Η ζωή του Θεόδωρου Αγγελόπουλου μέσα από το δικό του φωτογραφικό αρχείο

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ

Παγκόσμια έκπληξη και συγκίνηση προκαλεί η αναγγελία του θανάτου του Θεόδωρου Αγγελόπουλου [1]. Η 7η τέχνη έχασε έναν από τους μεγαλύτερους σκηνοθέτες της. Και σίγουρα η Ελλάδα έχασε τον μεγαλύτερο. Ο πολυβραβευμένος σκηνοθέτης έχασε άδοξα και πρόωρα τη ζωή του σε ένα τροχαίο κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της νέας του ταινίας.
Σας εύχομαι υγεία και ευτυχία, αλλά δε μπορώ να κάνω το ταξίδι σας.
Είμαι επισκέπτης.
Το κάθε τι που αγγίζω με πονάει πραγματικά..
Κι έπειτα, δε μου ανήκει.
Όλο και κάποιος βρίσκεται να πει ''δικό μου είναι".
Εγώ δεν έχω τίποτε δικό μου, είχα πει κάποτε με υπεροψία.
Τώρα καταλαβαίνω πως το τίποτε είναι τίποτε.
Ότι δεν έχω, καν, όνομα.
Και πρέπει να γυρεύω ένα κάθε τόσο.
Δώστε μου ένα μέρος να κοιτάζω. Ξεχάστε με στη θάλασσα.
Σας εύχομαι υγεία και ευτυχία.
Ενα ανέκδοτο ποίημα του Θεόδωρου Αγγελόπουλου, γραμμένο το 1982, που μπορεί να αποτελεί και την αυτοβιογραφία του.


Με του γονείς του και την αδελφή του στον Εθνικό Κήπο το 1939

Σε ηλικία 5 ετών με την μητέρα και την αδελφή του
Η ζωή και το έργο του
27 Απριλίου 1935 : Γεννιέται στην Αθήνα. ∆ηµοτικό και γυµνάσιο στην Αχαρνών. Συµµαθητές
και φίλοι καλοί, ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, ο Αλέκος Φασιανός, ο Χρήστος Γιανναράς, ο
Λευτέρης Παπαδόπουλος.
1953 : Εισάγεται στη Νοµική Σχολή Αθηνών την οποία εγκαταλείπει στο πτυχίο.

Στο Παρίσι με συμφοιτητές του το 1961
1961 : Φεύγει για τη Γαλλία και γράφεται στη Σορβόννη όπου παρακολουθεί µαθήµατα γαλλικής
φιλολογίας και φιλµολογίας, µε καθηγητές τον Ζορζ Σαντούλ και τον Μιτρί, τους οποίους
ξανασυνάντησε αργότερα στην IDHEC. Παράλληλα παρακολουθεί µαθήµατα εθνολογίας µε το
Λεβί Στρος. Για να αντεπεξέλθει στα έξοδα των σπουδών δουλεύει στη ρεσεψιόν της Σιτέ
Ουνιβερσιτέρ (µε την ώρα) µαζί µε τον γλύπτη Γεράσιµο Σκλάβο.

Παρίσι 1962
1962-63 : Γίνεται δεκτός, ύστερα από εξετάσεις, στην περίφηµη σχολή κινηµατογράφου IDHEC.
Η διαφωνία και σύγκρουσή του µε τον καθηγητή της σκηνοθεσίας οδηγεί σε πρόωρη λήξη τις
σπουδές του.
1963-64 : Συνεχίζει τη φοιτητική του διαδροµή στο Musee de l'homme κοντά στον εθνολόγο -
σκηνοθέτη Ζαν Ρους, όπου διδάσκεται το σινεµά-ντιρέκτ.
1964 : Επιστρέφει στην Ελλάδα. Η επάνοδος στην πατρίδα συνοδεύεται από αναίτιο ξυλοδαρµό
του από την αστυνοµία καθώς βάδιζε ανύποπτος. Επεισόδιο που τον επηρέασε και άλλαξε την
διάθεση και τα σχέδιά του. Τότε η σκηνοθέτις Τώνια Μαρκετάκη του προτείνει να συνεργαστεί µε
την εφηµερίδα «∆ηµοκρατική Αλλαγή» ως κριτικός. Προς µεγάλη έκπληξη όλων – και του ιδίου -
αντί να γυρίσει στην Γαλλία, όπως ήταν και το αναµενόµενο, έµεινε στην Ελλάδα. Και εργάστηκε
ως κριτικός.
1965 : Οι Φόρµινξ (ο Βαγγέλης Παπαθανασίου και ο αδελφός του και µάνατζερ του
συγκροτήµατος Νίκος), του προτείνουν να γυρίσει µια ταινία που θα προωθούσε την περιοδεία
τους στην Αµερική. Τότε, ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, κάνει και το πρώτο γύρισµα στη
Θεσσαλονίκη, στο Παλαί ντε Σπόρ, σε συναυλία του συγκροτήµατος, µε 8.000 θεατές. Η
περιοδεία µαταιώθηκε και οι «Φόρµινξ» δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ.
1968 : Η µικρή µήκους «Εκποµπή». Πρώτη συµµετοχή στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Βραβείο
κριτικών.

Αθήνα 1968
1969 : Την 1η Σεπτεµβρίου κυκλοφορεί το πρώτο τεύχος του ιστορικού περιοδικού «Σύγχρονος
κινηµατογράφος». Συνιδρυτές ο Θ. Αγγελόπουλος µε τον Β. Ραφαηλίδη. Οι δυο τους συνέλαβαν
την ιδέα της οργάνωσης και εκτέλεσης ενός θεωρητικού περιοδικού για τον κινηµατογράφο που
θα παρακολουθούσε και θα σχολίαζε την σύγχρονη πρωτοπορία. Στη συντακτική επιτροπή οι :
Τώνης Λυκουρέσης, Γιώργος Κόρρας, Λάκης Παπαστάθης, Κώστας Σφήκας, Ρούλα
Μητροπούλου, Ρίτσα Ντάκου. Οργάνωση και διεκπεραίωση : Παντελής Βούλγαρης.
1979 : «Αναπαράσταση». Σαρώνει τα βραβεία του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Βραβείο Ζώρζ
Σαντούλ για την καλύτερη ταινία που προβλήθηκε στη Γαλλία το 1971. Καλύτερη ξένη ταινία στο
Φεστιβάλ του Hyeres (1971). Ειδική µνεία της FIPRESCI (∆ιεθνής Ένωση Κριτικών
Κινηµατογράφου) στο Φεστιβάλ Βερολίνου (1971).

Θεόδωρος Αγγελόπουλος 1972
1972 : «Μέρες του '36» Βραβείο σκηνοθεσίας και φωτογραφίας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
Βραβείο της FIPRESCI στο Φεστιβάλ Βερολίνου (1972). 1974-75 : «Ο Θίασος». ∆εκατρία βραβεία. Στις Κάννες (1975) από τη FIPRESCI. Στην
Ταορµίνα, στο Βερολίνο (Βραβείο ΙΝΤΕΡΦΙΛΜ), στο Λονδίνο (1979, Καλύτερη ταινία της
χρονιάς), στην Ιαπωνία, στη Θεσσαλονίκη (1975, Βραβεία Καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας,
σεναρίου, Α αντρικού και Α γυναικείου ρόλου, ΠΕΚΚ). Καλύτερη ταινία της δεκαετίας 1970 -
1980 από την ένωση κριτικών της Ιταλίας. Ανάµεσα στις καλύτερες ταινίες στην Ιστορία του
Παγκόσµιου Κινηµατογράφου από την FIPRESCI.
 Με την μητέρα και την αδελφή του, 19751977 : «Κυνηγοί». Επίσηµη συµµετοχή στο Φεστιβάλ των Καννών. Βραβείο Καλύτερης ταινίας
στο Φεστιβάλ του Σικάγο. Βραβείο της Ένωσης Τούρκων Κριτικών.
1979 : Στη διάρκεια των γυρισµάτων του «Μεγαλέξανδρου» γνωρίζει τη Φοίβη Οικονοµοπούλου,
διευθύντρια παραγωγής, η οποία είναι από τότε η σύντροφος της ζωής του.
1980 : «Μεγαλέξανδρος». Χρυσό Λιοντάρι στο Φεστιβάλ Βενετίας, όπως επίσης και τα βραβεία
της FIPRESCI και Cinema Nuovo στο ίδιο φεστιβάλ. Βραβείο της ΠΕΚΚ στη Θεσσαλονίκη.
1980 : Γεννιέται η πρώτη του κόρη Άννα.
1981 : «Χωριό ένα, κάτοικος ένας» (διάρκεια 20'). Τηλεοπτική παραγωγή της ΥΕΝΕ∆.
Αναφέρεται στην εγκατάλειψη του χωριού Νέα Σεβάστεια του νοµού Θεσσαλονίκης από τον
τελευταίο του κάτοικο.
1982 : Γεννιέται η Κατερίνα, δεύτερη κόρη.
1983 : «Αθήνα, επιστροφή στην Ακρόπολη». Μια διαφορετική Αθήνα. Της ιστορίας και του
προσωπικού µύθου του σκηνοθέτη (διάρκεια 43'). Ποίηση : Σεφέρη, Λειβαδίτη. Μουσική :
Χατζηδάκη, Κηλαηδόνη, Σαββόπουλου.
1984 : «Ταξίδι στα Κύθηρα». Βραβείο σεναρίου στις Κάννες. Κρατικά βραβεία Καλύτερης
ταινίας, σεναρίου, Α ανδρικού ρόλου, Α γυναικείου ρόλου, σκηνογραφίας, Βραβείο Κριτικών στο
Φεστιβάλ Ρίο ντε Τζανέϊρο (1984).
1985 : Γεννιέται η Τρίτη κόρη, η Ελένη.
1985 : Chevalier dans l'ordre des Arts et des Letrres από το Υπουργείο Πολιτισµού της Γαλλικής
∆ηµοκρατίας.
1986 : «Ο Μελισσοκόµος».

Στο πατρογονικό του σπίτι, 1986
1988 : «Τοπίο στην οµίχλη». Αργυρό Λιοντάρι στη Βενετία. Βραβείο Φελίξ Καλύτερης
Ευρωπαϊκής ταινίας.
1991 : «Το µετέωρο βήµα του πελαργού». Επίσηµη συµµετοχή στο Φεστιβάλ των Καννών.
1992 : Του απονέµεται το παράσηµο του Ιππότη της Λεγεώνας της Τιµής από την Γαλλική
∆ηµοκρατία.
1995 : «Το βλέµµα του Οδυσσέα». Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στο Φεστιβάλ των Καννών
καθώς και το βραβείο της FIPRESCI. Καλύτερη ταινία της χρονιάς, Φελίξ των κριτικών.
1995 : Ανακηρύσσεται επίτιµος διδάκτωρ του πανεπιστηµίου των Βρυξελλών. 1997 : Officier dans l'Ordre des Arts et des Lettres, από το Centre National de la Cinematographie.
1998 : «Μια Αιωνιότητα και Μια Μέρα». Χρυσός Φοίνικας του Φεστιβάλ των Καννών, και το Prix
Ecumenique.
1999 : Officier de la legion d'honneur, από τον Πρόεδρο της Γαλλικής ∆ηµοκρατίας.
1999 : Docteur Honoris Causa, από το πανεπιστήµιο Universite Paris X Nanterre.
2001: Doctor Honoris Causa, από το Πανεπιστήµιο του Essex
2004: Doctor Honoris Causa, από το Πανεπιστήµιο «Stendhal-Grenoble3», Γαλλία
2004: "Τριλογία:Το λιβάδι που δακρύζει». Βραβείο της ∆ιεθνούς Ενωσης Κινηµατογράφου ( FIPRESCI ) στην καλύτερη Ευρωπαϊκή ταινία για το 2004.
*
1968: Η µικρή µήκους «Εκποµπή». Πρώτη συµµετοχή στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Βραβείο κριτικών.
1969: «Αναπαράσταση». Σαρώνει τα βραβεία του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
1972: «Μέρες του '36» Βραβείο σκηνοθεσίας και φωτογραφίας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
1974-75: «Ο Θίασος».
1977: «Κυνηγοί».
1980: «Μεγαλέξανδρος». Χρυσό Λιοντάρι στο Φεστιβάλ Βενετίας.

Στην Ινδία με τη σύζυγό του, 1981

Με τον ακίρα Κουροσάβα, 1981
1983: «Αθήνα, επιστροφή στην Ακρόπολη». Μια διαφορετική Αθήνα.
1984: «Ταξίδι στα Κύθηρα». Βραβείο σεναρίου στις Κάννες.
1986: «Ο Μελισσοκόµος».
1988: «Τοπίο στην οµίχλη». Αργυρό Λιοντάρι στη Βενετία. Βραβείο Φελίξ Καλύτερης Ευρωπαϊκής ταινίας.
1991: «Το µετέωρο βήµα του πελαργού». Επίσηµη συµµετοχή στο Φεστιβάλ των Καννών.

Θεσσαλονίκη, 1993
1995: «Το βλέµµα του Οδυσσέα». Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στο Φεστιβάλ των Καννών

Στο γραφείο του, 1996
1998: «Μια Αιωνιότητα και Μια Μέρα». Χρυσός Φοίνικας του Φεστιβάλ των Καννών

Επίτιμος διδάκτορας, 2003
2004: "Τριλογία:Το λιβάδι που δακρύζει»
* 2012: Η Άλλη Θάλασσα (theoangelopoulos.gr) ...
Τα γυρίσματα της νέας ταινίας του Θεόδωρου Αγγελόπουλου με τίτλο, «Η Άλλη Θάλασσα», ξεκίνησαν στις αρχές Ιανουαρίου.
Πρωταγωνιστούν μεταξύ άλλων ο Τόνι Σερβίλο και η Ειρήνη Στρατηγοπούλου.
Τα γυρίσματα της ταινίας θα πραγματοποιηθούν στην Ελλάδα, την Κύπρο και θα διαρκέσουν 10 εβδομάδες, ενώ το μεγαλύτερο μέρος των γυρισμάτων θα γίνουν στον Πειραιά και θα συνεχιστούν στην Πάτρα και στο θέατρο Ρέξ...
Μια χαρακτηριστική δήλωση γι' αυτόν
«Ο Τέο Αγγελόπουλος είναι ο κινηματογραφιστής των κινηματογραφιστών. Η Ελλάδα θα πρέπει να είναι πολύ περήφανη που έχει ένα σκηνοθέτη σαν τον Τέο Αγγελόπουλο γιατί κάνει αληθινό κινηματογράφο χωρίς εμπορικές παραχωρήσεις», είχε δηλώσει στις 22 Σεπτεμβρίου του 2010 μο Σέρζ Λοζίκ, διευθυντής του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογραφου του Μόντρεαλ.

http://www.iefimerida.gr/