Οι επιπτώσεις της εξάπλωσης των πνευματικών ασθενειών στην Ευρώπη

kerentzis.blogspot.com
ΠAPA τη συνεχή ανάπτυξη της τεχνολογίας της πληροφορίας ο άνθρωπος φαίνεται να είναι πιο αποπροσανατολισμένος απ’ ό,τι στις αρχές του 20ού αιώνα. Μία από τις μεγαλύτερες μελέτες που πραγματοποιήθηκαν στην Ευρώπη σχετικά με τις πνευματικές ασθένειες εντόπισε αυτές τις παθολογίες στο 38% του πληθυσμού. Περίπου 164 εκατομμύρια άτομα υποφέρουν από διανοητική σύγχυση. Η έρευνα του Ευρωπαϊκού Κολεγίου Νευροψυχοφαρμακολογίας φανερώνει ότι οι ασθένειες νοητικής σύγχυσης έχουν μετατραπεί στη «μεγαλύτερη πρόκληση της υγείας» που αντιμετωπίζει η περιοχή.

Η μελέτη, που έγινε στις χώρες της Ευρωπαϊκής Eνωσης, στην Ελβετία, στην Ισλανδία και στη Νορβηγία, συμπεριέλαβε ανθρώπους από όλες τις ηλικιακές κατηγορίες. Και όχι μόνο αναλύθηκαν προβλήματα όπως η κατάθλιψη, η αγωνία και η αϋπνία, αλλά επίσης και νευρολογικές παθήσεις όπως η παραφροσύνη και η κατάχρηση ουσιών.

Στατιστικά στοιχεία

Τα αποτελέσματα που γνωστοποιήθηκαν από το BBC, έδειξαν ότι τα πιο κοινά προβλήματα είναι οι παθήσεις της αγωνίας (14%), η αϋπνία (7%), η σοβαρή κατάθλιψη (6,9%) και η παραφροσύνη (5,4%). Μέρος των πνευματικών ασθενειών προκαλείται λόγω ενός τύπου φυσιολογικής αλλαγής είτε στις γυναίκες είτε στους άντρες όταν φθάνουν σε κάποια ηλικία. Αυτός ο τύπος ασθενειών υπήρχε πάντα στις στατιστικές, αλλά αυτό που τράβηξε την προσοχή των ερευνητών είναι η αύξηση των παθήσεων της αγωνίας.

Η αγωνία

Η αγωνία θεωρείται ως ένα από τα πιο επικίνδυνα συναισθήματα για την πνευματική και σωματική υγεία. Είναι ένα βίωμα φόβου μπροστά σε κάτι διάχυτο, αόριστο, μη συγκεκριμένο, ασαφές που σε αντίθεση με τον φόβο έχει μια σαφή αναφορά. Oλες οι διαδικασίες αγωνιώδους ή αγχωτικής εγρήγορσης έχουν έναν βασικό σκοπό: να προετοιμάσουν τον οργανισμό για τη δράση.

Σήμερα είναι τόσες οι ιλιγγιώδεις και λεπτομερείς πληροφορίες, που καταλήγουν να είναι αφόρητες, καταστάσεις χωρίς προσωπικά συμπεράσματα και χωρίς συναισθήματα που διαρκούν, αυτό που ονομάζεται στην πραγματικότητα μη διαμορφωτική πληροφορία, που φέρνει το ανθρώπινο ον σε μια κατάσταση «αναισθητοποίησης από την τόση πληροφόρηση».

Ο φόβος

Ο φόβος είναι συγκεκριμένος, καθορισμένος και αντικειμενικός μπροστά σε κάτι που με κάποιον τρόπο προέρχεται έξω από εμάς και μας πλησιάζει προκαλώντας μας ανησυχία, νευρικότητα και πανικό.

Οι σεισμοί, τα τσουνάμι, οι τυφώνες, οι πόλεμοι, η χολέρα, οι κοινωνικές αναταραχές και η οικονομική κρίση υπήρχαν πάντα στον κόσμο, όμως ποτέ πριν αυτός ο τύπος πληροφοριών δεν είχε αφθονία τόσο μεγάλης και ανεξέλεγκτης διανομής, όπως αυτή που μπορούμε να δούμε σήμερα μέσω της τηλεόρασης ή του διαδικτύου. Το τελευταίο έχει μετατραπεί σε ένα πραγματικό «τέρας» της πληροφορίας, επιτρέποντας έτσι σε πολλά άτομα να αποτελούν μέρος της πληροφορίας και μόνο με το γεγονός της διάδοσής της από αυτά, από μία απλή πτώση στη δημόσια ζωή μέχρι μια κοινωνική έκρηξη ικανή να «ρίξει» πραγματικές αυτοκρατορίες.

Κοινωνικά δίκτυα

Ο κόσμος είναι πιο ενημερωμένος και επίσης σε κάποιες περιπτώσεις ενημερωμένος με λάθος τρόπο, καθώς μέσω των κοινωνικών δικτύων δεν υπάρχει κανένας τύπος φίλτρου πληροφοριών. Eτσι η πληροφορία παραμένει ζωντανή κάθε δευτερόλεπτο, με όλες τις λεπτομέρειές της και αυτά τα ενημερωτικά βιώματα κάνουν πολλούς να μεταδίδουν τα νέα με τόσο ζήλο, που τετραπλασιάζουν την εν λόγω λαθεμένη πληροφορία, καταλήγοντας σε κάποιες περιπτώσεις να απομακρύνονται από την αλήθεια.

Ως αποτέλεσμα όλων όσων προαναφέρθηκαν έχουμε μια αρρωστημένη κοινωνία, άτομα που ζουν φοβισμένα, ανασφαλή περιμένοντας κάθε λεπτό το χειρότερο. Για να αντισταθούν σε αυτές τις φοβίες, καταφεύγουν σε μια ανεκτικότητα, σε έναν συσχετισμό, όπου όλα φαίνονται υποκειμενικά: όλες οι κρίσεις είναι χαλαρές, κάθε τι εξαρτάται από κάτι, χωρίς ένα «λιμάνι άφιξης», παρά μόνο ακολουθώντας τον δρόμο της ανησυχίας.

Πηγή: Express μέσω http://www.inprecor.gr/