Σωτήρας ή «μπαμπούλας»

Το θέατρο του παραλόγου συνεχίζεται. Το σύστημα-ΠΑΣΟΚ, που πρωτοστάτησε στην παράδοση της Ελλάδας στο 4ο Ράιχ, με μπροστάρη τον Γιώργο Παπανδρέου τον ΙΙΙ, τον Ευάγγελο Βενιζέλου και τη λοιπή συμμορία των ΜΜΕ και των εργολάβων, από τη μία πλευρά επέβαλε τον Παπαδήμο ως «σωτήρα» και από την άλλη θέλει να τον μεταβάλλει σε μπαμπούλα.

Από τη μία βρίσκονται τα ΜΜΕ, οι τηλεοράσεις και τα συγκροτήματα, με επί κεφαλής τον Αλαφούζο, τον Μπόμπολα και τον ΔΟΛ, που αγιογραφούν τον «σοβαρό»  Παπαδήμο απέναντι στον «ασόβαρο» ΓΑΠ., θέλοντας να μας κάνουν να ξεχάσουμε πως τόσα χρόνια οι ίδιοι λυσσαλέα επέβαλαν τον Γιωργάκη ως σωτήρα και τις επιλογές του ως αναπόφευκτες. Θέλοντας να μας κάνουν να ξεχάσουμε την πραγματικότητα μιας κυβέρνησης που συνεχίζει να είναι κατά 85% ΠΑΣΟΚ.

Και από την άλλη πλευρά τα παπαγαλάκια του δολίου-βλακός που κατέστρεψε τη χώρα θυμήθηκαν αίφνης πως ο Παπαδήμος ανήκει στην Τριμερή Επιτροπή, είναι «τραπεζίτης», πως περίπου αυτός ευθύνεται για όλες τις καταστροφές που έχουν συμβεί και ο ΓΑΠ και το βαθύ ΠΑΣΟΚ «ρίχτηκαν» από τα «συμφέροντα». Ποιοί; Οι κατ’ εξοχήν πράκτορες και υπηρέτες όλων των συμφερόντων, αυτοί που συναγελάζονται στην Τριμερή μαζί με τον Παπαδήμο, τον άνθρωπο που έκανε τις βρώμικες δουλειές του Σημίτη και ήταν ο βασικός οικονομικός σύμβουλος του ΓΑΠ!

Και σ’ αυτό τους το εγχείρημα βρίσκουν κάποτε συμπαραστάτες ορισμένους «αντιμνημονιακούς» που είναι έτοιμοι, εντελώς άκαιρα, να εγκαταλείψουν το μέτωπο της αντιπαράθεσης, με το βαθιά ριζωμένο σύστημα-ΠΑΣΟΚ και να αρχίσουν να ξιφουλκούν μόνο κατά του Παπαδήμου και της… Ντόρας. Ο Πασοκισμός είναι, δυστυχώς, βαθύτατα ριζωμένος στο DNA πολλών προοδευτικών μας και επανεμφανίζεται με κάθε ευκαιρία.

Παίζεται, δηλαδή, ένα διπλό παιγνίδι από το σύστημα ΠΑΣΟΚ. Από τη μια πλευρά να φορτωθούν τα πάντα στον ΓΑΠ και να βγουν λάδι οι εκσυγχρονιστές και οι νταβατζήδες που τον ανέβασαν στην εξουσία, στοιχιζόμενοι πίσω από τον νέο σωτήρα, Παπαδήμο· από την άλλη να γλυτώσουν ο ΓΑΠ το ειδικό δικαστήριο και το «βαθύ ΠΑΣΟΚ» την κατρακύλα που έρχεται, φορτώνοντάς τα όλα στον… Παπαδήμο! Εξ άλλου έτσι λειτουργούν τα δίπολα: Ο σωτήρας είναι πάντα κατάλληλος και για μπαμπούλας.

Πιστεύουν, όμως, πως θα ξεχάσουμε την επονείδιστη συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου, τα άθλια μέτρα που θεσπίζονται με ρυθμούς πολυβόλου, την κατεδάφιση της ελληνικής πολιτείας και την οργάνωση ενός κατοχικού κράτους-εχθρό του λαού, υπό τον συντονισμό των Γερμανών της Τρόικας. Τώρα, βρίζοντας ή πανηγυρίζοντας, όλοι ασχολούνται με τον Παπαδήμο των «τραπεζιτών» και της Τριμερούς, προσπερνώντας ότι η άθλια οπερέτα του δημοψηφίσματος και της διαδοχής στην εξουσία που έπαιξε ο ΓΑΠ και τα αφεντικά του έχουν εγκαινιάσει μια άνευ προηγουμένου επέμβαση του ξένου παράγοντα στο εσωτερικό της χώρας. Γιατί, στην πραγματικότητα, οι αποφάσεις για τη χώρα παίρνονται στα ανακτοβούλια του Βερολίνου και των Βρυξελλών και στέλνονται μέσω τελεσιγράφων – όπως το σημερινό, του Όλι Ρεν, που επαναλαμβάνει ότι θέλει έγγραφο πιστοποιητικό φρονημάτων απ’ όλους τους παράγοντες της κυβέρνησης συνεργασίας για να εκταμιεύσει την Ελλάδα την 6η δόση.

Η παρούσα κυβέρνηση έχει ξεκάθαρα διεκπεραιωτικό χαρακτήρα, εφαρμογής των αποφάσεων του ξένου παράγοντα και τήρησης της εσωτερικής τάξης – πράγμα που εξηγεί το γιατί αποτελείται από αυτό το περίεργο μείγμα επιφανών του νεοδοσιλογισμού (Διαμαντοπούλου, Ραγκούσης, Λοβέρδος), πολλούς τεχνοκράτες του συστήματος (όπως ο πρωθυπουργός) δυο… φασίστες (Άδωνης και Βορίδης). και λίγο από το «τίποτε» που κρύβει βαθειά στα σπλάχνα της η Ν.Δ:  Αβραμόπουλο και Δήμα.

Επί της ουσίας, ο Παπαδήμος και η κυβέρνησή του είναι η τελευταία προσπάθεια του Συστήματος και της Προστασίας να υλοποιήσει τα συμφωνηθέντα, επικυρώνοντας το καθεστώς της υποδούλωσης. Αν λυγίσει και αυτή υπό το βάρος της αντίστασης του ελληνικού λαού, οι Γερμανοί θα κοιτάξουν να μας εκδικηθούν για την ανυπακοή μας, πετώντας μας έξω με τους χειρότερους δυνατούς όρους, αφού πια θα δοκιμάσουν να απασφαλίσουν τα όπλα που διαθέτουμε. Προς το παρόν, όμως, το σύστημα έχει συσπειρωθεί πίσω από αυτή την τελευταία επιλογή –εξ ου και οι ύμνοι του Βήματος, της Καθημερινής και του ΣΚΑΪ.

Όλοι οι υπόλοιποι επιμένουμε, όπως επιμένει και η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού, που παραμένει αταλάντευτα ενάντια στην πολιτική της Μέρκελ, του μνημονίου, των κατακτητών και των συνεργατών της. Βεβαίως, μπορεί η κυβέρνηση συνεργασίας να εκτόνωσε σε κάποιο βαθμό την δίκαιη οργή που προκαλούσε σ’ όλο τον ελληνικό λαό το ανδρείκελο, που μας έχει όχι μόνο ληστέψει, αλλά και κατεξευτελίσει. Γι’ αυτό και τα ποσοστά αποδοχής του Παπαδήμου ως πρόσωπο καταγράφονται υψηλά στις δημοσκοπήσεις, εξίσου υψηλά…. με την αντίθεση στην πολιτική που είναι εντεταλμένος να υλοποιήσει.

Όμως αυτή η ανακούφιση για την αποχώρηση του ανδρεικέλου δεν πρόκειται να προσφέρει στο σύστημα παρά μια ανάπαυλα ελάχιστων ημερών.

Αυτή η πολιτική δεν πρόκειται να προχωρήσει ούτε με συναινετικά λήφτινγκ, ούτε με επικοινωνιακά τρυκ και εκβιαστικά διλήμματα, απλούστατα γιατί η ανατροπή της είναι πλέον ζήτημα επιβίωσης για τον ελληνικό λαό.

Χρέος όλων όσων αγωνιζόμαστε για την απελευθέρωση του ελληνικού λαού από τα δεσμά του, είναι να μεταθέσουμε την συζήτηση από τους μπαμπούλες στους ενόχους και την πολιτική τους. Μόνον έτσι θα γκρεμίσουμε τον πολιορκητικό κριό της συναίνεσης. Αυτό είναι και το μοναδικό κριτήριο για να αποδώσουμε στον καθένα τις ευθύνες που του αναλογούν.

http://ardin-rixi.gr