Η κοινωνία και ο λαός ζυγώνουν στο έσχατο σημείο εξαθλίωσης και απόγνωσης. Δεν είναι μόνο το χαράτσι της ΔΕΗ (αυτό θέλουν να συζητάμε τώρα όλη μέρα). Είναι η συνολική μας κατάσταση.
Δηλωμένοι άνεργοι κοντά στο εκατομμύριο. Χώρια και άγνωστο πόσοι ελεύθεροι επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενοι είναι επίσης άνεργοι.
Τα νέα παιδιά φεύγουν κατά χιλιάδες για ξένες χώρες και αναζήτηση καλύτερης τύχης. Χάνουμε μέρα με τη μέρα τον “στρατό” εκείνον που θα μας οδηγούσε στο μέλλον.
Δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσεις έχουν ήδη μεταφερθεί στις γειτονικές χώρες. Οπως και δισεκατομμύρια καταθέσεις.
Η αγορά στεγνή σαν έρημος. Κανείς δεν μπορεί να πληρώσει κανέναν. Οι μόνοι που επιβιώνουν είναι ορισμένοι στην λιανική (φούρνοι κλπ) κι αυτό άγνωστο για πόσο. Οι B2B (από επιχείρηση προς επιχείρηση) είναι σχεδόν στο σύνολό τους κατεστραμμένοι. Δεν υπάρχει πλέον η έννοια της “υγιούς επιχείρησης”. Ούτε ισχύει το “τον ξέρω αυτόν, είναι έντιμος επιχειρηματίας και άνθρωπος”. Η αγορά, η πιάτσα, είναι ένα ναρκοπέδιο.
Πέφτει ο ένας, διότι του αφήνουν χοντρή τόγκα ένας-δυο πελάτες του και παρασέρνει στην πτώση και τους προμηθευτές του. Και πάει ντόμινο. Και με το κάθε κλείσιμο κι άλλοι άνεργοι. Κι άλλη απόγνωση κι άλλη απελπισία. Στήριξη στην μικρομεσαία επιχείρηση από πουθενά. Παρά το ρευστό και τις εγγυήσεις που έχουν πέσει στις τράπεζες. Μόνο στις τράπεζες, στον άνεργο, στον κατεστραμμένο και στον απελπισμένο τίποτε.
Δύο απορροφητήρες μαζεύουν το ρευστό από την αγορά: οι φόροι και τα παλιά δάνεια, όσα τέλος πάντων συνεχίζουν να αποπληρώνονται. Στέγνα και έρημος.
Οικογένειες που κρυώνουν και πεινάνε. Γονείς απελπισμένοι που αυτοκτονούν. Γέροντες στα συσσίτια και χωρίς φάρμακα και πετρέλαιο. Οσοι αντέχουν το γεροντικό δάκρυ, ας κάνουν μια βόλτα να δουν.
Ο λαός θεωρεί τις κομματικές ηγεσίες που τον κυβέρνησαν, και ειδικά τους τελευταίους, ως τους υπεύθυνους για την μεγάλη καταστροφή. Απειλεί με κρεμάλες και εκτελέσεις.
Κι αυτοί στην κοσμάρα τους. Στον χαβά τους. Σαν να μην τρέχει τίποτε. Συζητάνε για τηνδιαδοχή στο ΠαΣοΚ και για την υπογραφή Σαμαρά στη ΝΔ. Σαν να είναι τα σοβαρώτερα ζητήματα από καταβολής κόσμου. Και φυσικά όλοι μαζί συμφωνούν πως
- το ξεπλήρωμα των “δανεικών” στους τοκογλύφους και
- οι νέες τοκογλυφικές δανειακές
είναι η μόνη λύση για την “σωτηρία” μας. (Η ΝΔ θα “διαπραγματευτεί” τα μέτρα, αλλάσυμφωνεί μέχρι και με την πρώτη δανειακή, εκείνη του Μνημονίου, για τη σωτηρία μας και εντελώς πατριωτικά πάντα)
Ενώ ακόμα και ο πιο μαλάκας, ο έχων μια στάλα εντιμότητα έστω, θα έβγαινε να πει θαρρετά πως είναι πια ΟΛΟΦΑΝΕΡΟ οτι ο λαός ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΑΛΛΟ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ. Αυτοί το χαβά τους.
Τι περιμένουμε τώρα; Να αρχίσουν οι ληστείες και οι επιθέσεις συμμοριών απελπισμένων στα σούπερ μάρκετ και στις εύπορες συνοικίες. Το πλιάτσικο. Ωστε να έχουν μια καλή δικαιολογία να σκληρύνουν κι άλλο την καταστολή και την αστυνομική και ενδεχομένως και στρατιωτική παρουσία. Μέχρι να μας κάνουν Συρία στο τέλος.
Αυτό το κομματικό καθεστώς και αυτή η κυβέρνηση υπάρχουν ακόμη διότι διαθέτουν μια ισχυρή ένοπλη στήριξη: τα ΜΑΤ. Οι άνδρες των ΜΑΤ, οι αξιωματικοί τους και η ηγεσία της αστυνομίας διαπράττουν ένα τεράστιο και διαρκές έγκλημα εμποδίζοντας την έκφραση της λαϊκής κυριαρχίας που προβλέπει το κουρελιασμένο Σύνταγμα.
Την Πέμπτη 1η Δεκεμβρίου έχουμε πάλι Γενική Απεργία. Το πιθανώτερο είναι πως θα έχουμε μια από τα ίδια. Ανεξάρτητα όμως από το τι θα “αποδώσει” η Γενική Απεργία, αρχίζει και γίνεται σίγουρο ένα πράγμα: το δράμα μας δεν έχει πολιτική λύση. Με ευθύνη του καθεστώτος το οποίο σπρώχνει τα πράγματα στην βίαιη έως και την ένοπλη αναμέτρηση.
Ουσιαστικά δηλαδή το πρόβλημά μας είναι πολύ απλό: ή θα μας γ@μήσουν ή θα τους γ@μήσουμε.
Ζυγώνει η ώρα που θα πρέπει να συγκροτήσουμε διμοιρίες και λόχους ενός στρατού του λαού, αρχικά χωρίς όπλα, που θα απελευθερώσει την χώρα από την τραπεζική κατοχή και τον κομματικό δωσιλογισμό.
Πάρτε τις αποφάσεις σας σύντομα.
Θραξ Αναρμόδιος
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.