Βόμβα νετρονίου, το νέο Μνημόνιο

 Του Πάνου Τριγάζη

Την ιστορία της βόμβας νετρονίου θυμίζει έντονα το νέο μνημόνιο, που επιβάλλεται στη χώρα μας από την Τρόικα και την κυβέρνηση Παπαδήμου. Ας εξηγήσω τι εννοώ:

Την περίοδο έξαρσης του ψυχρού πολέμου και του πυρηνικού ανταγωνισμού ΗΠΑ – ΕΣΣΔ, η κυβέρνηση Ρήγκαν στις ΗΠΑ, η οποία μιλούσε για έναν «περιορισμένο πυρηνικό πόλεμο» στην Ευρώπη, είχε εντάξει στα εξοπλιστικά της σχέδια την κατασκευή ενός νέου όπλου, της βόμβας νετρονίου. Το πλεονέκτημα του νέου όπλου, σε σύγκριση με τα πυρηνικά όπλα που ήδη υπήρχαν, ήταν ότι θα μπορούσε να σκοτώνει τους ανθρώπους αλλά θα άφηνε άθικτα τα κτίρια και τις μηχανές. Αυτό είχε θεωρηθεί βασικό κριτήριο της μειωμένης καταστροφικότητας της βόμβας νετρονίου, δηλαδή η θέση της αξίας της ανθρώπινης ζωής, σε δεύτερη μοίρα έναντι του άψυχου κεφαλαίου.
Εξίσου καταστροφικά με τη βόμβα νετρονίου είναι τα «ρηγκανόμικς», δηλαδή οι ακραίες νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις του ρηγκανισμού-θατσερισμού, που δυστυχώς κυριαρχούν στο σημερινό κόσμο.
Άξια μαθήτρια του Ρήγκαν και της Θάτσερ αποδεικνύεται η καγκελάριος της Γερμανίας, Άνγκελα Μέρκελ, αλλά το σύνολο της ηγεσίας της ΕΕ ακολουθεί τις ακραίες νεοφιλελεύθερες πολιτικές, είτε πρόκειται για βέρους συντηρητικούς ή για κατ΄όνομα σοσιαλδημοκράτες. Γιατί, τι άλλο από ανθρωποβόρα και κοινωνικά εξοντωτικά είναι τα μέτρα που επιλέγουν οι κυβερνώντες ως απάντηση στην βαθιά καπιταλιστική κρίση, που βρίσκεται σε εξέλιξη και εντείνεται;
Η τραγική αυτή αλήθεια επιβεβαιώνεται και στην περίπτωση της χώρας μας, η οποία υφίσταται τη νεοφιλελεύθερη επιδρομή ήδη από το 2010, με τις κοινωνικά ανάλγητες μνημονιακές πολιτικές, που αφήνουν πίσω τους κοινωνικά ερείπια και ανθρώπινα θύματα. Όπως ορθά έγραψε ο Δημ. Χρήστου στην Αυγή της Κυριακής 29-1-2012, «Το μνημόνιο απέτυχε και επειδή απέτυχε και μάλιστα τόσο γρήγορα και τόσο πολύ, οι δυνάμεις που το παράγγειλαν και οι δυνάμεις που ανέλαβαν να το εκτελέσουν, αποφάσισαν να συνεχίσουν μ΄ ένα νέο σούπερ-μνημόνιο, με νέες βαρύτερες υποχρεώσεις για μια ολόκληρη δεκαετία. Εδώ πλέον –συνέχιζε- ο αρθρογράφος– δεν καταργούμε το δικαίωμα στην εργασία, καταργούμε το δικαίωμα στη ζωή».
Συχνά λέμε ότι τα παιδιά, οι νέοι άνθρωποι συμβολίζουν τη ζωή και το μέλλον μιας κοινωνίας. Συνεπώς το γεγονός ότι η σημερινή πορεία της χώρας μας είναι καταστροφική αποδεικνύεται περίτρανα από την κατάσταση των δικαιωμάτων της νεολαίας, που πλήττεται περισσότερο από κάθε άλλη κατηγορία του πληθυσμού από την ανεργία και την ανασφάλεια , με αποτέλεσμα να δυναμώνει η τάση φυγής από τη χώρα πολλών νέων ανθρώπων και μάλιστα με πτυχία. Τα επίσημα στοιχεία που είδαν το φως πρόσφατα, είναι εξοργιστικά.
Επίσης, η σύγχρονη ελληνική τραγωδία βρίσκει την έκφρασή της στις συνέπειες που έχει στα παιδιά. «Το να είσαι παιδί και να μεγαλώνεις σήμερα μοιάζει με μια επικίνδυνη αποστολή με άγνωστη έκβαση», έγραφε η Φωτεινή Τσαλίκογλου, σ΄ένα εξαιρετικά τεκμηριωμένο άρθρο της στην εφημερίδα το βημα στις 31-12-2011.
«Τα στοιχεία μιλούν από μόνα τους», συνέχιζε, «το ποσοστό των φτωχών παιδιών που ζουν στην Ελλάδα είναι ένα από τα υψηλότερα στην Ευρώπη αγγίζοντας, σύμφωνα μάλιστα με περσινά στοιχεία, το 24% του πληθυσμού».
«Η Ευρώπη αυτοκτονεί»
Ας θυμηθούμε ότι η επιλογή του Ρήγκαν να κατασκευάσει τη βόμβα νετρονίου στις αρχές της δεκαετίας του 1980 είχε προκαλέσει παγκόσμια κατακραυγή και γιγαντιαίες λαϊκές κινητοποιήσεις σε όλη την Ευρώπη που δεν ήθελε να γίνει «Euroshima». Και τελικά οι κινητοποιήσεις –που υπήρξαν και μέσα στις ΗΠΑ- απέτρεψαν την κατασκευή του νέου φονικού όπλου.
Θα περίμενε, λοιπόν, κανείς έναν γενικό ξεσηκωμό και στη σημερινή Ευρώπη. Διότι η σημερινή τραγική κατάσταση αποτελεί όνειδος όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για την Ευρώπη, που άλλοτε υποσχόταν ότι με την πορεία ενοποίησής της θα μετατρεπόταν σε χώρο κοινής ανάπτυξης και αλληλεγγύης και καμάρωνε για το «ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο», το οποίο τώρα κατεδαφίζεται στο όνομα της επίτευξης μιας ανταγωνιστικότητας που θυμίζει την ιστορία της βόμβας νετρονίου.
«Καρδιά του σύγχρονου ευρωπαϊκού πολιτισμού» είχε χαρακτηρίσει παλαιότερα τις κοινωνικές κατακτήσεις των ευρωπαίων εργαζομένων ο Ιγνάσιο Ραμονέ. Άρα, σήμερα μπορούμε να πούμε ότι οι κυρίαρχες επιλογές στην Ευρώπη ισοδυναμούν με πολιτισμική οπισθοδρόμηση. Συνεπώς, έχει δίκιο ο καθηγητής Κ. Βεργόπουλος όταν λέει ότι «η Ευρώπη αυτοκτονεί», αλλά και ο Κ. Τσουκαλάς όταν χαρακτηρίζει «πολιτιστική αντεπανάσταση» την νεοφιλελεύθερη επέλαση που βρίσκεται σε εξέλιξη σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο.

Ας ξεσηκωθούμε, λοιπόν, κατά του νέου μνημονίου. Οι καιροί ου μενετοί!
*Ο Πάνος Τριγάζης είναι οικονομολόγος, μέλος της ΚΠΕ του Συνασπισμού
http://trigazis.pblogs.gr/


http://tvxs.gr/print/84757