Ο όρος αποικία, δεν προσβάλλει κανέναν;

 

Χρήστου Δημήτρης

Το email του προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέα Γεωργίου, αποσπασμένου στελέχους του ΔΝΤ στην Αθήνα, προς τον τροϊκανό συνάδελφό του Π. Τόμσεν, από τον οποίο ζητάει να επιβάλει στην ελληνική κυβέρνηση ειδικό νόμο (πράγμα που έγινε!) για τη λειτουργία της ανεξάρτητης αρχής, προσθέτει ένα ακόμα κομμάτι στο παζλ της οργανωμένης και εκτελεσμένης από Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου επιχείρησης υποδούλωσης της χώρας, προσφορά για τα αγριότερα νεοφιλελεύθερα σχέδια που έχουν εφαρμοστεί και παράλληλα, για στρατηγική είσοδο του ΔΝΤ στην Ευρωζώνη.

Το εγχώριο σύστημα παρέδωσε τη χώρα στους δανειστές, υπολογίζοντας πως κλειδώνει τα συμφέροντά του και εξασφαλίζει προστασία για πολλά χρόνια...

ΤΟ ΧΡΕΟΣ μας δεν ήταν βιώσιμο -είπαν όλοι- και άρχισε η θεραπεία. Η οποία θεραπεία, όταν λήξη το 2020, θα παραδώσει χρέος πολύ μεγαλύτερο από αυτό που είχαμε το 2010 που ήταν 120% αφού το καλό σενάριο μιλάει πλέον για χρέος 136% έως 160%. Γιατί λοιπόν θριαμβολογεί ο Βενιζέλος, ο Παπανδρέου, ο Σαμαράς και ο Παπαδήμος; Ειδικά ο τελευταίος, ήταν επιφυλακτικός για κούρεμα πάνω από 22,5% που όριζε η συμφωνία της 21ης Ιουλίου, όπως υπογράμμιζε σε άρθρο του, που δημοσιεύτηκε την 22 Οκτωβρίου του 2011 στους Financial Times, δηλαδή λίγο πριν η σύνοδος κορυφής της 26ης του ίδιου μηνός, το ανεβάσει στο διπλάσιο (50%).

ΓΙΑΤΙ λοιπόν δέχονται ένα πείραμα που εξ ορισμού δεν πετυχαίνει τον στόχο για τον οποίο εφαρμόζεται; Η απάντηση είναι γνωστή. Και είναι απολύτως πολιτική. Το εγχώριο σύστημα παρέδωσε τη χώρα στους δανειστές, υπολογίζοντας πως κλειδώνει τα συμφέροντά του και εξασφαλίζει προστασία για πολλά χρόνια, ενώ οι Ευρωπαίοι νεοφιλελεύθεροι και τα κεφάλαια που εκπροσωπούν, αξιοποίησαν την ευκαιρία που είχε σχεδιαστεί στις ΗΠΑ και τους προσέφερε στο πιάτο ο ΓΑΠ και η μεγάλη οπορτουνιστική ομάδα που κυριαρχούσε στην κυβέρνησή του και την Κ.Ο. του μεταλλαγμένου ΠΑΣΟΚ. Μερικοί νομίζουν πως εδώ έχουμε να κάνουμε μόνο ή κυρίως με ιδεολογικές διαφορές. Με διαφορές στην ασκούμενη οικονομική πολιτική. Δεν θέλουν να παραδεχτούν ακόμη, πως ουσιαστικά πουλάνε τη χώρα και υποθηκεύουν το μέλλον της, σε ανθρώπους που δεν νοιάζονται για τίποτα περισσότερο από το να βγάλουν κέρδη, που δεν τους λέει τίποτα η ιστορία αυτού του τόπου.

ΚΑΙ ΤΩΡΑ; Α! Τώρα που τελειώσαμε με το PSI και τη νέα δανειακή σύμβαση, τώρα που μάθαμε ότι τα “λεφτά υπάρχουν” δεν ήταν τίποτε περισσότερο από τους μισθούς και τις συντάξεις των μη προνομιούχων Ελλήνων, σχεδιάζουν να καθιερώσουν αντί του δικομματισμού, τον μονοκομματισμό. Μια πολιτική εταιρεία holding με δύο ή και περισσότερα κόμματα. Αλλά μην φοβάστε, γιατί τώρα λένε πως θα ασχοληθούν με την ανάπτυξη!

ΤΙ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ; Απολύτως τίποτα, διότι όλα τα πολύτιμα αναπτυξιακά εργαλεία της εθνικής οικονομίας, τα διαλύουν. Ερευνητικά κέντρα και ινστιτούτα, τραπεζικό σύστημα, εκπαίδευση, συνεταιρισμούς. Παραδίδουν τα πάντα στον ιδιωτικό τομέα όποτε αυτός κρίνει ότι συμφέρει να επενδύσει, με βασικό πλεονέκτημα τα μεροκάματα πείνας. Άκουγα τη Δευτέρα στην εκπομπή της Έλλης Στάη στη ΝΕΤ τον Φώτη Κουβέλη, που αφού είπε πως δεν πρόκειται να συνεργαστεί με ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. αμέσως μετά, αναλύει μια σειρά λόγους για να συνεργαστεί στη βάση της συμφωνίας του Μνημονίου, εκτιμώντας πως με πλούσιες ιδέες μπορεί να ασκηθεί αναπτυξιακή οικονομική πολιτική με αντισταθμίσματα. Οικονομική πολιτική χωρίς σοβαρό σχεδιασμό, επιστημονική υποστήριξη, κεφάλαια και δυνάμεις ικανές να την υλοποιήσουν δεν υπάρχει αγαπητέ Φώτη. Με πορδές τύπου Χρυσοχοΐδη δεν βάφονται αβγά.

ΒΑΖΕΙΣ κάτω τα συγκριτικά σου πλεονεκτήματα. Τουρισμός, φυσικό κεφάλαιο, Πολιτισμός, Γεωργία, Κτηνοτροφία, Μεταποίηση, Ορυκτός πλούτος, Οικολογικά καλλυντικά και φάρμακα (καθώς είμαστε η πλουσιότερη χώρα της Ευρώπης σε ποικιλία ανεκτίμητης αξίας βοτάνων), νέες τεχνολογίες ΑΠΕ, πληροφορική, μεταπτυχιακά προγράμματα, εμπόριο με κανόνες και ένα σωρό ακόμα τομείς. Συνενώνεις παραγωγικές δυνάμεις με επιστήμες και έρευνα, οργανώνεις τα δίκτυα διανομής, χρηματοδοτείς και βοηθάς τις ελληνικές εξαγωγές, σαρώνεις την αυθαιρεσία που καταστρέφει το μοναδικό ελληνικό τοπίο. Σελίδες θα μπορούσα να σας γράφω πάνω σε αυτό το θέμα.

ΓΙΑ ΝΑ τα κάνεις όμως όλα αυτά πρέπει να γοητεύσεις, να συσπειρώσεις και να εμπνεύσεις τον ελληνικό λαό στην προσπάθεια αναδημιουργίας με τις δικές σου κυρίως εθνικές δυνάμεις. Έτσι μένει ο πλούτος στη χώρα και επανεπενδύεται στην ανάπτυξη. Όταν όμως δεν κατανοείς πως το Μνημόνιο είναι υποδούλωση και καθήλωση της χώρας, καλύτερα να τραγουδάς, παρά να μιλάς. Οι δυνάμεις της υποτέλειας που κατέστρεψαν τον τόπο, ένα σχέδιο έχουν. Ό,τι πουν και κάνουν οι δανειστές και όπου βγει. Διάολε, δεν είναι θέμα ιδεολογικής πολιτικής διαφοράς. Όταν οι Financial Times χαρακτηρίζουν την Ελλάδα ως πρώτη αποικία της Ευρωζώνης, δεν μπορείς να προσπερνάς ένα ζήτημα που είναι εθνικό.

d.xristou@avgi.gr

http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=675062