του Κώστα Γεώρμα από τη Ρήξη που κυκλοφορεί (φ. 81)
Το ελληνικό πολιτικό σύστημα καταδίκασε την ελληνική οικονομία σε θάνατο. Οι ελληνικές ελίτ, ακολουθώντας μία προδοτική-ξενόδουλη λογική, καλλιεργώντας την κλεπτοκρατία, τον κομματικό σφετερισμό των κρατικών πόρων, τη μίζα, την παπανδρεϊκο-σημιτικής λογικής διαφθορά του συνόλου της κοινωνίας, καταφέρουν σήμερα τα τελειωτικά χτυπήματα κατά της οικονομικής υπόστασης του ελληνικού έθνους.
Η συστηματική εξόντωση της Ελλάδας από τον ΓΑΠ και τους αυλοκόλακές του καταδεικνύεται πλέον από τους αριθμούς σε όλη της την τραγική έκταση. Οι αλλεπάλληλες επιδρομές και τα χαράτσια, μνημείο της οικονομικής ανικανότητας τροϊκανών και ελληνικού οικονομικού επιτελείου (Παπακωνσταντίνου, Βενιζέλος, Σαχινίδης, Πλασκοβίτης, Χρυσοχοΐδης, έτσι για να μην ξεχνάμε και ποιοι φέρουν την ευθύνη), διέλυσαν τη ζήτηση, κατέστρεψαν τη μεταποίηση και θα σακατέψουν την οποιαδήποτε οικονομική δραστηριότητα.
Οι επιπτώσεις της δραστικής μείωσης του εισοδήματος των Ελλήνων έχει ήδη αρχίσει να «δαγκώνει» το εμπόριο. Η μείωση κατά 8,8% του γενικού δείκτη όγκου των πωλήσεων στο λιανικό εμπόριο σε ετήσια βάση, τον Οκτώβριο του 2011, όταν η αντίστοιχη πτώση στην ίδια περίοδο ήταν πέρυσι 4,5%, δείχνει αυτά που θα ακολουθήσουν. Οι Έλληνες περικόπτουν πλέον ακόμα και αυτά που θεωρούνται αναγκαία, ενώ για είδη υποτίθεται πολυτελείας, όπως η ένδυση-υπόδηση, ούτε λόγος να γίνεται. Στην αγορά αυτοκινήτου η πτώση αγγίζει το 32%, στις μοτοσικλέτες το 22%, στην ένδυση-υπόδηση το 18,9%, στα έπιπλα-ηλεκτρικά είδη το 16%, ενώ οι πολιτικές του υπουργείου Υγείας –προς τέρψη των τροϊκανών– έχουν… αποτέλεσμα: η κατηγορία φαρμακευτικά-καλλυντικά είδη παρουσιάζει πτώση γύρω στο 10%.
Οι προβλέψεις για τα καταστήματα λιανικής πώλησης για το επόμενο οκτάμηνο είναι δραματικές. Σήμερα, πάνω από 60.000 επιχειρήσεις είναι αδρανείς. Δεν λειτουργούν, αλλά δεν μπορούν και να κλείσουν, γιατί χρωστούν. Πάνω από 400.000 είναι αυτές που δεν έχουν ασφαλιστική κάλυψη, καθώς αδυνατούν, ή βρίσκουν ευκαιρία να μην πληρώσουν τον ΟΑΕΕ. Το τρέχον έτος υπολογίζονται σε 53.000 οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις που θα κλείσουν, γεγονός που συνεπάγεται επιπλέον 125.000 άνεργους.
Δύο είναι οι επιπλέον παράγοντες που θα οδηγήσουν σε σύνθλιψη τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, παράγοντες που η δυναμική τους είναι χρόνια. Πρώτον, το παρεμπόριο. Την ίδια ώρα που οι επιχειρήσεις κλείνουν, την ίδια ώρα που καταδιώκονται οι δημόσιοι υπάλληλοι από τις εγχώριες και ξένες ελιτείες για να περικοπούν περί τα δύο δισ., τα διαφυγόντα έσοδα από το παρεμπόριο υπολογίζονται σε 25 δισ. ευρώ, ενώ 6 δισ. είναι τα διαφυγόντα έσοδα του δημοσίου. Αναρωτιόμαστε τι θα λένε τώρα όσοι πιπίλιζαν τη συμβολή των μεταναστών στην …άνοδο του ΑΕΠ τόσα χρόνια, μέσα από πλουσιοπάροχα χρηματοδοτούμενες μελέτες.
Ο δεύτερος παράγοντας σχετίζεται με μία γενικότερη παρατήρηση και αυτή έχει να κάνει με το γεγονός της ανάπτυξης των εμπορικών κέντρων, των σούπερ μάρκετ, πολυκαταστημάτων, ξένων αλυσίδων κ.λπ. Τα στοιχεία δείχνουν ό,τι η μείωση του τζίρου ήταν πολύ μεγαλύτερη στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις απ’ ότι στα πολυκαταστήματα. Ένας παράγοντας είναι πιθανόν και η αύξηση της φοροδιαφυγής, αλλά σίγουρα το γεγονός ότι το IKEA αντικατέστησε τον επιπλοποιό της γειτονιάς, και το Mall τον μαγαζάτορα της συνοικίας, παίζει τον ρόλο του. Σήμερα, όπως φαίνεται, θα είναι βαρύς ο φόρος αίματος από τις άφρονες καταναλωτικές συμπεριφορές των μεσαίων και ανώτερων στρωμάτων τα προηγούμενα χρόνια.
Πέρα από το λιανικό εμπόριο, το 2012 θα σημάνει την κατάρρευση της αγοράς ακινήτων. Η πτώση στον τομέα αυτό είναι κατακόρυφη, με συνέπειες, λόγω και του συνεχούς χαρατσώματος του εισοδήματος των Ελλήνων, πιθανότατα καταστροφικές για τις τράπεζες. Στον τομέα αυτό τα επόμενα χρόνια θα δούμε να ξαναγεννιέται η συμπαθής τάξη των μαυραγοριτών, αφού οι αξίες γης θα καταρρακωθούν και συνεπώς, όσοι διαθέτουν ρευστό, θα έχουν τη δυνατότητα εξαγοράς της σε εξευτελιστικές τιμές.
Ένα άλλο σημαντικό γεγονός είναι η κρίση ρευστότητας που βιώνουν οι επιχειρήσεις. Η τακτική των τραπεζών να περιορίσουν δραστικά τη ροή χρήματος, έχει ως συνέπεια να πνίξει ακόμα και όσες από τις επιχειρήσεις είναι υγιείς, και θα επιδράσει αρνητικά ως και στις επιχειρήσεις με εξαγωγικό προσανατολισμό. Κατά συνέπεια, η πολιτική των Παπανδρέου-Παπακωνσταντίνου-Βενιζέλου κατόρθωσε να καταστρέψει μέχρι και επιχειρήσεις που έχουν δυναμική. Για όσους αναρωτιούνται τι ακριβώς επιδίωκε ο Παπανδρέου, η περίπτωση της Μακεδονικής Xαρτοποιίας είναι χαρακτηριστική: μία επιχείρηση με υγιή χαρακτηριστικά, τζίρο και εξαγωγική δραστηριότητα, περνάει, προς μεγάλη χαρά του Γιώργου, στα χέρια των Τούρκων, λόγω έλλειψης ρευστότητας.
Ακόμα και τομείς που επέδειξαν επιτυχίες το 2011, όπως ο τουρισμός, αναμένεται να βιώσουν ένα δύσκολο 2012. Κατ’ αρχάς, παρ’ όλες τις ευνοϊκές συνθήκες το 2011, λόγω της αραβικής επανάστασης, τα πραγματικά έσοδα μετά βίας θα αγγίξουν τα επίπεδα του …2004! Έτσι, με όλες τις ενδείξεις να δείχνουν ότι οι θετικοί παράγοντες θα εκλείψουν (εκλογές στις αραβικές χώρες), αλλά και τη μείωση των εισοδημάτων των Ευρωπαίων πολιτών, που αποτελούν τους κύριους πελάτες της τουριστικής βιομηχανίας μας, καθώς και με την κατάρρευση του εσωτερικού τουρισμού, το 2012 αναμένεται να είναι μία ιδιαίτερα δύσκολη χρονιά.
Στον τομέα της οικοδομής και της μεταποίησης, η κατάσταση επιδεινώνεται καθημερινά. Η οικοδομική δραστηριότητα, έπειτα από μία κάμψη κατά 26,5% που παρουσίασε το 2009, συνέχισε με μία μείωση κατά 23,7% το 2010, ενώ το 2011 υπολογίζεται ότι θα ξεπεράσει το 30%. Παρόμοια είναι η εικόνα στη μεταποίηση, όπου το 11,2% του 2009, ακολούθησε το 5,1 του 2010 και φέτος η μείωση θα ξεπεράσει το 8%!
Β έβαια και οι ίδιες οι επιχειρήσεις δεν είναι άμοιρες ευθυνών. Το γεγονός ότι προσέφυγαν σε άκρατο δανεισμό όλη την προηγούμενη περίοδο το πληρώνουν σήμερα πολύ ακριβά, αφού το κόστος του χρήματος έχει τουλάχιστον υπερδιπλασιαστεί (επιτόκια πάνω από 10% όταν αυτά κυμαίνονταν στο 4%). Μάλιστα, το ακριβό χρήμα φαίνεται ότι εκμηδενίζει την όποια ανταγωνιστικότητα υποτίθεται ότι κερδίζει η επιχειρηματικότητα από την καταβαράθρωση των μισθών, αναδεικνύοντας την ηλιθιότητα των «επιτελικών» σχεδιασμών τροϊκανών και Ελλήνων υποτακτικών τους. Όχι τυχαία, οι τροϊκανοί μας υπόσχονται ότι το χάσμα στην ανταγωνιστικότητα θα καλυφθεί σε μία δεκαετία!
Από την άλλη, τα 69 δισ. ευρώ εκροών το 2011 από τις ελληνικές τράπεζες δείχνει ότι οι ελληνικές ελίτ έχουν επιλέξει τον δρόμο της …Ελβετίας, αντί της επένδυσης των χρημάτων στις επιχειρήσεις τους.
Και ως κερασάκι στην τούρτα, η κυβέρνηση, που θέλει να προωθήσει την επιχειρηματικότητα, αυξάνει δραματικά και το κόστος της ενέργειας. Ο καθηγητής κ. Αρθούρος Ζερβός, επικεφαλής της ΔΕΗ, ακολουθεί και αυτός την πεπατημένη: απολαμβάνει τον παχυλό μισθό του και στέλνει τον λογαριασμό στην κοινωνία: στους καταναλωτές και τις επιχειρήσεις, με τις αυξήσεις στο ηλεκτρικό ρεύμα και άλλες ειδικές επιβαρύνσεις που φέτος θα ξεπεράσουν το 12%, ενώ στη διετία έχουν φθάσει το 25%.
Η αδυναμία προώθησης ακόμα και στοιχειωδών μέτρων, για τις οποίες ως και οι τροϊκανοί (αλλά και ο ΟΟΣΑ) τους επικρίνουν, όπως η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, προσκρούει στην αδυναμία τους να έρθουν σε σύγκρουση με …το φιλικό τους περιβάλλον! Μήπως δεν είναι αυτοί που καλλιέργησαν τη φοροδιαφυγή για να αποκτήσουν κομματική πελατεία; Δεν έχει κανείς παρά να καταμετρήσει τις δεκάδες χαριστικές ρυθμίσεις τόσο στον τομέα της φοροδιαφυγής όσο και στον τομέα της εισφοροδιαφυγής, ρυθμίσεις που έχουν οδηγήσει στην αδυναμία είσπραξης φορολογικών εσόδων (πάνω από 30 δισ. μόνο οι ανείσπρακτες οφειλές λένε οι εκπρόσωποι του ΔΝΤ). Παράλληλα, τα ταμεία στενάζουν κάτω από τη διεύρυνση της εισφοροδιαφυγής, που ξεπερνά τα 5 δισ. Η τελευταία αντιμετωπίζεται με τη γνωστή «σοβαρότητα» που αντιμετωπίστηκε το ζήτημα των βαρέων και ανθυγιεινών, με τη γνωστή ένταξη των παιδοφίλων και των σαδομαζοχιστών στην κατηγορία των αναπήρων!
Το 2012 θα είναι μία πολύ δύσκολη χρονιά. Οι εξελίξεις φαίνεται να επισωρεύονται, δημιουργώντας τις συνθήκες για την πλήρη διάλυση της οικονομίας. Το πιο ανησυχητικό είναι ότι, ενώ σήμερα αναδεικνύεται η ανάγκη για την οριοθέτηση ενός νέου συνολικού οικονομικού και κοινωνικού μοντέλου, οι ελληνικές ελίτ, εγκλωβισμένες στην ευωχία του κλεπτοκρατικού μοντέλου φαίνεται να έχουν παραδώσει τη χώρα στο έλεος των τροϊκανών, ενώ αυτές συνεχίζουν το γνωστό τους μοτίβο: διορισμοί ημετέρων, ενίοτε και με αστρονομικούς μισθούς, μίζες, μεταφορά κεφαλαίων στο εξωτερικό, συνεντεύξεις στα κανάλια, δολοπλοκίες για το ποιος θα διαδεχθεί ποιον στην αρχηγία του κόμματος.
Σήμερα η χώρα έχει την ανάγκη αποφασιστικών κινήσεων στον τομέα της οικονομίας. Έτσι, για παράδειγμα, σε άλλες χώρες, οι κυβερνήσεις προχώρησαν στη μερική κρατικοποίηση του τραπεζικού τομέα, έτσι ώστε να διασφαλιστεί η ρευστότητα του επιχειρηματικού τομέα. Αυτό ως απάντηση στην τακτική των τραπεζών, οι οποίες δανείζονται με επιτόκια κάτω του 1,5% και δανείζουν με 10%! Παρομοίως, σήμερα πρέπει να στηριχτεί με οποιοδήποτε κόστος η εγχώρια παραγωγή. Σε αυτό το ζήτημα, η συζήτηση περί «ενίσχυσης του εξαγωγικού τομέα» δεν είναι αρκετή. Σήμερα είναι ανάγκη να υποκατασταθούν στον ευρύτερο δυνατό βαθμό οι εισαγωγές, που αποτελούν και τη χρόνια αχίλλειο πτέρνα της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας. Καμία χώρα στον κόσμο δεν αναπτύχθηκε επικεντρώνοντας μόνο στον εξαγωγικό της τομέα. Σήμερα είναι αναγκαία η όσο το δυνατόν ευρύτερη παραγωγική διαφοροποίηση της χώρας. Και επειδή, όπως τονίζει και η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας, ο ιδιωτικός τομέας στην κρίση αποδείχθηκε πολύ ασθενικός, το κράτος πρέπει να διαδραματίσει αποφασιστικό ρόλο στην επανασύσταση της παραγωγικής δομής της χώρας.
Οι επιπτώσεις της δραστικής μείωσης του εισοδήματος των Ελλήνων έχει ήδη αρχίσει να «δαγκώνει» το εμπόριο. Η μείωση κατά 8,8% του γενικού δείκτη όγκου των πωλήσεων στο λιανικό εμπόριο σε ετήσια βάση, τον Οκτώβριο του 2011, όταν η αντίστοιχη πτώση στην ίδια περίοδο ήταν πέρυσι 4,5%, δείχνει αυτά που θα ακολουθήσουν. Οι Έλληνες περικόπτουν πλέον ακόμα και αυτά που θεωρούνται αναγκαία, ενώ για είδη υποτίθεται πολυτελείας, όπως η ένδυση-υπόδηση, ούτε λόγος να γίνεται. Στην αγορά αυτοκινήτου η πτώση αγγίζει το 32%, στις μοτοσικλέτες το 22%, στην ένδυση-υπόδηση το 18,9%, στα έπιπλα-ηλεκτρικά είδη το 16%, ενώ οι πολιτικές του υπουργείου Υγείας –προς τέρψη των τροϊκανών– έχουν… αποτέλεσμα: η κατηγορία φαρμακευτικά-καλλυντικά είδη παρουσιάζει πτώση γύρω στο 10%.
Οι προβλέψεις για τα καταστήματα λιανικής πώλησης για το επόμενο οκτάμηνο είναι δραματικές. Σήμερα, πάνω από 60.000 επιχειρήσεις είναι αδρανείς. Δεν λειτουργούν, αλλά δεν μπορούν και να κλείσουν, γιατί χρωστούν. Πάνω από 400.000 είναι αυτές που δεν έχουν ασφαλιστική κάλυψη, καθώς αδυνατούν, ή βρίσκουν ευκαιρία να μην πληρώσουν τον ΟΑΕΕ. Το τρέχον έτος υπολογίζονται σε 53.000 οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις που θα κλείσουν, γεγονός που συνεπάγεται επιπλέον 125.000 άνεργους.
Δύο είναι οι επιπλέον παράγοντες που θα οδηγήσουν σε σύνθλιψη τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, παράγοντες που η δυναμική τους είναι χρόνια. Πρώτον, το παρεμπόριο. Την ίδια ώρα που οι επιχειρήσεις κλείνουν, την ίδια ώρα που καταδιώκονται οι δημόσιοι υπάλληλοι από τις εγχώριες και ξένες ελιτείες για να περικοπούν περί τα δύο δισ., τα διαφυγόντα έσοδα από το παρεμπόριο υπολογίζονται σε 25 δισ. ευρώ, ενώ 6 δισ. είναι τα διαφυγόντα έσοδα του δημοσίου. Αναρωτιόμαστε τι θα λένε τώρα όσοι πιπίλιζαν τη συμβολή των μεταναστών στην …άνοδο του ΑΕΠ τόσα χρόνια, μέσα από πλουσιοπάροχα χρηματοδοτούμενες μελέτες.
Ο δεύτερος παράγοντας σχετίζεται με μία γενικότερη παρατήρηση και αυτή έχει να κάνει με το γεγονός της ανάπτυξης των εμπορικών κέντρων, των σούπερ μάρκετ, πολυκαταστημάτων, ξένων αλυσίδων κ.λπ. Τα στοιχεία δείχνουν ό,τι η μείωση του τζίρου ήταν πολύ μεγαλύτερη στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις απ’ ότι στα πολυκαταστήματα. Ένας παράγοντας είναι πιθανόν και η αύξηση της φοροδιαφυγής, αλλά σίγουρα το γεγονός ότι το IKEA αντικατέστησε τον επιπλοποιό της γειτονιάς, και το Mall τον μαγαζάτορα της συνοικίας, παίζει τον ρόλο του. Σήμερα, όπως φαίνεται, θα είναι βαρύς ο φόρος αίματος από τις άφρονες καταναλωτικές συμπεριφορές των μεσαίων και ανώτερων στρωμάτων τα προηγούμενα χρόνια.
Πέρα από το λιανικό εμπόριο, το 2012 θα σημάνει την κατάρρευση της αγοράς ακινήτων. Η πτώση στον τομέα αυτό είναι κατακόρυφη, με συνέπειες, λόγω και του συνεχούς χαρατσώματος του εισοδήματος των Ελλήνων, πιθανότατα καταστροφικές για τις τράπεζες. Στον τομέα αυτό τα επόμενα χρόνια θα δούμε να ξαναγεννιέται η συμπαθής τάξη των μαυραγοριτών, αφού οι αξίες γης θα καταρρακωθούν και συνεπώς, όσοι διαθέτουν ρευστό, θα έχουν τη δυνατότητα εξαγοράς της σε εξευτελιστικές τιμές.
Ένα άλλο σημαντικό γεγονός είναι η κρίση ρευστότητας που βιώνουν οι επιχειρήσεις. Η τακτική των τραπεζών να περιορίσουν δραστικά τη ροή χρήματος, έχει ως συνέπεια να πνίξει ακόμα και όσες από τις επιχειρήσεις είναι υγιείς, και θα επιδράσει αρνητικά ως και στις επιχειρήσεις με εξαγωγικό προσανατολισμό. Κατά συνέπεια, η πολιτική των Παπανδρέου-Παπακωνσταντίνου-Βενιζέλου κατόρθωσε να καταστρέψει μέχρι και επιχειρήσεις που έχουν δυναμική. Για όσους αναρωτιούνται τι ακριβώς επιδίωκε ο Παπανδρέου, η περίπτωση της Μακεδονικής Xαρτοποιίας είναι χαρακτηριστική: μία επιχείρηση με υγιή χαρακτηριστικά, τζίρο και εξαγωγική δραστηριότητα, περνάει, προς μεγάλη χαρά του Γιώργου, στα χέρια των Τούρκων, λόγω έλλειψης ρευστότητας.
Ακόμα και τομείς που επέδειξαν επιτυχίες το 2011, όπως ο τουρισμός, αναμένεται να βιώσουν ένα δύσκολο 2012. Κατ’ αρχάς, παρ’ όλες τις ευνοϊκές συνθήκες το 2011, λόγω της αραβικής επανάστασης, τα πραγματικά έσοδα μετά βίας θα αγγίξουν τα επίπεδα του …2004! Έτσι, με όλες τις ενδείξεις να δείχνουν ότι οι θετικοί παράγοντες θα εκλείψουν (εκλογές στις αραβικές χώρες), αλλά και τη μείωση των εισοδημάτων των Ευρωπαίων πολιτών, που αποτελούν τους κύριους πελάτες της τουριστικής βιομηχανίας μας, καθώς και με την κατάρρευση του εσωτερικού τουρισμού, το 2012 αναμένεται να είναι μία ιδιαίτερα δύσκολη χρονιά.
Στον τομέα της οικοδομής και της μεταποίησης, η κατάσταση επιδεινώνεται καθημερινά. Η οικοδομική δραστηριότητα, έπειτα από μία κάμψη κατά 26,5% που παρουσίασε το 2009, συνέχισε με μία μείωση κατά 23,7% το 2010, ενώ το 2011 υπολογίζεται ότι θα ξεπεράσει το 30%. Παρόμοια είναι η εικόνα στη μεταποίηση, όπου το 11,2% του 2009, ακολούθησε το 5,1 του 2010 και φέτος η μείωση θα ξεπεράσει το 8%!
Β έβαια και οι ίδιες οι επιχειρήσεις δεν είναι άμοιρες ευθυνών. Το γεγονός ότι προσέφυγαν σε άκρατο δανεισμό όλη την προηγούμενη περίοδο το πληρώνουν σήμερα πολύ ακριβά, αφού το κόστος του χρήματος έχει τουλάχιστον υπερδιπλασιαστεί (επιτόκια πάνω από 10% όταν αυτά κυμαίνονταν στο 4%). Μάλιστα, το ακριβό χρήμα φαίνεται ότι εκμηδενίζει την όποια ανταγωνιστικότητα υποτίθεται ότι κερδίζει η επιχειρηματικότητα από την καταβαράθρωση των μισθών, αναδεικνύοντας την ηλιθιότητα των «επιτελικών» σχεδιασμών τροϊκανών και Ελλήνων υποτακτικών τους. Όχι τυχαία, οι τροϊκανοί μας υπόσχονται ότι το χάσμα στην ανταγωνιστικότητα θα καλυφθεί σε μία δεκαετία!
Από την άλλη, τα 69 δισ. ευρώ εκροών το 2011 από τις ελληνικές τράπεζες δείχνει ότι οι ελληνικές ελίτ έχουν επιλέξει τον δρόμο της …Ελβετίας, αντί της επένδυσης των χρημάτων στις επιχειρήσεις τους.
Και ως κερασάκι στην τούρτα, η κυβέρνηση, που θέλει να προωθήσει την επιχειρηματικότητα, αυξάνει δραματικά και το κόστος της ενέργειας. Ο καθηγητής κ. Αρθούρος Ζερβός, επικεφαλής της ΔΕΗ, ακολουθεί και αυτός την πεπατημένη: απολαμβάνει τον παχυλό μισθό του και στέλνει τον λογαριασμό στην κοινωνία: στους καταναλωτές και τις επιχειρήσεις, με τις αυξήσεις στο ηλεκτρικό ρεύμα και άλλες ειδικές επιβαρύνσεις που φέτος θα ξεπεράσουν το 12%, ενώ στη διετία έχουν φθάσει το 25%.
Η αδυναμία προώθησης ακόμα και στοιχειωδών μέτρων, για τις οποίες ως και οι τροϊκανοί (αλλά και ο ΟΟΣΑ) τους επικρίνουν, όπως η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, προσκρούει στην αδυναμία τους να έρθουν σε σύγκρουση με …το φιλικό τους περιβάλλον! Μήπως δεν είναι αυτοί που καλλιέργησαν τη φοροδιαφυγή για να αποκτήσουν κομματική πελατεία; Δεν έχει κανείς παρά να καταμετρήσει τις δεκάδες χαριστικές ρυθμίσεις τόσο στον τομέα της φοροδιαφυγής όσο και στον τομέα της εισφοροδιαφυγής, ρυθμίσεις που έχουν οδηγήσει στην αδυναμία είσπραξης φορολογικών εσόδων (πάνω από 30 δισ. μόνο οι ανείσπρακτες οφειλές λένε οι εκπρόσωποι του ΔΝΤ). Παράλληλα, τα ταμεία στενάζουν κάτω από τη διεύρυνση της εισφοροδιαφυγής, που ξεπερνά τα 5 δισ. Η τελευταία αντιμετωπίζεται με τη γνωστή «σοβαρότητα» που αντιμετωπίστηκε το ζήτημα των βαρέων και ανθυγιεινών, με τη γνωστή ένταξη των παιδοφίλων και των σαδομαζοχιστών στην κατηγορία των αναπήρων!
Το 2012 θα είναι μία πολύ δύσκολη χρονιά. Οι εξελίξεις φαίνεται να επισωρεύονται, δημιουργώντας τις συνθήκες για την πλήρη διάλυση της οικονομίας. Το πιο ανησυχητικό είναι ότι, ενώ σήμερα αναδεικνύεται η ανάγκη για την οριοθέτηση ενός νέου συνολικού οικονομικού και κοινωνικού μοντέλου, οι ελληνικές ελίτ, εγκλωβισμένες στην ευωχία του κλεπτοκρατικού μοντέλου φαίνεται να έχουν παραδώσει τη χώρα στο έλεος των τροϊκανών, ενώ αυτές συνεχίζουν το γνωστό τους μοτίβο: διορισμοί ημετέρων, ενίοτε και με αστρονομικούς μισθούς, μίζες, μεταφορά κεφαλαίων στο εξωτερικό, συνεντεύξεις στα κανάλια, δολοπλοκίες για το ποιος θα διαδεχθεί ποιον στην αρχηγία του κόμματος.
Σήμερα η χώρα έχει την ανάγκη αποφασιστικών κινήσεων στον τομέα της οικονομίας. Έτσι, για παράδειγμα, σε άλλες χώρες, οι κυβερνήσεις προχώρησαν στη μερική κρατικοποίηση του τραπεζικού τομέα, έτσι ώστε να διασφαλιστεί η ρευστότητα του επιχειρηματικού τομέα. Αυτό ως απάντηση στην τακτική των τραπεζών, οι οποίες δανείζονται με επιτόκια κάτω του 1,5% και δανείζουν με 10%! Παρομοίως, σήμερα πρέπει να στηριχτεί με οποιοδήποτε κόστος η εγχώρια παραγωγή. Σε αυτό το ζήτημα, η συζήτηση περί «ενίσχυσης του εξαγωγικού τομέα» δεν είναι αρκετή. Σήμερα είναι ανάγκη να υποκατασταθούν στον ευρύτερο δυνατό βαθμό οι εισαγωγές, που αποτελούν και τη χρόνια αχίλλειο πτέρνα της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας. Καμία χώρα στον κόσμο δεν αναπτύχθηκε επικεντρώνοντας μόνο στον εξαγωγικό της τομέα. Σήμερα είναι αναγκαία η όσο το δυνατόν ευρύτερη παραγωγική διαφοροποίηση της χώρας. Και επειδή, όπως τονίζει και η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας, ο ιδιωτικός τομέας στην κρίση αποδείχθηκε πολύ ασθενικός, το κράτος πρέπει να διαδραματίσει αποφασιστικό ρόλο στην επανασύσταση της παραγωγικής δομής της χώρας.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.