Νέος Παπανδρέου ο Παπαδήμος!

 Του Γιώργου Δελαστίκ - "Πριν"

 Αδίστακτοι εκτελεστές των δικαιωμάτων και των εισοδημάτων των εργαζομένων αποδεικνύονται ο τραπεζίτης πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος και οι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΛΑΟΣ που συναπαρτίζουν την κυβέρνησή του. Σε αγαστή συνεργασία με τους «οικονομικούς δολοφόνους» της EE και του ΔΝΤ, ο Παπαδήμος επιχειρεί να υλοποιήσει τη μεγαλύτερη εργασιακή αντεπανάσταση εδώ και έναν αιώνα, επιδιώκοντας να φέρει τους έλληνες εργαζόμενους στην κατάσταση που προϋπήρχε της Πρωτομαγιάς του ...1896(!) από πλευράς εργασιακών δικαιωμάτων.

Είναι όντως πρωτοφανές το εύρος της αντεργατικής επίθεσης. Κυβέρνηση και τρόικα θέλουν να καταργήσουν τα δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα και το επίδομα άδειας στον ιδιωτικό τομέα, πράγμα που σημαίνει μείωση 15% των αποδοχών των εργαζομένων. Μάλιστα, το κόλπο με το οποίο ενδέχεται να το υλοποιήσουν αν οι εργαζόμενοι αντισταθούν αποτελεσματικά, είναι να ενσωματώσουν φέτος αυτούς τους 2 μισθούς στους υπόλοιπους 12 δίνοντας έτσι την ψευδαίσθηση «αύξησης» στους χειμαζόμενους μισθωτούς και του χρόνου να κάνουν μια ακόμη ...μείωση των μισθών κατά 15%, εξαφανίζοντας έτσι διά παντός τον 13ο και 14ο μισθό!

Η δεύτερη επιδίωξη των «οικονομικών δολοφόνων» που συναπαρτίζουν την κυβέρνηση του τραπεζίτη Πα-παδήμου είναι να καταργήσουν τον κατώτατο μισθό, έτσι ώστε να έχουν πλέον πλήρως απασχολούμενους εργαζόμενους με αποδοχές τρία - τέσσερα κατοστάρικα! Στόχος της Γερμανίας και των δοσίλογων υποτελών κυβερνήσεων ανά την Ευρώπη που υπηρετούν την πολιτική του Βερολίνου είναι να επεκταθούν και σε άλλες επαρχίες του Δ' Ράιχ οι «κινεζοποιημένες» ζώνες φτώχειας που υπάρχουν ήδη στις δέκα χώρες - μέλη της EE της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, προκειμένου να παράγονται εκεί εργασιοβόρα προϊόντα με χαμηλό κόστος, να είναι φτηνοί τουριστικοί προορισμοί για τους κατοίκους των ισχυρών κρατών του Ράιχ, να είναι φτηνή η αγορά γης κ.λπ.

Ελλάδα, Ισπανία, Πορτογαλία, Ιταλία -οι χώρες δηλαδή που τη δεκαετία του 1960 και 1970 έστελναν εκατομμύρια μετανάστες στη Γερμανία, το Βέλγιο και άλλα βορειοευρωπαϊκά κράτη-είναι οι πρώτοι υποψήφιοι στόχοι του Βερολίνου για «κινεζοποίηση». Παράλληλα, όπως είναι αυτονόητο, η εξαθλίωση δεκάδων εκατομμυρίων εργαζομένων στις χώρες αυτές θα ασκεί τεράστια πίεση καθήλωσης ή και μείωσης των αποδοχών των εργαζομένων στο ιμπεριαλισπκό ευρωπαϊκό κέντρο.

Ο τρίτος στόχος της κυβέρνησης Παπαδήμου είναι η κατάργηση των μισθολογικών «ωριμάνσεων» ανά τριετία - δηλαδή η χορήγηση αυτομάτως μικρών αυξήσεων στις αποδοχές των εργαζομένων. Με άλλα λόγια, θα μπαίνει κάποιος στη δουλειά με ένα πεντακοσάρικο, θα περνούν δέκα ή είκοσι χρόνια και δεν θα παίρνει αύξηση ούτε ένα ...δεκάρικο, αν δεν θέλει ο εργοδότης! Αυτή είναι η ουσία του στόχου κατάργησης των ανά τριετία ωριμάνσεων. Τέταρτος στόχος είναι η μείωση των εργοδοτικών εισφορών προς τα ασφαλιστικά ταμεία, πράγμα που αναπότρεπτα θα οδηγήσει στη μείωση των συντάξεων, στη ραγδαία επιδείνωση της παρεχόμενης ιατροφαρμακευτικής και νοσοκομειακής περίθαλψης των εργαζομένων και στο περαιτέρω άνοιγμα του δρόμου για μαζική ιδιωτικοποίηση της ασφάλισης.

Οι «οικονομικοί δολοφόνοι» της κυβέρνησης Παπαδήμου όχι μόνο δεν έχουν αντίρρηση σε κανένα από τα μέτρα αυτά, αλλά αντιθέτως συνέστησαν τη συμμορία της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑΟΣ ακριβώς για να τα εφαρμόσουν με το ελάχιστο δυνατό πολιτικό κόστος για το καθένα από τα κόμματα αυτά, μέσω αφενός της διάχυσης της ευθύνης σε όλα τα κόμματα εξουσίας και αφετέρου μέσω της αποτροπής έτσι του να αποκτήσει πλεονέκτημα κάποιο κόμμα έναντι άλλων που θα στοχοποιούνταν επειδή θα παρείχαν τόσο κρίσιμες υπηρεσίες στην αστική τάξη.

Οι αστοί δηλαδή κήρυξαν γενική επιστράτευση των κομμάτων τους για να συσπειρώσουν τη μέγιστη πολιτική ισχύ, έβαλαν κι έναν αδίστακτο δοτό πρωθυπουργό για να «καεί» συγκεντρώνοντας στο πρόσωπο του την οργή της κοινωνίας και πήραν τις καλύτερες δυνατές θέσεις για τον κοινωνικό πόλεμο που εξαπέλυσαν. Οι εργαζόμενοι, αντιστοίχως, πρέπει με τις μαζικές κινητοποιήσεις τους να φράξουν δυναμικά το δρόμο στην υλοποίηση αυτών των σχεδίων και παράλληλα να μεγιστοποιήσουν το πολιτικό κόστος της ΝΔ. Πρακτικά αυτό σημαίνει πρώτον, να μην επιτρέψουν καμιά υποχώρηση στη ΓΣΕΕ και τις συνδικαλιστικές οργανώσεις σε οποιασδήποτε μορφής συναίνεση γύρω από κάποιον από τους προαναφερθέντες στόχους. Δεύτερον, αν αυτό συμβεί και η κυβέρνηση Παπαδήμου τολμήσει μόνη της να νομοθετήσει τα μέτρα αυτά, να «κρεμάσουν» πολιτικά οι εργαζόμενοι στην πλατεία Συντάγματος όποιον υπουργό συμφωνήσει και όποιον βουλευτή ψηφίσει υπέρ των μέτρων.

Να εξαφανιστούν πολιτικά από προσώπου γης ατιμασμένοι και διαρκώς κυνηγημένοι από το λαό μέχρι το βιολογικό τους τέλος από βαθιά γεράματα! Να γίνουν σύμβολα ατίμωσης, πολιτικής ανηθικότητας και χλεύης και προδοσίας των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ελληνικού λαού. Οσοι υπουργοί και βουλευτές ψηφίσουν τέτοια μέτρα πρέπει να θεωρούνται αδίστακτα πολιτικά καθάρματα που δικαίως θα συγκεντρώνουν το αιώνιο μίσος των εργαζομένων μέχρι να ξεβρωμίσει ο τόπος από την πολιτική παρουσία τους.