Τόσο στο ξέσπασμα της ελληνικής κρίσης όσο και κατά τη διάρκεια της οι Έλληνες πολιτικοί και η Τρόικα έδωσαν πολλές υποσχέσεις που δεν τηρήθηκαν και έκαναν πολλές προβλέψεις που δεν επιβεβαιώθηκαν. Ίσως, όμως, πολύ χειρότερο από τις ψεύτικες υποσχέσεις και τις ανεπιβεβαίωτες προβλέψεις να είναι το γεγονός ότι αποκρύφτηκαν πολλές αλήθειες απ' τον ελληνικό λαό οι οποίες ήταν και είναι καθοριστικής σημασίας για το μέλλον του. Όχι μόνο αυτό αλλά και σε κάποιες περιπτώσεις διαστρεβλώθηκε η πραγματικότητα με τέτοιο τρόπο ώστε να αναδειχθούν ως αληθινά ακριβώς τα αντίθετα απ' αυτά που ισχύουν, σε μια προσπάθεια εκφοβισμού και παραπληροφόρησης των Ελλήνων ώστε να αποδεχτούν αυτό που τους προβλήθηκε ως μοιραίο, χωρίς στην πραγματικότητα να είναι.Σε αυτή τη σύντομη σειρά άρθρων, θα προσπαθήσουμε να ξεσκεπάσουμε μερικές από τις πιο καλά κρυμμένες αλήθειες για την ελληνική κρίση, η αποκάλυψη των οποίων ίσως να αλλάξει καθοριστικά την εικόνα που πιθανόν οι περισσότεροι έχουν γι' αυτήν. Η μεθοδολογία που θα ακολουθηθεί είναι απλή: πρώτα θα αναφέρεται τί έχει υποστηριχτεί από τους Έλληνες πολιτικούς και την Τρόικα για μερικά από τα σημαντικότερα ζητήματα της κρίσης και στη συνέχεια με τη βοήθεια στοιχείων θα βλέπουμε τί ισχύει όντως και ποια είναι η αλήθεια που έγινε προσπάθεια να μείνει κρυμμένη απ' όλους μας.
Κρυμμένη Αλήθεια Νο1: Το χρέος της Ελλάδας, των Ελλήνων πολιτών και των ελληνικών επιχειρήσεων μπορεί να αποπληρωθεί σε δραχμές χωρίς να επέλθει πτώχευση
“Η επιστροφή στη δραχμή με στόχο την υποτίμηση της ώστε η χώρα να βοηθηθεί στην έξοδο της απ' την κρίση, θα προκαλούσε εκρηκτική αύξηση του χρέους κράτους, πολιτών και επιχειρήσεων. Αυτό γιατί μπορεί η χώρα να επιστρέψει στη δραχμή αλλά το χρέος θα παραμείνει στο ευρώ. Έτσι, καθώς η δραχμή θα πρέπει να υποτιμηθεί τουλάχιστον κατά 50% και πιθανόν κατά 70%, το ύψος του χρέους θα απογειωθεί, η αποπληρωμή του θα γίνει αδύνατη και τόσο η χώρα όσο και οι πολίτες και οι επιχειρήσεις θα βιώσουν μία καταστροφική πτώχευση.”
Αυτό ήταν ένα από τα βασικότερα επιχειρήματα των πολιτικών για να πείσουν τους Έλληνες ότι ο δρόμος του ΔΝΤ ήταν μονόδρομος. Η πραγματικότητα, ωστόσο, είναι διαφορετική.
Κρατικό χρέος
Η Ελλάδα τον Απρίλιο του 2010 είχε κρατικό χρέος 319 δις ευρώ από τα οποία τα 294 ήταν σε ομόλογα, με το 90% αυτών να ρυθμίζονται νομικά από το ελληνικό δίκαιο. Με βάση την ισχύουσα νομοθεσία η χώρα μπορούσε να επιστρέψει στη δραχμή και να αναθέσει στη Βουλή το νομοθετικό έργο της αλλαγής των όρων των ομολόγων, οι οποίοι και θα δέσμευαν, ως υποχρεωτικά εφαρμοστέο δίκαιο, τους κατόχους τους, δηλαδή τους δανειστές της χώρας. Σε αυτήν την την περίπτωση η Ελλάδα μπορούσε να αποπληρώσει το 90% του χρέους της σε ομόλογα με δραχμές, τις οποίες θα τύπωνε η Τράπεζα της Ελλάδας. Οι δανειστές θα ήταν υποχρεωμένοι να αποδεχτούν αυτήν την αποπληρωμή και η Ελλάδα δε θα πτώχευε αλλά θα απέφευγε την πτώχευση και θα ξεπλήρωνε το χρέος της. Το γεγονός ότι η χώρα είχε και έχει αυτή τη νομική δυνατότητα, θα μπορούσε, αν μη τί άλλο, να χρησιμοποιηθεί ως ένα πανίσχυρο διαπραγματευτικό χαρτί αλλάζοντας τις ισορροπίες με την Τρόικα. Η δυνατότητα αυτή δεν έχει χαθεί αλλά εξακολουθεί να ισχύει για ένα μεγάλο τμήμα του ελληνικού χρέους, της τάξης των 220 δις ευρώ περίπου.
Τα παραπάνω υποστηρίζονται από τρεις διαφορετικές νομικές εκθέσεις τριών πανεπιστημίων (Σικάγου, Νέας Υόρκης και Duke) και μίας εξειδικευμένης στη νομοθεσία κρατικού χρέους νομικής εταιρίας με έδρα στη Νέα Υόρκη. Τα παραπάνω επίσης υποστηρίζονται από δημοσιεύματα και ρεπορτάζ των: Wall Street Journal, Financial Times, Reuters και ARD (γερμανική κρατική τηλεόραση).
Χρέος ιδιωτών & επιχειρήσεων
Όσα ειπώθηκαν παραπάνω για το κρατικό χρέος ισχύουν σε μεγάλο βαθμό και για το χρέος των πολιτών και των επιχειρήσεων. Σε πρόσφατη δημοσίευση της η Wall Street Journal παρουσίασε τις απόψεις εξειδικευμένων σε θέματα κρατικού χρέους νομικών εταιριών του Λονδίνου, όπως οι Allen & Overy LLP και Clifford Chance LLP.
Οι εταιρίες δήλωσαν σχετικά, μεταξύ άλλων, τα εξής: “Αν η χώρα αποφασίσει να επιστρέψει στη δραχμή η κατάσταση με τους πιστωτές της Ελλάδας θα καταλήξει κατά πάσα πιθανότητα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Αυτό θα πρέπει να δημιουργήσει νόμους που θα ορίζουν τί συμβαίνει με τις υποχρεώσεις σε ευρώ των ελληνικών επιχειρήσεων και των πολιτών. Το πιο πιθανό σενάριο με βάση προηγούμενες περιπτώσεις αλλαγής νομίσματος είναι ότι τα δάνεια σε ευρώ θα μετατραπούν σε δάνεια σε δραχμές σε μία ορισμένη ισοτιμία. Αυτό θα επιφέρει στους δανειστές μεγάλες απώλειες καθώς η νέα δραχμή θα υποτιμηθεί ταχύτατα έναντι του ευρώ και άλλων νομισμάτων.”
Οι εταιρίες δήλωσαν σχετικά, μεταξύ άλλων, τα εξής: “Αν η χώρα αποφασίσει να επιστρέψει στη δραχμή η κατάσταση με τους πιστωτές της Ελλάδας θα καταλήξει κατά πάσα πιθανότητα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Αυτό θα πρέπει να δημιουργήσει νόμους που θα ορίζουν τί συμβαίνει με τις υποχρεώσεις σε ευρώ των ελληνικών επιχειρήσεων και των πολιτών. Το πιο πιθανό σενάριο με βάση προηγούμενες περιπτώσεις αλλαγής νομίσματος είναι ότι τα δάνεια σε ευρώ θα μετατραπούν σε δάνεια σε δραχμές σε μία ορισμένη ισοτιμία. Αυτό θα επιφέρει στους δανειστές μεγάλες απώλειες καθώς η νέα δραχμή θα υποτιμηθεί ταχύτατα έναντι του ευρώ και άλλων νομισμάτων.”
Με απλά λόγια, η απόφαση για το αν το κρατικό χρέος της Ελλάδας , των Ελλήνων πολιτών και των ελληνικών επιχειρήσεων μετατραπεί σε δραχμές ή όχι στην περίπτωση που η χώρα θα εγκαταλείψει το ευρώ, εξαρτάται με βάση την ισχύουσα νομοθεσία, αποκλειστικά και μόνο από το ελληνικό Κοινοβούλιο, δηλαδή απ' την ίδια την Ελλάδα.
Γνώριζαν οι Έλληνες πολιτικοί την αλήθεια;
Προκειμένου να υπάρξει απόκρυψη της αλήθειας προαπαιτείται η γνώση της. Το ερώτημα, λοιπόν, είναι αν οι Έλληνες πολιτικοί (οι ανώτατοι αξιωματούχοι) και η Τρόικα γνώριζαν τα παραπάνω. Η απάντηση είναι πως ναι. Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία πως η Τρόικα γνώριζε εξ αρχής, καθώς υπήρχαν άλλες περιπτώσεις στο παρελθόν και η διαδικασία αυτή αποτελούσε το πιθανότερο σενάριο για την Ελλάδα αν επέστρεφε στη δραχμή, όπως αναφέρουν και οι δικηγόροι των δύο παραπάνω νομικών εταιριών.
Όσον αφορά στους Έλληνες πολιτικούς γνώριζαν τουλάχιστον από τον Ιούλιο του 2010, όταν δημοσιεύτηκε στο XrimaNews.gr και στη συνέχεια σε πληθώρα ελληνικών ΜΜΕ το άρθρο με τίτλο “Το κρυφό διαπραγματευτικό χαρτί της Ελλάδας” το οποίο ανέφερε με λεπτομέρειες τα κυριότερα σημεία σχετικής μελέτης του πανεπιστημίου του Duke και της αμερικανικής νομικής εταιρίας που αναφέρθηκε παραπάνω. Μάλιστα, είχα προωθήσει σε υψηλόβαθμα πολιτικά πρόσωπα της χώρας μέσω Ελλήνων δημοσιογράφων τόσο τη μελέτη αυτούσια όσο και το άρθρο όπου την παρουσίαζα.
Η ελληνική κυβέρνηση προσέλαβε ως σύμβουλο τη νομική εταιρία που αναφέρεται στο άρθρο
Η απόλυτη απόδειξη, όμως, της γνώσης όλων των παραπάνω από τους Έλληνες πολιτικούς αξιωματούχους πηγάζει από το γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση προσέλαβε ως σύμβουλο της τον Αύγουστο του 2011, τη νομική εταιρία που είχε καταρτίσει μαζί με το πανεπιστήμιο του Duke την μελέτη που παρουσίασα μεταφρασμένη στο άρθρο “Το κρυφό διαπραγματευτικό χαρτί της Ελλάδας” τον Ιούλιο του 2010 (περιλαμβάνεται στο βιβλίο “Υπόθεση Ελληνική Κρίση – Περίεργες Συμπτώσεις”, Εκδόσεις Λιβάνη).
Την είδηση της πρόσληψης της συγκεκριμένης εταιρίας δημοσίευσαν οι Financial Times με την επιπλέον πληροφορία πως η ίδια αυτή εταιρία ήταν που συμβούλεψε την Αργεντινή και την Ισλανδία όταν προχώρησαν σε πτώχευση.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.