Πού το πάει η Γερμανία;

Χρήστου Δημήτρης

Όχι πως δεν ήταν φανερό, αλλά οι τελευταίες δεκαπέντε μέρες ανέδειξαν δύο μείζονος σημασίας ζητήματα για την επιβίωση της Ελλάδας ως ανεξάρτητης χώρας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ως πολιτικής οντότητας με αρχές κανόνες και αξίες. Το πείραμα “σοκ και δέος” που σχεδιάστηκε από τα νεοφιλελεύθερα υπερεθνικά κέντρα, υλοποιήθηκε από τον Γιώργο Παπανδρέου και υποστηρίχθηκε από τις ηγέτιδες δυνάμεις της Ευρώπης με νέο εταίρο στα ευρωπαϊκά πράγματα το ΔΝΤ, απέτυχε παταγωδώς. Είναι να απορεί κανείς μάλιστα, πως φαντάστηκαν ότι μπορούν κυριολεκτικά να διαλύσουν τον κοινωνικό και παραγωγικό ιστό μιας ευρωπαϊκής χώρας, εφαρμόζοντας πολιτικές που δεν ευδοκίμησαν ούτε σε χώρες με αυταρχικές κυβερνήσεις, με μοναδικό εργαλείο την τρομοκρατία. Μια τρομοκρατία στην οποία πόνταραν και έπαιξαν τα ρέστα τους όλοι οι αξιωματούχοι της Ε.Ε. Μέχρι και ο Σόιμπλε αναγκάστηκε να ομολογήσει ότι “Δεν πιστεύω ότι άλλες χώρες θα δέχονταν αυτά που δέχεται η Ελλάδα”.

ΟΙ ΣΥΝΤΑΓΕΣ τους ήταν επικίνδυνες και με οποιουσδήποτε καπιταλιστικούς οικονομικούς όρους, καταστροφικές. Ο Ανρί Στερντινιάκ του Γαλλικού Παρατηρητηρίου Οικονομικών Συγκυριών (OFCE), εκτιμά πως τα μέτρα που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες της Ε.Ε. "προκαλούν μείωση κάθε δραστηριότητας και οι χώρες αυτές δεν μπορούν να εκπληρώσουν τους στόχους τους σχετικά με τα δημοσιονομικά τους, με αποτέλεσμα οι κυβερνήσεις τους να γίνονται όλο και πιο ευάλωτες και οι αγορές περισσότερο αβέβαιες και επιθετικές απέναντι τους".

ΓΙΑΤΙ λοιπόν συνεχίζουν στην ίδια γραμμή; Γιατί τη μία μέρα ο επίτροπος Όλι Ρεν δηλώνει ότι θα μας πετάξουν έξω από την ευρωζώνη, παρότι κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατόν να γίνει και μόλις ανακοινώνεται ο σχηματισμός κυβέρνησης συνεργασίας βεβαιώνει πως δεν εκπονείται καμιά μελέτη εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ. Γιατί τώρα ο κ. Σόιμπλε δηλώνει πως δεν συμφέρει κανέναν η χρεωκοπία της Ελλάδας. Και αφού δεν συμφέρει κανέναν, γιατί επιμένουν στην πολιτική της ύφεσης, της λιτότητας, της ανεργίας και της φτώχειας που χρεωκοπούν την Ελλάδα;

ΑΥΤΕΣ είναι πλευρές της κυρίαρχης οικονομικής πολιτικής. Μιας πολιτικής που αποκάλυψε τις νέες αντιλήψεις και τις προθέσεις που έχουν οι σημερινές ηγεσίες για τις σχέσεις μεταξύ των εταίρων. Αυτές οι αντιλήψεις οδήγησαν και στη διάλυση των δημοκρατικών διαδικασιών, της ισοτιμίας των εταίρων και έφεραν την αρπαγή όλης της εξουσίας από το δίδυμο Μέρκελ - Σαρκοζί. Και ενώ οι πολιτικές λιτότητας γενικεύονται και επεκτείνονται σε όλη την Ευρώπη, οι εξαγωγές της Γερμανίας τον Σεπτέμβριο ανήλθαν σε νέο επίπεδο ρεκόρ, αυξάνοντας το εμπορικό πλεόνασμα στα υψηλότερα επίπεδα από τον Ιούνιο του 2008. Σύμφωνα με τη στατιστική υπηρεσία της χώρας, οι γερμανικές εξαγωγές αυξήθηκαν κατά 0,9% σε μηνιαία βάση, με την αξία του να ανέρχεται στα 91,3 δισ. ευρώ, έναντι όμως εκτιμήσεων για μείωση κατά 1%. Αντίθετα, οι εισαγωγές μειώθηκαν κατά 0,8%.

ΚΑΙ ΕΝΩ για όλους τους άλλους οι διαπραγματεύσεις των εργασιακών σχέσεων καταργούνται ως επικίνδυνες, το μεγάλο συνδικάτο μετάλλου της Γερμανίας το IG Metall πέτυχε αυξήσεις μισθών για το προσωπικό της Volks Wagen 3,2% και πολλά μπόνους σε επιδόματα και παραγωγικότητα. Μπράβο στο συνδικάτο, αλλά γιατί τα συνδικάτα των άλλων χωρών δεν έχουν δικαίωμα ούτε να διαπραγματευτούν; Οι επιλογές της γερμανικής ηγεσίας θρυμματίζουν την ευρωπαϊκή ενότητα και θέτουν εν αμφιβόλω την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, όπως την φαντάζονταν οι λαοί της ηπείρου μας. Δυστυχώς οι αδύναμες πολιτικές ηγεσίες που αναρριχήθηκαν στις εξουσίες των περισσοτέρων χωρών, έστρωσαν τον δρόμο για αυτές τις επικίνδυνες εκτροπές. Η Ελλάδα ήταν απλώς η αρχή.

d.xristou@avgi.gr

http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=650393