Τα λαμόγια λεηλατούν πάντα

Σώζεται η τράπεζα με τα λεφτά των φορολογουμένων και κατόπιν συνεχίζει να τους πίνει το αίμα -σώζεται δηλαδή το βαμπίρ ιδίοις αναλώμασι των θυμάτων του, με τι τέρατα έχουμε μπλέξει; Κλονίζεται η Γαλλοβελγική τράπεζα Ντέξια και την αιμοδοτούν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις με ποσά ίσα με το μισό ελληνικό χρέος (πριν να το κάνει τρισμέγιστο ο Γιωργάκης) -κι ύστερα της Ευρώπης τής φταίνε οι ακαμάτηδες νότιοι, τα pigs...

* * *

Μπουκάρει στα καθ' ημάς, σαν τον Αλάριχο στα νοικοκυριά ο Μπενύτο, διαλέγει τι θα βουτήξει, βιάζει όποιον οικογενειακό προϋπολογισμό γουστάρει κι ύστερα κλαίγεται μπροστά στα θύματά του ότι τα έσφαξε για το καλό τους ότι κάποιος τέλος πάντων έπρεπε να αναλάβει τη βρώμικη δουλειά. Δεν είθισται να βάφουν με αίμα τα χέρια τους οι Κατακτητές, όταν μπορούν να κάνουν το ίδιο για χάρη τους οι σμπίροι τους...

Τι είναι οι αγορές;

Ο Τρομερός θεός Κόνανος που όλα τα σφάζει κι όλα τα μαχαιρώνει;

Τι είναι το χρήμα;

Ο Κερασφόρος θεός Κόπανος που ληστεύει όποιον γουστάρει; που κάνει τα αμετάβατα μεταβατικά και λιμοκτονεί όποιον προαιρείται;

Τι είναι το χρέος; Κισμέτ; Τι είναι το έλλειμμα; ο Καιάδας των φτωχών; η Ταρπηία Πέτρα των αδύναμων; το Βάραθρο για τα παιδιά του γείτονά μας, του συναδέλφου μας, τα δικά μας;

Τι έχει γίνει η ζωή μας; μια μαλακία που παρουσιάζεται τετράκις κάθε μήνα στα γκισέ των τραπεζών δι' υπόθεσίν της; ένα αγκομαχητό που πρέπει να πληρώνει λύτρα στη Ζήμενς για κάθε ανάσα, μια

ξεφτίλα που αξίζει στους «τεμπέληδες» και στους «διεφθαρμένους»;

Τι είναι η Ευρωπαϊκή Ενωση;

Μια Ιερά Συμμαχία των Τοκογλύφων με το στομάχι τους;

Ο ζωτικός χώρος των Αρίων; Η διαρκής τιμωρία των μαζών; Η «τελική λύση»

για τον πολιτισμό των ανθρώπων;

.....................................

Τι είναι μια κυβέρνηση που υπεξαιρεί τα λεφτά των πυροπαθών, για να πληρώσει τα κινητά του Πάγκαλου και τις γραμματείς του Βενιζέλου;

Ποιοι είναι οι κρατικοδίαιτοι διανοούμενοι που μπορούν να κατηγορούν για λαϊκισμό τον ίδιον τον λαό; Σε ποια ρεστωράν τρώνε; (όχι γιαούρτια, αυτά τα τρώνε πλέον παντού).

Ποιος είναι ο Μπαρόζο;

Ούτε μια τρίχα απ' τα μαλλάκια της γερόντισσας που έμεινε με τη σύνταξη μισή.

Να τελειώνουμε!

Δεν είμαστε ανδράποδα, να μας κάνουν ό,τι θέλουν τα ανδρείκελα.

Υπάρχουν λύσεις. Υπάρχουν άλλες πολιτικές.

Και καλούνται τα κόμματα ιδίως της Αριστεράς να τις διατυπώσουν, να τις προτείνουν στον λαό, να διαβουλευτούν μαζί του. Παντού! στα σπίτια

στις πλατείες, στους δρόμους, στους εργασιακούς χώρους.

Δεν είναι ώρα τώρα να σνομπάρουν οι μισοί ΣΥΝασπισμένοι τους αγανακτισμένους. Ούτε είναι τώρα η ώρα για να τιμωρεί το ΚΚΕ όσους δεν κατάλαβαν εγκαίρως ότι είχε δίκιο για το Μάαστριχτ.

Είναι βέβαιον ότι μια μέρα η Γη θα γίνει κόκκινη κι ότι ο Σοσιαλισμός θα έρθει (μάλιστα πριν από τη Δευτέρα Παρουσία), αλλά για την ώρα

χάνονται δουλειές

πληθαίνει η ανεργία

κόβονται μισθοί, αφανίζεται το ασφαλιστικό, ξεχαρβαλώνονται οι γειτονιές, κλείνουν μαγαζιά, κλείνουν σπίτια, εκπίπτει η (έστω αστική) δημοκρατία, ώσπου να γίνουν οι

δεξιοί κεντρώοι, οι κεντρώοι σοσιαλιστές και οι σοσιαλιστές κομμουνιστές, θα έχουμε γυρίσει όλοι στα σπήλαια.

Δεν θέλει ο λαός έναν «καλό καπιταλισμό», θέλει προμάχους να τον βοηθήσουν να βγει απ' την παγίδα.

Αυτό είναι το πρόταγμα της ανάγκης κι όχι το «τις πταίει» -υπάρχει καιρός γι' αυτό. Αργότερα. Το επείγον είναι η σωτηρία του λαού.

***

Σήμερα ο λαός, παρά την τρομοκρατία και τη μαύρη προπαγάνδα, δίνει στις υπάρχουσες εκδοχές της Αριστεράς ένα ποσοστό περίπου 25%...

Αν η Αριστερά βγει μπροστά με προτάσεις, πρόγραμμα, τακτική και στρατηγική ο λαός θα της δώσει μεγαλύτερο ποσοστό,

γεωμετρικά μεγαλύτερο.

Βγάζοντας έτσι ενδεχομένως την Ελλάδα μπροστά στον αγώνα για την ανατροπή του συστήματος, που γεννά και ζει απ' τις κρίσεις του. Οχι μόνον σε εθνικό αλλά σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.

Αυτή είναι σήμερα η πρόκληση της Ιστορίας, τα λοιπά είναι για όσους δεν ακούνε τη βοή των επερχομένων. Η ανάγκη σήμερα απαιτεί τη γενναιότητα της Αριστεράς που μπορεί να βγει μπροστά χωρίς να 'ναι φοβική ούτε με την υπόλοιπη Αριστερά ούτε με τον λαόν τον ίδιο.

Ο οποίος, ειρήσθω εν παρόδω, θα βρει τον δρόμο του ακόμα κι αν η Αριστερά εθελοτυφλήσει με τον τρόπο του Οιδίποδα...

ΣΤΑΘΗΣ Σ. 13.Χ.2011 stathis@enet.gr

http://www.enet.gr/