Ο στόχος της Μέρκελ που είχε δρομολογηθεί με τη συμφωνία της 21ης Ιουλίου άρχισε να υλοποιείται, όπως αποκάλυψε σε συνέντευξή του σύμβουλος του υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Αρχικώς, με μια συντεταγμένη και πλήρως ελεγχόμενη χρεοκοπία της Ελλάδας, αλλά με παραμονή στην Ευρωζώνη. Το σενάριο αυτό προβλέπει σε έκθεσή του και ο διεθνής οίκος πιστοληπτικής αξιολόγησης Fitch. Η αξιολόγηση της Fitch στηρίζεται στην εκτίμηση ότι δεν υπάρχει δρόμος επιστροφής για την Ευρωζώνη, επισημαίνοντας ότι είναι σαφές πως η ευρωπαϊκή κοινή γνώμη δεν στηρίζει τις «Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης», ενώ δεν υπάρχει και η πολιτική βούληση για δημοσιονομική και πολιτική ενοποίηση.
Οι Ελληνες, που είχαν πριν από την κρίση κατακτήσει υψηλό βιοτικό επίπεδο, είναι σήμερα οι πιο χρεωμένοι. Αυτό που πριν από την κρίση έμοιαζε με «δημιουργία πλούτου», αποδείχθηκε κατόπιν ότι δεν ήταν παρά δημιουργία χρέους. Οι όροι της συμφωνίας της συνόδου κορυφής της Ευρωζώνης για το ελληνικό χρέος επιβεβαιώνουν ότι οι χρεωμένες χώρες είναι υποχρεωμένες να θυσιάζουν τους πολίτες τους σε σκληρές προσπάθειες πληρωμής χρεών που δεν μπορούν να αποπληρωθούν εύκολα, καθώς βυθίζουν τις οικονομίες σε ακόμη μεγαλύτερη εξάρτηση από τους δανειστές τους.
Τι ζητεί, όμως, ολόκληρη η Ευρώπη από τη Γερμανία; Να αναλάβει να πληρώσει το μεγαλύτερο μέρος ενός λογαριασμού, του οποίου το ύψος ουδείς ακόμη μπορεί να υπολογίσει. Ξέρετε, όμως, κανέναν να τρέχει να βάλει το χέρι στην τσέπη χωρίς να ξέρει καν τι πρόκειται να πληρώσει; Το ζήτημα είναι πως η Ευρώπη δεν μπορεί να βγει από την κρίση ούτε χωρίς τη Γερμανία ούτε ενάντια στη Γερμανία.
Η οικονομική υπεροχή της Γερμανίας συμπίπτει με την πολιτική ενηλικίωσή της, καθώς η χώρα δεν φοβάται πλέον να δώσει μάχες υπέρ των εθνικών συμφερόντων της. Η Αγκελα Μέρκελ αντικατέστησε το μεταπολεμικό μοντέλο της γερμανικής πολιτικής, που χαρακτηριζόταν από την πολυμέρεια, με μια μονομερή τακτική. Αυτό έκανε και με την κρίση στην Ελλάδα. Η μεταπολεμική ισορροπία, όταν οι Γερμανοί «έθεταν την οικονομία τους στην ευχέρεια των ευρωπαϊκών συμφερόντων, ενώ η Γαλλία τούς καθιστούσε πολιτικά αποδεκτούς», έχει ανατραπεί. Συμπληρώνοντας στο γεγονός αυτό μια γενιά αξιωματούχων και πολιτικών και από τις δύο όχθες του Ρήνου, που δεν γνώρισαν ουσιαστικά οι μεν την κουλτούρα των δε, και ίσως δεν μιλούν καν ο ένας τη γλώσσα του άλλου, υπάρχει πλέον η αίσθηση ότι οι Γερμανοί δεν έχουν ανάγκη τους Γάλλους, όπως άλλοτε. Το Παρίσι συχνά θεωρούσε ότι η Γερμανία πρέπει απλώς να εγκρίνει τις ιδέες και τις προτάσεις του, διότι έτσι έχει συνηθίσει η Γαλλία. Αυτά όμως ανήκουν στο παρελθόν.
Υπάρχουν δύο απόψεις για την Αγκελα Μέρκελ. Η μία είναι ότι πρόκειται για έναν πολιτικό νάνο. Μια γυναίκα που κάνει πάντα λάθος εκτιμήσεις και την ξεπερνούν οι εξελίξεις. Αποδέχθηκε σιωπηρά -όπως και οι υπόλοιποι ηγέτες -στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής της 21ης Ιουλίου την «ύπουλη» συμφωνία Φινλανδίας / Ελλάδας, αλλά χθες επανέλαβε τις επικρίσεις της! Μια καγκελάριο που χάνει τη μια τοπική αναμέτρηση μετά την άλλη, και για να μη χάσει την πιο μεγάλη απ’ όλες – τις επόμενες εκλογές για την καγκελαρία, φτάνει στο να θυσιάσει το πυρηνικό μέλλον της χώρας. Η άλλη άποψη είναι ότι πρόκειται για μια ταλαντούχα ηγέτιδα που διαχειρίζεται με επιδέξιο και ψύχραιμο τρόπο μια πολύ επικίνδυνη κρίση. Ναι, οι κερδοσκόποι οργιάζουν, αλλά αυτό που προέχει είναι να βάλουν τάξη στα οικονομικά τους οι «τεμπέληδες του Νότου».
Οντως, η Γερμανίδα καγκελάριος Αγκελα Μέρκελ κατέκτησε την πρώτη θέση στη διάσημη λίστα του περιοδικού Forbes για τον ρόλο της ισχυρότερης γυναίκας στον πλανήτη. Οταν πριν από λίγες ημέρες ο Τζόζεφ Στίγκλιτς είπε στο ΒΒC ότι «θα ήταν στην πραγματικότητα καλύτερα για το ευρώ αν το εγκατέλειπε η Γερμανία, επειδή οι συνέπειες από την αναδιάρθρωση του χρέους της Ελλάδας, της Πορτογαλίας ή της Ιρλανδίας θα ήταν πολύ μεγαλύτερες», πολλοί προβληματίστηκαν. Ομως, η «σιδηρά κυρία» της Γερμανίας Αγκελα Μέρκελ έσπευσε στο Παρίσι για να επιβάλει, για πολλοστή φορά την τελευταία τριετία, τις απόψεις της για τη σωτηρία της Ευρώπης και του ευρώ στον όλο και πιο αδύναμο πολιτικά Γάλλο πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί.
Στο όνομα της διάσωσης του ευρώ διακήρυξε την πλήρη ηγεμονία της. Τα αποτελέσματα της «ιστορικής» συνόδου, γνωστά: φορώντας τον μανδύα της ιδεολογικής καθαρότητας και το προσωπείο της «καλής νοικοκυράς» που ετοιμάζεται να νουθετήσει τιμωρώντας όλα τα άτακτα παιδιά της Ευρωζώνης, η φράου Μέρκελ παρουσίασε ένα νέο «σχέδιο σωτηρίας» που περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, ένα πλαίσιο «κοινής» οικονομικής διακυβέρνησης, υπό γερμανικό έλεγχο φυσικά, και έναν «χρυσό κανόνα» για το «φρένο στο χρέος» και τη μείωση των ελλειμμάτων, που θα πρέπει να περάσει στο Σύνταγμα του κάθε κράτους-μέλους. Οσο για το ευρωομόλογο, απλώς ξεχάστε το, είπε!
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_2_21/09/2011_456676
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.