Η σαστιμάρα και η αμηχανία που επικράτησε στο διάστημα από την ανάληψη του Λουκά Παπαδήμου, εξηγήσιμη και εν μέρει δικαιολογημένη.
Το πραξικόπημα ήταν βελούδινο, όλοι συναίνεσαν, κανείς δεν έβγαινε χαμένος ή συντετριμμένος (ίσως να τσαλακώθηκε λίγο ο Σαμαράς). Το μαζικό λαϊκό κίνημα μετά τις δύο κεντρικές εισβολές του (πλατείες και παρελάσεις) μπήκε κι αυτό στην ανάπαυλα, την ίδια στιγμή που καταγράφει ση
μαντική παρουσία στα θέματα των χαρατσιών και της αλληλεγγύης. Στα χαράτσια η κυβέρνηση αναγκάστηκε σε ελιγμούς και κάποιες υποχωρήσεις, στη δε σημαντική απεργία της Χαλυβουργικής ξεσηκώθηκε ένα μεγάλο κύμα αλληλεγγύης και έμπρακτης συμπαράστασης. Παράλληλα, υπάρχουν έκδηλες, ελπιδοφόρες απόπειρες οικοδόμησης δικτύων αλληλεγγύης και επιβίωσης για την αντιμετώπιση της κρίσης.
Το σκηνικό δεν μπορεί να σταθεροποιηθεί.
Προετοιμάζονται οι επόμενες πράξεις του έργου. Δεν θα είναι ομαλές, κανονικές. Αντίθετα, θα περιλάβουν εκπλήξεις, μεγάλες αλλαγές, στοιχεία εκτροπής, διαδοχή σεισμικών πολιτικών γεγονότων.
Πιο συγκεκριμένα: Απασφαλίζεται μια μεγάλης ισχύος πολιτική βόμβα που θα εκραγεί. Η μνημονιακή ευθυγράμμιση των τριών κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση αντιμετωπίζει μια κατηγορηματική και εκφρασμένη με πάρα πολλούς τρόπους αντιμνημονιακή διάθεση και στάση του 80% σχεδόν του πληθυσμού. Ποτέ άλλοτε η πολιτική εξουσία και μάλιστα μια συλλογική διακυβέρνηση δεν έχει γνωρίσει τόσο μεγάλη αποξένωση και αντίθεση.
Αυτό το κενό όχι μόνο δεν πρόκειται να καλυφθεί, αλλά θα διευρυνθεί καθώς το πρόγραμμα του ευρωπαϊκού διευθυντηρίου και τα μέτρα που έρχονται θα συνεχίσουν την κατεδάφιση. Θα λειτουργήσουν ως αποτελεσματικοί πυροκροτητές.
Αντιμέτωπες με αυτήν την κατάσταση οι οικονομικές και πολιτικές ελίτ καταστρώνουν σχέδια ώστε να παρατείνουν την εκτροπή και να την αναβαθμίσουν. Μια μορφή πραξικοπήματος πάνω στο πραξικόπημα επιχειρείται με διπλό τρόπο: Να παραταθεί ο βίος της κυβέρνησης Παπαδήμου, να αναλάβει ο ίδιος πρωτοβουλίες ανασχηματισμού και ξεμπλοκαρίσματος του σχήματος (κατά τα πρότυπα του Μόντι στην Ιταλία). Τόσο η παρέμβαση του πρώην προέδρου Κ. Στεφανόπουλου, όσο και οι πρόσφατες δηλώσεις του «λαγού» Καρατζαφέρη προετοιμάζουν το έδαφος. Παράλληλα, από τα κέντρα που πατρονάρουν το πολιτικό σύστημα, δόθηκε το σύνθημα ώστε να αρχίσει το «πάρτι» στα δύο μεγάλα κόμματα. Στο ΠΑΣΟΚ να δρομολογηθούν σενάρια και εξελίξεις για εκπαραθύρωση του Παπανδρέου, για δημιουργία άλλων σχημάτων του χώρου, για νέους αρχηγούς του ΠΑΣΟΚ κ.λπ. Στην Ν.Δ. τα πράγματα είναι πιο μπλεγμένα και προς στιγμήν λιγότερο χειραγωγίσιμα από ό,τι στο ΠΑΣΟΚ. Το στρίμωγμα, όμως, του Σαμαρά μετά την τελευταία μεταστροφή του, η κατάρρευση της εικόνας του αποφασιστικού ηγέτη, ανοίγει δρόμους για αμφισβήτηση και ανταρσίες στη Ν.Δ. Το σχέδιο για ένα σουπερ-μνημονιακό κόμμα, φορέα αντίστοιχης διακυβέρνησης -με ή χωρίς εκλογές- που θα αποτελείται από παράγοντες των δύο κομμάτων (με πρωταγωνιστικό ρόλο των προερχόμενων από το ΠΑΣΟΚ) δρομολογείται. Πήρε πράσινο φως και από απλό σενάριο πέρασε στην κατάσταση «υπό ανίχνευση και εφαρμογή». Η βόμβα όμως δεν απασφαλίζεται κατ’ αυτόν τον τρόπο. Θα εκραγεί από μια νέα εισβολή του λαϊκού παράγοντα στον κεντρικό πολιτικό στίβο με αιτήματα συνολικά κεντρικά πολιτικά (δημοκρατία, ανεξαρτησία, σωτηρία του λαού και της χώρας). Το πολιτικό σύστημα, η νέα κατοχή και η νέα χούντα θα είναι στο στόχαστρο λαϊκών κινητοποιήσεων πιο μεγάλων και πιο αποφασιστικών και ο κρότος, το ωστικό κύμα της έκρηξης θα φτάσει ως στο εσωτερικό όσο και το εξωτερικό.
Εκτροπή και φασιστικοποίηση δεν μπορούν να λύσουν την αντίθεση ανάμεσα στο 80% του λαού και σε ένα φθίνον 20% που συσπειρώνει το μνημονιακό-τροϊκανό τόξο. Το πολιτικό κενό και η εκρηκτικότητά του δεν μπορούν να καταργηθούν. Η καταφυγή στην εκτροπή δεν θα προσφέρει, τελικά, λύσεις στο σύστημα, αντίθετα θα οξύνει τις αντιθέσεις. Οι αντιστάσεις θα δυναμώσουν. Το πολιτικό σύστημα, η τρόικα, τα μνημόνια θα παραμείνουν στοχοποιημένα. Ο πολιτικός αγώνας θα είναι η μήτρα των εξελίξεων.
Το σκηνικό δεν μπορεί να σταθεροποιηθεί.
Προετοιμάζονται οι επόμενες πράξεις του έργου. Δεν θα είναι ομαλές, κανονικές. Αντίθετα, θα περιλάβουν εκπλήξεις, μεγάλες αλλαγές, στοιχεία εκτροπής, διαδοχή σεισμικών πολιτικών γεγονότων.
Πιο συγκεκριμένα: Απασφαλίζεται μια μεγάλης ισχύος πολιτική βόμβα που θα εκραγεί. Η μνημονιακή ευθυγράμμιση των τριών κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση αντιμετωπίζει μια κατηγορηματική και εκφρασμένη με πάρα πολλούς τρόπους αντιμνημονιακή διάθεση και στάση του 80% σχεδόν του πληθυσμού. Ποτέ άλλοτε η πολιτική εξουσία και μάλιστα μια συλλογική διακυβέρνηση δεν έχει γνωρίσει τόσο μεγάλη αποξένωση και αντίθεση.
Αυτό το κενό όχι μόνο δεν πρόκειται να καλυφθεί, αλλά θα διευρυνθεί καθώς το πρόγραμμα του ευρωπαϊκού διευθυντηρίου και τα μέτρα που έρχονται θα συνεχίσουν την κατεδάφιση. Θα λειτουργήσουν ως αποτελεσματικοί πυροκροτητές.
Αντιμέτωπες με αυτήν την κατάσταση οι οικονομικές και πολιτικές ελίτ καταστρώνουν σχέδια ώστε να παρατείνουν την εκτροπή και να την αναβαθμίσουν. Μια μορφή πραξικοπήματος πάνω στο πραξικόπημα επιχειρείται με διπλό τρόπο: Να παραταθεί ο βίος της κυβέρνησης Παπαδήμου, να αναλάβει ο ίδιος πρωτοβουλίες ανασχηματισμού και ξεμπλοκαρίσματος του σχήματος (κατά τα πρότυπα του Μόντι στην Ιταλία). Τόσο η παρέμβαση του πρώην προέδρου Κ. Στεφανόπουλου, όσο και οι πρόσφατες δηλώσεις του «λαγού» Καρατζαφέρη προετοιμάζουν το έδαφος. Παράλληλα, από τα κέντρα που πατρονάρουν το πολιτικό σύστημα, δόθηκε το σύνθημα ώστε να αρχίσει το «πάρτι» στα δύο μεγάλα κόμματα. Στο ΠΑΣΟΚ να δρομολογηθούν σενάρια και εξελίξεις για εκπαραθύρωση του Παπανδρέου, για δημιουργία άλλων σχημάτων του χώρου, για νέους αρχηγούς του ΠΑΣΟΚ κ.λπ. Στην Ν.Δ. τα πράγματα είναι πιο μπλεγμένα και προς στιγμήν λιγότερο χειραγωγίσιμα από ό,τι στο ΠΑΣΟΚ. Το στρίμωγμα, όμως, του Σαμαρά μετά την τελευταία μεταστροφή του, η κατάρρευση της εικόνας του αποφασιστικού ηγέτη, ανοίγει δρόμους για αμφισβήτηση και ανταρσίες στη Ν.Δ. Το σχέδιο για ένα σουπερ-μνημονιακό κόμμα, φορέα αντίστοιχης διακυβέρνησης -με ή χωρίς εκλογές- που θα αποτελείται από παράγοντες των δύο κομμάτων (με πρωταγωνιστικό ρόλο των προερχόμενων από το ΠΑΣΟΚ) δρομολογείται. Πήρε πράσινο φως και από απλό σενάριο πέρασε στην κατάσταση «υπό ανίχνευση και εφαρμογή». Η βόμβα όμως δεν απασφαλίζεται κατ’ αυτόν τον τρόπο. Θα εκραγεί από μια νέα εισβολή του λαϊκού παράγοντα στον κεντρικό πολιτικό στίβο με αιτήματα συνολικά κεντρικά πολιτικά (δημοκρατία, ανεξαρτησία, σωτηρία του λαού και της χώρας). Το πολιτικό σύστημα, η νέα κατοχή και η νέα χούντα θα είναι στο στόχαστρο λαϊκών κινητοποιήσεων πιο μεγάλων και πιο αποφασιστικών και ο κρότος, το ωστικό κύμα της έκρηξης θα φτάσει ως στο εσωτερικό όσο και το εξωτερικό.
Εκτροπή και φασιστικοποίηση δεν μπορούν να λύσουν την αντίθεση ανάμεσα στο 80% του λαού και σε ένα φθίνον 20% που συσπειρώνει το μνημονιακό-τροϊκανό τόξο. Το πολιτικό κενό και η εκρηκτικότητά του δεν μπορούν να καταργηθούν. Η καταφυγή στην εκτροπή δεν θα προσφέρει, τελικά, λύσεις στο σύστημα, αντίθετα θα οξύνει τις αντιθέσεις. Οι αντιστάσεις θα δυναμώσουν. Το πολιτικό σύστημα, η τρόικα, τα μνημόνια θα παραμείνουν στοχοποιημένα. Ο πολιτικός αγώνας θα είναι η μήτρα των εξελίξεων.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.