Η τρόικα έχει προδιαγράψει τις κινήσεις για την "τακτοποίηση" του ελληνικού προβλήματος μέσα στα ασφυκτικά όρια που προκαθορίζει το Μνημόνιο και η συνεπαγόμενη πορεία της κοινωνικής χρεωκοπίας. Πρώτα "κούρεμα" του χρέους, μετά δανειακή σύμβαση (με τους νόμους που απορρέουν απ' αυτήν εις βάρος των μισθών, των συντάξεων κ.λπ.) και στο τέλος, τον Μάρτιο, το δάνειο των 85 δισ. ευρώ. Για να προχωρήσει αυτός ο σχεδιασμός, η τρόικα αναπροσαρμόζει τις δόσεις του ισχύοντος δανείου και δίνει 5 δισ. αντί για 15 δισ. ευρώ τον Μάρτιο (με προγραμματισμένες δανειακές εξυπηρετήσεις 14,5 δισ. ευρώ). Πλήρης ο εκβιασμός! Επιπλέον διοχετεύονται οι εκτιμήσεις για το ενδεχόμενο "χρεωκοπίας εντός του ευρώ".
Η κυβέρνηση Παπαδήμου ούτε θέλει ούτε μπορεί να διαπραγματευτεί. Σε αντίθεση με τον Ιταλό πρωθυπουργό Μόντι, ο οποίος, με τον τρόπο του, χρησιμοποίησε την οργή των Ιταλών για τη σκληρή λιτότητα ως διαπραγματευτικό ατού έναντι της Μέρκελ, ο κ. Παπαδήμος έχει παραδοθεί στους πιστωτές, όμηρος του ρωμαϊκού αντιδημοκρατικού αποφθέγματος "υπέρτατος νόμος, η σωτηρία της πατρίδος", που μεταφράζεται σε εκβιασμό εις βάρος του ελληνικού λαού.
Αυτές τις μέρες τελειώνει το πρώτο ημιχρόνιο της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ - Ν.Δ. - ΛΑΟΣ. Ολοκληρώνεται το PSI, αφού παρασκηνιακά η χώρα υποκύψει στον τζόγο των πιστωτών για το ύψος του "κουρέματος" και των επιτοκίων. Και δρομολογείται η διαδοχή στο ΠΑΣΟΚ, ώστε η κάλπη για τον νέο αρχηγό να ανασυγκροτήσει (κατά το δυνατόν) το υπό διάλυση κόμμα εν όψει των βουλευτικών εκλογών.
Το μνημονιακό σύστημα θα προτιμούσε να μη γίνουν εκλογές και να παραταθεί η θητεία της κυβέρνησης Παπαδήμου, ώστε να μην καταγραφεί στις κάλπες η οργή των πολιτών και η ενίσχυση της αριστεράς. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός, μιλώντας προχθές στη Βουλή, έδειξε να πολιτεύεται με βάθος χρόνου. Ωστόσο είναι τέτοια η αναντιστοιχία λαού και Βουλής, ώστε η διαιώνιση της οιονεί εκτροπής είναι παρακινδυνευμένη εξέλιξη. Γι' αυτό κερδίζει έδαφος η απόπειρα μεταμόρφωσης της μνημονιακής κυβέρνησης μέσω εκλογών.
Οι εκλογές άμεσα είναι η ενδεδειγμένη δημοκρατική λύση, καθώς μάλιστα αποχωρεί από την ενεργό πολιτική ο εκλεγμένος πρωθυπουργός. Είναι και ο πλέον ενδεδειγμένος τρόπος για να υπάρξει αποφασιστική διαπραγμάτευση και να αποτραπεί η προδιαγεγραμμένη υποταγή της χώρας στις αξιώσεις των πιστωτών.
Να γίνουν εκλογές πριν δεσμευτεί η χώρα υπογράφοντας τη δανειακή σύμβαση, που θα καθορίσει το μέλλον αρκετών γενιών, όπως ο ίδιος ο κ. Παπαδήμος παραδέχτηκε στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του.
Και η "επίζηλη" δόση των 85 δισ. ευρώ; Το ποσό αυτό δεν θα δοθεί για την αναθέρμανση της οικονομίας, αλλά για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και την πληρωμή των τοκοχρεωλυσίων. Η ελληνική πλευρά μπορεί να διεκδικήσει "πάγωμα της πληρωμής του χρέους" για όσο διάστημα χρειάζεται ώστε να επιτευχθεί η συνολική ευρωπαϊκή ρύθμιση του χρέους. "Πάγωμα" που η ριζοσπαστική αριστερά εντάσσει στην προοπτική διαγραφής μεγάλου μέρους του χρέους, χωρίς λεόντειες συμβάσεις και με πρόγραμμα παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας. Μια τέτοια στάση ενισχύεται και από τις ευρωπαϊκές εξελίξεις, καθώς η μια μετά την άλλη οι ισχυρές ευρωπαϊκές οικονομίες υποβαθμίζονται και το χρέος δεν αποτελεί ελληνική ιδιορρυθμία.
Πρόκειται για κατ' εξοχήν παρέμβαση που απελευθερώνει την Ελλάδα από το σύμπλεγμα του ευρω-επαρχιωτισμού και της υποταγής. Και την βοηθά να αναζητήσει συμμαχίες και ρόλο για την επίλυση των προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας με ορίζοντα την αλλαγή ρότας στην Ε.Ε. Πρόκειται για "ρεαλιστική διακινδύνευση" όταν το επίσημο σχέδιο οδηγεί με βεβαιότητα τη χώρα στη χρεωκοπία.
Εκ παραλλήλου προς τον κυρίαρχο σχεδιασμό ενεργοποιούνται σενάρια για χρεωκοπία εκτός του ευρώ και επιστροφή στη δραχμή, με πρωταγωνιστές καταχρεωμένα μεγάλα εκδοτικά συγκροτήματα, καθώς και μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που έχουν βγάλει τα χρήματά τους στο εξωτερικό. Με την πρόταση που είναι ενταγμένη στην ευρωπαϊκή ρύθμιση του χρέους μπορεί να αντιμετωπιστεί και η εγχώρια αδίστακτη κερδοσκοπία.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.