Τι τελικά είναι εθνική μειοδοσία;

Φίλος και αναγνώστης της "Αυγής" με πήρε τηλέφωνο την Τετάρτη και εξέφρασε τη γνώμη πως ο τίτλος που έβαλα στο άρθρο της Τετάρτης “Πολιτική Εθνικής Μειοδοσίας” ήταν υπερβολικός. Είπαμε αρκετά και αμέσως μετά έσπευσα στη βοήθεια των λεξικών για να βεβαιωθώ μήπως από αμέλεια ή επιπολαιότητα χρησιμοποίησα όρο που δεν έχει σχέση με την τρέχουσα πραγματικότητα που βιώνει το τόπος μας. Να λοιπόν τι βρήκα. Στον όρο εθνική μειοδοσία. Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (ίδρυμα Τριανταφυλλίδη): Παροχή ευεργετημάτων σε ξένους εις βάρος των εθνικών συμφερόντων. Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Μπαμπινιώτη): Η προδοσία εις βάρος της πατρίδας, που εκδηλώνεται με αδικαιολόγητη υποχωρητικότητα προς ζημίαν των εθνικών συμφερόντων κατά της άσκησης της πολιτικής εξουσίας. Μείζον Ελληνικό Λεξικό (Τεγόπουλου-Φυτράκη): Η προδοσία της πατρίδας, βλάβη ασυγχώρητη των εθνικών συμφερόντων κατά την άσκηση μια πολιτικής.

ΑΜΕΣΩΣ έρχονται στο νου μου διάφορα πρόσωπα, οπαδοί του “ορθού λόγου”, τα οποία θα αντέτειναν. Ας προσέχαμε κι ας μη δανειζόμασταν χρήματα που δεν μπορούσαμε να αποπληρώσουμε. Μάλιστα. Έχει μία λογική. Ποιοι τα δανείστηκαν, γιατί τα δανείστηκαν και τι έκαναν τα δανεικά; Έχω την εντύπωση πως οι μισοί από αυτούς που μας κυβερνάνε σήμερα απολάμβαναν την εξουσία με τα δανεικά και τη χρησιμοποιούσαν για να την κατοχυρώσουν, πλουτίζοντας, αρκετοί από αυτούς, παρανόμως.

ΑΛΛΑ ας έρθουμε στο ζητούμενο. Πού και πώς υπερασπίστηκε η ελληνική κυβέρνηση τα εθνικά συμφέροντα, την εθνική ανεξαρτησία σε τελική ανάλυση, όταν η ίδια προκάλεσε την ανάμειξη του ΔΝΤ και της Ε.Ε. στην ελληνική περιπέτεια για πρώτη φορά στα χρονικά; Αποφάσισε να υπογράψει το Μνημόνιο παραχωρώντας το σύνολο της οικονομικής (και όχι μόνο) πολιτικής στα χέρια των δανειστών, μηδενίζοντας κάθε δυνατότητα αναπτυξιακής προοπτικής. Και ό,τι υπόλοιπο είχε απομείνει, παραχωρείται με το Μεσοπρόθεσμο και τον εφαρμοστικό νόμο στους τοκογλύφους δανειστές, όπου όλα τα περιουσιακά στοιχεία του κράτους, κινητά και ακίνητα, μέχρι και οι αιγιαλοί, προσφέρονται για την αποπληρωμή του τερατώδους χρέους της χώρας. Χρέος που δημιουργήθηκε όχι μόνον με ευθύνη του ελληνικού δικομματισμού, αλλά και με την κραυγαλέα παραβίαση από τους δανειστές των όρων του Μάαστριχτ που έκανε δεκτή τη χώρα μας και όσες χώρες είχαν χρέος πάνω από 60% του ΑΕΠ. Οι αυστηρές ποινές που επικαλούντο για όσους τα παραβιάζουν, ήταν μια φούσκα που βόλεψε τους πλούσιους να εκμεταλλευτούν και τελικά να υποδουλώσουν τους φτωχούς.

ΠΟΙΑ ανεξαρτησία έχει απομείνει πλέον στη χώρα μας, όταν πέρα από τις αλλαγές στον δημόσιο τομέα, μετέφεραν την οικονομική κρίση στο σύνολο της εθνικής οικονομίας, προκαλώντας ένα τσουνάμι ύφεσης, αποεπενδύσεων και διάλυσης των εργασιακών σχέσεων, σηματοδοτώντας όχι την ανταγωνιστικότητα και την αξιοποίηση των τεράστιων μοναδικών συγκριτικών πλεονεκτημάτων, αλλά τη μετατροπή μιας ευρωπαϊκής οικονομίας σε χώρο φτηνής εργασίας. Τέτοιες συνθήκες δεν αφήνουν περιθώρια σοβαρής προοπτικής για την ανάπτυξη και την έξοδο της χώρας από την κρίση και η εθνική οικονομία θα μετατραπεί σε ένα ασιατικού τύπου φασονάδικο με όποια ανάπτυξη μπορεί να γίνει να είναι στην ευχέρεια και τη διάθεση των δανειστών. Άλλωστε, τα σημαντικότερα περιουσιακά στοιχεία προσφέρονται σε αυτούς με απόλυτη ασυλία, μέχρι να εξοφληθεί το δημόσιο χρέος, κάτι που είναι αδύνατον και έκανε την βρετανική εφημερίδα “Guardian” να χαρακτηρίσει την Ελλάδα “Σκλάβα της Ευρώπης”.

ΟΤΑΝ, μάλιστα, με βάση τις οικονομικές υποχρεώσεις που μας φόρτωσαν, το σύνολο του κοινωνικού κράτους διαλύεται και υπολειτουργεί, τα περιθώρια άσκησης εθνικής πολιτικής -στην πραγματικότητα- μηδενίζονται. Μα να μην πληρώσουμε τα χρέη μας, θα μπορούσε να πει κάποιος καλοπροαίρετος. Πώς και με ποιο τρόπο διαπραγματευτήκαμε συμφωνίες ρεαλιστικές, που θα επέτρεπαν την υλοποίηση εθνικής πολιτικής ικανής να βγάλει τον τόπο από την κρίση; Αυτό που κάνουμε σήμερα, αυτό που κάνει η κυβέρνηση Παπανδρέου, είναι να μετατρέπει μια ανεξάρτητη δημοκρατική χώρα σε οικόπεδο με καθεστώς leasing! Ένα leasing χωρίς καθορισμένη ημερομηνία, μετά την οποία ο χρήστης αποκτά την κυριότητα του αντικειμένου.

Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣΗ του ελληνικού λαού πως την επομένη της καταψήφισης του Μεσοπρόθεσμου θα βγουν τα τανκς να προστατεύουν τις τράπεζες, πως δεν θα υπάρχουν χρήματα για μισθούς και συντάξεις, πως θα κλείσουν όλα τα νοσοκομεία και τα σχολεία είναι ένας άτιμος εκβιασμός που οι χρήστες του χρησιμοποιούν όχι προς όφελος της πατρίδας τους, αλλά υπέρ των δανειστών που μετείχαν προθύμως των εκβιασμών για να βάλουν στο χέρι μια ολόκληρη χώρα, ώστε να κρατήσουν οι δικοί μας μια εξουσία άνευ χαρτοφυλακίου!
Τι τελικά -λοιπόν- είναι εθνική μειοδοσία;

http://www.avgi.gr