Τα λοίσθια πνέει πλέον η Κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου, καθώς το ταυτόχρονοάνοιγμα όλων των "μετώπων" τουμνημονιακού - μεσοπρόθεσμου προγράμματος (εφεδρεία/απολύσεις, μισθολόγιο – φτωχολόγιο, χαράτσια, εκπαίδευση κλπ), φέρνει την κυβέρνηση σε αντιπαράθεση με ολόκληρη την κοινωνία.
Παράλληλα, την τραγική κατάσταση στο εσωτερικό της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ, ήρθε να επισφραγίσει η σημερινή (17.10) παραίτηση του Θ. Ρομπόπουλου, αλλά και η καταψήφιση τουάρθρου 37 του πολυνομοσχεδίου για την κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων από τη Λ. Κατσέλη στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής. (βλ. παρακάτω)
ΠΑΛΛΑΪΚΟΣ ΑΠΕΡΓΙΑΚΟΣ ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ
Πιο απτό παράδειγμα, της κοινωνικής έκρηξης, είναι ο απεργιακός ξεσηκωμός των τελευταίων ημερών, ο οποίος θα κορυφωθεί με τη 48ωρη απεργία την Τετάρτη και την Πέμπτη. Στα πλαίσια αυτών των κινητοποιήσεων δεν είναι λίγες οι συνδικαλιστικές ομοσπονδίες που κάνουν λόγο για πολιτική απεργία με στόχο την πτώση της κυβέρνησης ενώ ορισμένες δυνάμεις της Αριστεράς που παρεμβαίνουν μεταξύ άλλων και στο εργατικό κίνημα κάνουν λόγο για την ανάγκη διατύπωσηςεναλλακτικών – ανατρεπτικών πολιτικών αιτημάτων (στάση πληρωμών στο χρέος, έξοδος από το ευρώ κλπ).
Παράλληλα, αυξάνονται και τα φαινόμενα έμπρακτης ταξικής αλληλεγγύης των λαϊκών στρωμάτων σε απεργιακές κινητοποιήσεις: δεν ήταν λίγα τα περιστατικά όπου κάτοικοι απώθησαν ειρηνικά ταιδιωτικά απεργοσταστικά απορριματοφόρα!
Η τραγική κοινωνική απομόνωση της Κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου, εντείνεται μάλιστα από τα αδιέξοδα που προκαλούν τα ίδια τα μνημονιακά μέτρα (ύφεση ~6% το 2011) και κυρίως από την έλλειψη κάθε προοπτικής: κανείς πλέον όσο ακραιφνής φιλομνημονιακός και αν είναι δεν βλέπει φως στο βάθος του τούνελ!
Το μοναδικό μέσο "διακυβέρνησης" που έχει απομείνει στην Κυβέρνηση είναι η ένταση του αυταρχισμούκαι της καταστολής, ακόμα και αν αυτό σημαίνει πως θα επιστρατευθεί ο στρατός σε ρόλο απεργοσπαστικού μηχανισμού!
ΕΚΡΗΚΤΙΚΗ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΚΟ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ!
Ακόμα πιο τραγική από αυτήν της κυβέρνησης είναι η εικόνα που παρουσιάζει η Κοινοβουλευτική Ομάδα (ΚΟ). Όπως αναφέραμε και στην αρχή, σήμερα (17.10) το απόγευμα, ο βουλευτής Θωμάς Ρομπόπουλος ανακοίνωσε την παραίτησή του από το βουλευτικό αξίωμα.
Την ίδια στιγμή η πρώην Υπουργός Εργασίας Λ. Κατσέλη, καταψήφίσε το άρθρο 37 για τηνκατάργηση των κλαδικών συμβάσεων, στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής, ενώ επιφυλάσσεται να κρατήσει την ίδια στάση και στην Ολομέλεια "εφόσον αυτό μείνει ως έχει", ξεχνώντας όμως πως η ίδια άνοιξε το δρόμο στα αντεργατικά τροϊκανά μέτρα, ως Υπουργός Εργασίας!
Παρόμοια στάση με την Λ. Κατσέλη τηρούν και άλλοι κυβερνητικοί βουλευτές, ενώ για πρώτη φορά στα χρονικά της κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου, παρουσιάζεται "βαλβίδα αποσυμπίεσης" των εντάσεων στην ΚΟ. Συγκεκριμένα, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Η. Μόσιαλος, μιλώντας στον Flash, υποστήριξε ότι δεν θα τεθεί θέμα κομματικής πειθαρχίας για τα εργασιακά θέματα του πολυνομοσχεδίου, σε μια ύστατη προσπάθεια να χαλαρωθούν τα κυβερνητικά λουριά στους βουλευτές, μπας και αποτραπούν εκρηκτικές εξελίξεις.
Και όλα αυτά, μάλιστα, για ένα άρθρο η υπερψήφιση του οποίου έχει παρουσιαστεί σαν προϋπόθεση για την εκταμίευση της 6ης δόσης από τον Υπουργό Οικονομικών Ε. Βενιζέλο...
Καλύτερη βέβαια εικόνα θα υπάρξει αύριο μετά τη συνεδρίαση της ΚΟ στις 16:30, κατά τη διάρκεια της οποίας θα γίνει προσπάθεια να καμφθούν οι ενστάσεις και οι αντιδράσεις...
Σε κάθε πάντως περίπτωση, κανένα μασάζ στους βουλευτές δεν μπορεί να σταματήσει την αποσύνθεση της κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου, ακόμα και αν τελικά ψηφιστεί το πολυνομοσχέδιο στην ψηφοφορία στην Ολομέλεια της Βουλής!
ΕΝΔΟΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΕΣ ΖΥΜΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΑΚΟΜΑ ΑΝΤΙΛΑΪΚΟΤΕΡΕΣ "ΛΥΣΕΙΣ"!
Την δυναμική αποσύνθεσης της Κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου, επιταχύνει το άρθρο των τριών υπουργών της ακραιφνούς φιλομνημονιακής πτέρυγας του ΠΑΣΟΚ (Α. Διαμαντοπούλου – Α. Λοβέρδος - Γ. Ραγκούσης), το οποίο έτυχε ενθουσιώδους υποδοχής από τα μέχρι σήμεραφιλοκυβερνητικά, και γενικότερα φιλομνημονιακά ΜΜΕ.
Άλλωστε εγκώμιο των τριών υπουργών έπλεξε ο Υπουργός Οικονομικών Ε. Βενιζέλος: «Είναι πολύ θετική η πρωτοβουλία των τριών υπουργών να απευθυνθούν στην κοινή γνώμη με μια ανάλυση του τρόπου με τον οποίο έχει διαμορφωθεί η σημερινή ελληνική κοινωνία, με κύρια ευθύνη του πολιτικού συστήματος, συμπεριλαμβανομένου βεβαίως και του ίδιου του ΠΑΣΟΚ», σχολίασε προσθέτοντας: «Υπό την έννοια αυτή, το κείμενο των τριών συναδέλφων μου, με τους οποίους ανήκουμε στην ίδια γενιά, έχουμε κοινές προσλαμβάνουσες παραστάσεις και δίνουμε έναν κοινό συλλογικό αγώνα είναι ένας πολύ καλός οιωνός για την κρίσιμη εβδομάδα που αρχίζει, κατά τη διάρκεια της οποίας κρίνονται πολλά, ίσως όλα».
Οι τρεις "μνημονιακότεροι του μνημονίου" υπουργοί, προσπαθούν με κάθε τρόπο να συμβάλουνκαθοριστικά στον μετασχηματισμό τόσο του ίδιου του ΠΑΣΟΚ όσο και στην τακτική του, σε μια διαδικασία που μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε μια κυβέρνηση μνημονιακής συναίνεσης με κάποιους ή και με όλους τους σχετικούς "υποψηφίους" (ΝΔ - ΛΑΟΣ - ΔΗΣΥ κλπ).
Το ζητούμενο, όμως, για τον κόσμο της εργασίας δεν είναι η εξεύρεση της πολιτικής "λύσης" (νέο "καλό" ΠΑΣΟΚ, Σαμαράς, συγκυβέρνηση μνημονίου κλπ) που θα εφαρμόσει το μνημόνιο με τον πλέον"αποτελεσματικό" ή με τον λιγότερο επώδυνο τρόπο. Μεγαλύτερη "αποτελεσματικότητα" στην εφαρμογή του μνημονίου, συνεπάγεται σκληρότερα μέτρα και λιγότερο επώδυνο μνημόνιοαπλά...δεν υπάρχει!
Τη στιγμή αυτή ζητούμενο τη στιγμή αυτή είναι η ανατροπή της κυβέρνησης ΓΑΠ, κάτω από το βάρος του απεργιακού/παλλαϊκού ξεσηκωμού και η αποτροπή ή ανατροπή οποιονδήποτε άλλωνεπίδοξων συνεχιστών της ίδιας πολιτικής!
Συνεπώς, ζητούμενο για την Αριστερά και το εργατικό κίνημα είναι η άρθρωση εναλλακτικών πολιτικών αιτημάτων (εκδίωξη τρόικας - στάση πληρωμών - διαγραφή χρέους -έξοδος από το ευρώ - εθνικοποίηση τραπεζών)!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.