική δύναμη από τις 25 χώρες της Ε.Ε. (πλην Μάλτας και Λουξεμβούργου)...

Συγκρίσεις μισθών και αγοραστικής δύναμης στην Ευρωπαϊκή Ένωση που καταρρίπτουν την προπαγάνδα

Οι τιμές αυτές είναι χονδρικές εκτιμήσεις: ο ιστότοπος Numbeo παρακολουθεί την εξέλιξη τιμών και μισθών σε πολλές πόλεις του κόσμου και συνάγει έναν δείκτη μέσης αγοραστικής δύναμης με βάση την πληροφόρηση από τους χρήστες του και βασικές πηγές (π.χ. τιμοκατάλογοι σούπερ μάρκετ, εκθέσεις Στατιστικών Υπηρεσιών κ.λπ.). Συχνά, ιδίως για τριτοκοσμικές χώρες, οι αναφερόμενες αγοραστικές δυνάμεις του μέσου μισθού δεν είναι τυπικές για όλο τον πληθυσμό. Πλην όμως τα δεδομένα του θεωρούνται αρκετά έγκυρα ώστε να αποτελεί μια από τις πηγές του δείκτη κόστους ζωής της Lloyds (http://www.lloydstsbexpat.com/).
Σύμφωνα με τα δεδομένα αυτά λοιπόν (που συλλέξαμε πριν μια εβδομάδα) σήμερα, πριν συνυπολογιστεί η μνημονιακή μείωση μισθών, η Αθήνα είναι από τις πρωτεύουσες της Ε.Ε. της οποίας οι κάτοικοι έχουν κατά μέσο όρο τις αμοιβές με τη χαμηλότερη αγοραστική δύναμη.
Ο κ. Σόιμπλε μπορεί να επικαλείται τους χαμηλούς εσθονικούς ονομαστικούς μισθούς, αλλά δυστυχώς κανείς Έλληνας αξιωματούχος δεν του υπέδειξε τη διαφορά στο κόστος ζωής μεταξύ των δύο χωρών - ούτε άλλωστε και στο κατά κεφαλήν ΑΕΠ ή στο μερίδιο της εργασίας στο ΑΕΠ. Σημειώνουμε πως, από τον Ιούνιο και μετά, αν εφαρμοστούν τα όσα προβλέπει το Μνημόνιο, η μισθολογική σύγκλιση με τη Βουλγαρία θα είναι για τους εργαζομένους γεγονός: οι περιβόητοι “μισθοί Βουλγαρίας” είναι ήδη εδώ...
Η εικόνα επιδεινώνεται αν σκεφτεί κανείς το υψηλό ποσοστό ανεργίας και τη συνακόλουθη επίδρασή του στο μέσο οικογενειακό εισόδημα σε κάθε χώρα, αλλά και την τεράστια φοροεπιδρομή εναντίον των ασθενέστερων οικονομικά τάξεων. Με άλλα λόγια: ο μέσος μισθός εκφρασμένος σε ευρώ δεν αποτελεί ασφαλή δείκτη της οικονομικής κατάστασης των εργαζομένων και του λαού...
Να προσθέσουμε πως και η θεωρούμενη ως έγκυρη έκθεση της UBS του 2011 (“Prices and Earnings”, με αναφορά στο 2010) κατέτασσε και αυτή () την Αθήνα ως την πρωτεύουσα μεταξύ των χωρών της Ε.Ε. 15 με τη μικρότερη αγοραστική δύναμη μισθών και με σαφή πτωτική τάση 3 θέσεων σε σχέση με το 2009. Με τη Λιουμπλιάνα και το Τάλιν από κοντά. Δεν θα προξενούσε εντύπωση αν η επόμενη έκθεση, που αναμένεται να βγει φέτος το καλοκαίρι, συγκλίνει στα συμπεράσματά της με το Numbeo...
Μ.Π.


http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=675070