Η κύρια αιτία για την κατάσταση της χώρας και των πολιτών είναι η οικονομική πολιτική που εφαρμόζεται και όχι το ποιος την εφαρμόζει. Αυτή είναι κοινή πεποίθηση. Ή μήπως δεν είναι; Ομως το τελευταίο διάστημα -και συγκεκριμένα μετά το σχηματισμό της κυβέρνησης Παπαδήμου- μάλλον τα πράγματα μπερδεύτηκαν και δεν είναι καθαρό πλέον αν συμφωνούν όλοι πως ο γιαλός είναι στραβός και δεν αρμενίζουμε όλοι εμείς στραβά...
Πριν από μερικές μέρες ψηφίστηκε στη Βουλή από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, της Ν.Δ. και του ΛΑΟΣ ο προϋπολογισμός του 2012, τον οποίο είχε καταρτίσει η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου. Αν το ΠΑΣΟΚ κυβερνούσε ακόμα μόνο του, η Ν.Δ. και ο ΛΑΟΣ θα τον καταψήφιζαν, ενδεχομένως και κάποιοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, ως άδικο, αντιαναπτυξιακό, αδιέξοδο, φορομπηχτικό και ποιος ξέρει ακόμα τι άλλο θα έβρισκαν να πουν. Και δεν θα είχαν άδικο. Ισως να έπεφτε και η κυβέρνηση του Παπανδρέου. Τώρα ούτε γάτα ούτε ζημιά. Ως διά μαγείας, ο «καταστροφικός προϋπολογισμός» της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ έγινε ο «σωτήριος προϋπολογισμός» της κυβέρνησης Παπαδήμου.
Ποιος κοροϊδεύει ποιον; Οι μάσκες έπεσαν για όλους, και για τον Α. Σαμαρά και για τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, που αντιδρούσαν στην πολιτική του Παπανδρέου και επί της ουσίας τον ανέτρεψαν.
Η Ν.Δ. έδειξε ότι δεν έχει περιθώρια ή δεν έχει τη δυνατότητα ή δεν θέλει να αλλάξει το μείγμα της πολιτικής του Μνημονίου και θα συνεχίσει να το εφαρμόζει χωρίς παρεκκλίσεις όταν γίνει κυβέρνηση. Η μέχρι πριν από μερικές εβδομάδες αντιμνημονιακή ρητορική της δεν ήταν τίποτε άλλο παρά μια αντιπολιτευτική τακτική χωρίς ελπίδα για τους πολίτες.
Εκείνοι οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που αντιδρούσαν το προηγούμενο διάστημα στην πολιτική της κυβέρνησης Παπανδρέου έδειξαν ότι το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν να φύγει ο τέως πρωθυπουργός και οι ίδιοι να βρουν συνενόχους στις ψηφοφορίες της Βουλής από τα άλλα κόμματα για να μη... βρίζει ο κόσμος μόνο τους ίδιους. Τώρα τα βρίσκουν όλα καλώς καμωμένα, η αποτυχία του Μνημονίου και της οικονομικής πολιτικής δεν τους ενοχλεί και στρέφουν το ενδιαφέρον τους στην άλλη μεγάλη αποστολή τους, να διώξουν τον Παπανδρέου και από το ΠΑΣΟΚ. Υποκρισία άνευ προηγουμένου.
Ομως, από τα κόμματα και από τους βολεμένους βουλευτές, που δεν βλέπουν μακρύτερα από το προσωπικό τους συμφέρον και την επόμενη εκλογή τους, δεν έχει κανείς να περιμένει τίποτα περισσότερο.
Το πιο ανησυχητικό είναι η στάση του κόσμου. Η τελευταία συγκέντρωση και πορεία που οργανώθηκε κατά του προϋπολογισμού δεν είχε τη μαζικότητα και το δυναμισμό των προηγούμενων. Οι πιο πολλοί αυτή τη φορά έμειναν στο σπίτι τους και όσοι κατέβηκαν στο δρόμο έδειχναν κουρασμένοι. Εχει κανείς την αίσθηση ότι στον κόσμο υπάρχει ένας εφησυχασμός, μια ηττοπάθεια, μια απογοήτευση ή, στη χειρότερη περίπτωση, μια ελπίδα ότι ο Λουκάς Παπαδήμος θα μας λυτρώσει. Δεν είναι τίποτε άλλο από μια ψευδαίσθηση. Εχουν πεισθεί από την προπαγάνδα των μέσων ενημέρωσης, ιδίως των ηλεκτρονικών, ότι ο «εκλεκτός» της τρόικας και των συμφερόντων Λ. Παπαδήμος θα λύσει το πρόβλημα και θα επαναφέρει την κοινωνική δικαιοσύνη; Αν συμβαίνει αυτό αυτή κι αν είναι ψευδαίσθηση...
Η κυβέρνησή του βαδίζει στα βήματα της προηγούμενης, χωρίς καμία παρέκκλιση. Οι πολίτες πρέπει να καταλάβουν ότι επειδή τα δελτία των 8 τα βρίσκουν όλα καλά και ωραία, δεν σημαίνει ότι άλλαξε κάτι. Μια μαγική εικόνα είναι η κατάσταση. Γι' αυτό η λύση δεν μπορεί παρά να είναι η συνεχής αμφισβήτηση και η διενέργεια εκλογών το συντομότερο δυνατό για να εκφραστεί η λαϊκή θέληση.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.