Αγαπούλα, υπογραφούλα. Υπογραφούλα, τώρα.
Ξέρω τι θα μου πεις, την υπογραφή μας και το άλλο, μην το πω και ρίξουμε το επίπεδο, προσέχουμε πού τα βάζουμε. Αλλά, βλέπεις, θέλεις τη δόση σου. Την παραμύθα σου. Και παραμύθα χωρίς υπογραφούλα δε γίνεται. Γκέκε;
Και στο κάτω-κάτω, βρε αδερφέ, για μια τζίφρα θα τα χαλάσουμε τώρα; Σάματις η πρώτη είναι που θα βάλεις; Πώς την έβαλες φαρδιά-πλατιά κάτω από το συμφωνητικό για την εγκαθίδρυση της παπαδημοκρατίας; Έπειτα, δεν έχεις ακούσει; Μιας υπογραφής μύριες έπονται. Σήμερα σου ζητάνε την υπογραφή για συναίνεση. Την άλλη μέρα σου ζητάνε την υπογραφή σε λευκή επιταγή. Μετά σου λένε υπόγραψε για το δάνειο. «Μα, βρε παιδιά, να διαβάσω τουλάχιστον τα ψιλά γράμματα». Άστα αυτά, δεν έχουμε χρόνο. Τα βλέπεις μετά, κι αν δεν σ’ αρέσει πήγαινε στο συνήγορο του καταναλωτή. Πρώτα την υπογραφή. Υπογραφή στις ρήτρες, στις εγγυήσεις, στις υποθήκες, στα ενέχυρα. Στο τέλος σου ζητάνε την υπογραφή στο κατασχετήριο. Και μετά σε πετάνε έξω κι απ’ το σπίτι σου. Κι αν κάνεις πως κουνιέσαι, σου ’ρχεται κι ένας λόχος σφίχτες και φουσκωτοί να σε κάνουν μαύρο. Και τα έξοδα νοσοκομείου δικά σου. Έτσι είναι όταν μπλέκεις με τοκογλύφους, δεν το ’ξερες; Κι ας σε δανείζουν σε ευρώ. Εγώ τη δουλειά μου κάνω…
Τι είπες; Υπάρχει και εθνική αξιοπρέπεια; Σιγά, θα μας πάρουν τα ζουμιά. Τι είναι η εθνική αξιοπρέπεια, ρε; Τρώγεται; Μ’ αυτή θα ταΐσεις τους συνταξιούχους; Μη μου πεις πως θα βγάλεις και «εθνικοαξιοπρεπή ομόλογα»; Τι διάρκειας; Και με τι επιτόκιο;
Η πλάκα τέρμα. Θες τη δόση σου, μεγάλε; Θα την έχεις. Βάλε την τζίφρα εδώ, να τελειώνουμε. Το τζάμπα πέθανε. Έχουμε κι εμείς ψηφοφόρους να θρέψουμε. Τριακόσια εκατομμύρια… Κι είναι και πεινασμένοι. Κι έχουμε και τράπεζες. Ξέρεις τι σου ’ναι οι τράπεζες όταν είναι πεινασμένες; Μια χαψιά σε κάνουν. Λοιπόν, την υπογραφή. Άσε τα ζοριλίκια. Κι οι εκλογές; Ποιες εκλογές; Κάτσε να δούμε αν θα γίνουν κι αυτές. Γιατί εμείς τον πάμε τον Παπαδήμο. Και τον Καρατζαφέρη. Αυτόν να δεις πώς τον πάμε. Κι έπειτα, γιατί να μπαίνετε σε έξοδα; Κάλπες, δικαστικοί αντιπρόσωποι, βενζίνες… Άσε που μπορεί να γίνει και καμιά στραβή.
Τι είπες; Γι’ αυτή τη στραβή μιλάς; Μπορεί οι κάλπες να βγάλουν δράκους; Εμ, γι’ αυτό θέλουμε υπογραφή. Διά παν ενδεχόμενο. Εμείς δεν κάνουμε συμφωνία με τον Γιώργο τον άνεργο, την κυρά Μαρία τη συνταξιούχα, τον Μήτσο από τον Δομοκό. Δεν ρισκάρουμε τα λεφτά μας γα να ψηφίζουν αυτοί οι αχάριστοι άλλ’ αντ’ άλλων. Θέλουμε να ’μαστε κατοχυρωμένοι. Ας ψηφίσουν ό,τι θέλουν κι ο Γιώργος κι η Γιώργαινα. Εμείς τα λεφτά μας θα τα πάρουμε. Σε χρήμα ή σε είδος. Εδώ είναι ο νόμος της ευρωφαμίλιας. Κι αν δεν υπάρχει χρήμα ή είδος, τα παίρνουμε και σε κομμένα δάχτυλα, σπασμένα κεφάλια. Ή κορμιά θαμμένα στο τσιμέντο. Και για να μην έχεις απορίες στο εξής τι θ’ αλλάξει στις ευρωπαϊκές συνθήκες, φιλικά σ’ το λέω, διάβασε τον Νονό ή το The Mafia manager. Εσύ, πάντως, τις τζίφρες σου θα τις βάζεις. Αλλιώς θα τα κλαις τα δάχτυλα που πιάνουν το στυλό. Άντε, με καθυστερείς αγαπούλα. Υπογραφούλα…
Και στο κάτω-κάτω, βρε αδερφέ, για μια τζίφρα θα τα χαλάσουμε τώρα; Σάματις η πρώτη είναι που θα βάλεις; Πώς την έβαλες φαρδιά-πλατιά κάτω από το συμφωνητικό για την εγκαθίδρυση της παπαδημοκρατίας; Έπειτα, δεν έχεις ακούσει; Μιας υπογραφής μύριες έπονται. Σήμερα σου ζητάνε την υπογραφή για συναίνεση. Την άλλη μέρα σου ζητάνε την υπογραφή σε λευκή επιταγή. Μετά σου λένε υπόγραψε για το δάνειο. «Μα, βρε παιδιά, να διαβάσω τουλάχιστον τα ψιλά γράμματα». Άστα αυτά, δεν έχουμε χρόνο. Τα βλέπεις μετά, κι αν δεν σ’ αρέσει πήγαινε στο συνήγορο του καταναλωτή. Πρώτα την υπογραφή. Υπογραφή στις ρήτρες, στις εγγυήσεις, στις υποθήκες, στα ενέχυρα. Στο τέλος σου ζητάνε την υπογραφή στο κατασχετήριο. Και μετά σε πετάνε έξω κι απ’ το σπίτι σου. Κι αν κάνεις πως κουνιέσαι, σου ’ρχεται κι ένας λόχος σφίχτες και φουσκωτοί να σε κάνουν μαύρο. Και τα έξοδα νοσοκομείου δικά σου. Έτσι είναι όταν μπλέκεις με τοκογλύφους, δεν το ’ξερες; Κι ας σε δανείζουν σε ευρώ. Εγώ τη δουλειά μου κάνω…
Τι είπες; Υπάρχει και εθνική αξιοπρέπεια; Σιγά, θα μας πάρουν τα ζουμιά. Τι είναι η εθνική αξιοπρέπεια, ρε; Τρώγεται; Μ’ αυτή θα ταΐσεις τους συνταξιούχους; Μη μου πεις πως θα βγάλεις και «εθνικοαξιοπρεπή ομόλογα»; Τι διάρκειας; Και με τι επιτόκιο;
Η πλάκα τέρμα. Θες τη δόση σου, μεγάλε; Θα την έχεις. Βάλε την τζίφρα εδώ, να τελειώνουμε. Το τζάμπα πέθανε. Έχουμε κι εμείς ψηφοφόρους να θρέψουμε. Τριακόσια εκατομμύρια… Κι είναι και πεινασμένοι. Κι έχουμε και τράπεζες. Ξέρεις τι σου ’ναι οι τράπεζες όταν είναι πεινασμένες; Μια χαψιά σε κάνουν. Λοιπόν, την υπογραφή. Άσε τα ζοριλίκια. Κι οι εκλογές; Ποιες εκλογές; Κάτσε να δούμε αν θα γίνουν κι αυτές. Γιατί εμείς τον πάμε τον Παπαδήμο. Και τον Καρατζαφέρη. Αυτόν να δεις πώς τον πάμε. Κι έπειτα, γιατί να μπαίνετε σε έξοδα; Κάλπες, δικαστικοί αντιπρόσωποι, βενζίνες… Άσε που μπορεί να γίνει και καμιά στραβή.
Τι είπες; Γι’ αυτή τη στραβή μιλάς; Μπορεί οι κάλπες να βγάλουν δράκους; Εμ, γι’ αυτό θέλουμε υπογραφή. Διά παν ενδεχόμενο. Εμείς δεν κάνουμε συμφωνία με τον Γιώργο τον άνεργο, την κυρά Μαρία τη συνταξιούχα, τον Μήτσο από τον Δομοκό. Δεν ρισκάρουμε τα λεφτά μας γα να ψηφίζουν αυτοί οι αχάριστοι άλλ’ αντ’ άλλων. Θέλουμε να ’μαστε κατοχυρωμένοι. Ας ψηφίσουν ό,τι θέλουν κι ο Γιώργος κι η Γιώργαινα. Εμείς τα λεφτά μας θα τα πάρουμε. Σε χρήμα ή σε είδος. Εδώ είναι ο νόμος της ευρωφαμίλιας. Κι αν δεν υπάρχει χρήμα ή είδος, τα παίρνουμε και σε κομμένα δάχτυλα, σπασμένα κεφάλια. Ή κορμιά θαμμένα στο τσιμέντο. Και για να μην έχεις απορίες στο εξής τι θ’ αλλάξει στις ευρωπαϊκές συνθήκες, φιλικά σ’ το λέω, διάβασε τον Νονό ή το The Mafia manager. Εσύ, πάντως, τις τζίφρες σου θα τις βάζεις. Αλλιώς θα τα κλαις τα δάχτυλα που πιάνουν το στυλό. Άντε, με καθυστερείς αγαπούλα. Υπογραφούλα…
ΚΙΜΠΙ
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.