Τι σημαίνει για τη χώρα και τι κοστίζει στους Έλληνες μια ελεγχόμενη χρεωκοπία; Τρεις οικονομολόγοι απαντούν

Ο Γιώργος Σταθάκης, καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, εκτιμά πως στην περίπτωση αυτή, που φαίνεται να είναι και η βασική επιλογή της Γερμανίας, θα υπάρξει, πέρα από το “κούρεμα” του χρέους, οριζόντια μείωση μισθών και συντάξεων στον δημόσιο τομέα τουλάχιστον 40%. Αυτό, εκτιμά, μπορεί να γίνει σε δόσεις, με τον γνωστό τρομοκρατικό τρόπο. Στάση πληρωμών του Δημοσίου ή πληρωμές μέρους του μισθού επί δύο και τρεις μήνες, μέχρι να γίνει η οριστική υποτίμηση της αγοραστικής δύναμης των νοικοκυριών. Αυτά θα συμπαρασύρουν και τον ιδιωτικό τομέα, με τον βασικό μισθό να συρρικνώνεται δραματικά στα επίπεδα των 500 ευρώ. Μετά, το ερώτημα που προκύπτει είναι πώς, με τι και πόσος χρόνος θα χρειαστεί για την αναπτυξιακή ανάκαμψη της χώρας. Κεφάλαια υπάρχουν στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Εκτός όμως από τα κεφάλαια απαιτείται και σοβαρός εθνικός σχεδιασμός αναπτυξιακών πρωτοβουλιών. Κατά τον Γ. Σταθάκη, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Η ιταλική κρίση, αν συνεχιστεί, θα δημιουργήσει συνθήκες σεισμού σε σχέση με τις δονήσεις των περιφερειακών οικονομιών. Βεβαίως -σημειώνει- οι εκλογές στη Γερμανία, με τη συντριβή των ευρωσκεπτικιστών Φιλελευθέρων, επιτρέπουν τώρα στη Μέρκελ να κινηθεί για την εξεύρεση ουσιαστικών λύσεων, αντί της παράτασης χρόνου στα προβλήματα. Πάντως, όπως και να έχει, η σημερινή κυβέρνηση δεν έχει πολιτικό μέλλον. Η μηδενική διαπραγματευτική της ικανότητα είναι εξόφθαλμη και σύντομα θα υποχρεωθεί σε παραίτηση.
Στην κουβέντα με τον Γιάννη Δραγασάκη το συμπέρασμα ήταν πως απαιτείται προσοχή και υπομονή για να δούμε ποιο τελικά είναι το σχέδιο, αν επαρκούν οι κανόνες και τα κεφάλαια του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, καθώς η διαχείριση τέτοιου είδους κρίσεων είναι πρωτόγνωρη για τα ευρωπαϊκά δεδομένα σε συνθήκες κοινού νομίσματος. Είναι βέβαιο πως θα χρειαστεί ένα νέο σύμφωνο για την περίπτωση της Ελλάδας. Όπως είναι βέβαιο πως θα απαιτηθούν σοβαρές διαπραγματεύσεις από την ελληνική πλευρά. Το θέμα είναι,ότι αυτοί που εκπροσωπούν την ελληνική πλευρά δεν έχουν ικανότητες και διάθεση να διαπραγματευτούν σοβαρά.
Ο Γιάννης Βαρουφάκης, καθηγητής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο Αθήνας, εκτιμά πως τώρα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, χρειαζόμαστε κυβέρνηση ικανή να διαπραγματευτεί σοβαρά με τους πιστωτές. Στις αρχές της κρίσης -τονίζει- υπήρχε ο κίνδυνος, μη έχοντας συνολική εικόνα της κρίσης στην Ευρωζώνη, οι μεγάλες δυνάμεις να σε πετάξουν έξω, για να απαλλαγούν από το αγκάθι. Τώρα όμως ξέρουν πως οι παρενέργειες μπορεί να είναι τρομακτικές για όλους. Έτσι έγινε και με την περίπτωση της Lehman Brothers. Την άφησαν να χρεωκοπήσει υποθέτοντας ότι το οικονομικό κόστος αντέχεται, θέλοντας παράλληλα να στείλουν ένα μήνυμα στη χρηματοπιστωτική αγορά. Έχουν περάσει τρία χρόνια και 750 άνθρωποι εργάζονται καθημερινά για την αποτίμηση του κόστους. Μάλιστα, όπως εκτιμούν, θα χρειαστούν άλλα 15 χρόνια μέχρι να βρουν άκρη σε ένα ασύλληπτο δαίδαλο μοχλευμένων χρεών, παιχνιδιών και αλληλοεξαρτήσεων, λέει ο κ. Βαρουφάκης.
Χάσαμε την ευκαιρία να επιβάλουμε όρους και τώρα έχουμε τη δεύτερη και πιθανόν τελευταία ευκαιρία. Οι συνταγές λιτότητας ήταν βέβαιο πως θα αποτύχουν. Στις σημερινές συνθήκες, το “κούρεμα” του χρέους πρέπει να φτάσει στα επίπεδα του 70% για να μπορείς να ελπίζεις σε ρεαλιστική και γρήγορη ανάκαμψη.


http://www.avgi.gr/