Ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική, ανικανότητα, προχειρότητα, αυταρχισμός

Του Νίκου Γεωργακάκη


Σταθερός στόχος η μείωση του κράτους και των κρατικών δαπανών
Στην πρόσφατη(1/4) διυπουργική συνεδρίαση, η κυβέρνηση ασχολήθηκε με το θέμα της κατάργησης ή συγχώνευσης 75 δημόσιων φορέων. Ανακοινώθηκαν οι 11 από τον κατάλογο αυτό και συγκεκριμένα οι φορείς: ΙΓΜΕ, ΕΘΙΑΓΕ, ΕΡΤ, Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου, Εταιρεία Τουριστικά Ακίνητα, Οργανισμός Σχολικών Κτηρίων, Δημόσια Επιχείρηση Ανέγερσης Νοσηλευτικών Μονάδων, Θέμις Κατασκευαστική, ΟΔΔΥ και ο ΕΟΜΜΕΧ που απασχολούν 7.000 υπαλλήλους.
Σύμφωνα με το σημείωμα που δόθηκε από το γραφείο του κ. Πάγκαλου, μέχρι τώρα καταργήθηκαν 77 οργανισμοί, συγχωνεύθηκαν 16 σε 6 και έπεται συνέχεια με επόμενα νομοσχέδια.
Βρίσκεται λοιπόν σε εξέλιξη η πολιτική μείωσης και διάλυσης του κράτους. Μάλιστα, ο Θ. Πάγκαλος προσπαθεί να διασκεδάσει τους φόβους των εργαζομένων στους φορείς αυτούς, λέγοντας, ότι, δεν είναι στόχος της κυβέρνησης οι απολύσεις. Όμως όλοι γνωρίζουν, πως, όταν η κυβέρνηση βάζει στόχο τη δραματική μείωση της απασχόλησης στο δημόσιο και καθιερώνει τη διαδικασία «αξιολόγησης» των υπαλλήλων μέσω ΑΣΕΠ, αρκετές χιλιάδες εργαζόμενων του δημοσίου θα βρεθούν στον δρόμο.
Η κυβέρνηση δεν δίνει δεκάρα, αν πυκνώνει η στρατιά των ανέργων αφού τόσο ο ιδιωτικός τομέας απολύει λόγω ύφεσης χωρίς να δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας, ενώ και το δημόσιο αδειάζει χωρίς να προσλαμβάνει κανένα. Ακόμη και η απόφαση για μία πρόσληψη ανά 5 αποχωρήσεις, αναθεωρήθηκε επί τα χείρω.
Με βάση δημοσιογραφικές πληροφορίες τα ανακοινωθέντα από Πάγκαλο δεν ήταν γνωστά ούτε καν στους εποπτεύοντες υπουργούς αλλά αυτό δεν έχει και τόσο σημασία…
Είναι γεγονός ότι, πλέον, μας κυβερνά η τρόικα με βάση κατευθύνσεις διεθνών και εγχώριων οικονομικών κέντρων (τραπεζίτες, ΣΕΒ κ.λπ.), με τη γραμματειακή υποστήριξη των υπουργών της κυβέρνησης.
Προωθούνται, καθημερινά, εγκληματικές αποφάσεις σε βάρος της χώρας και του λαού, με το «έτσι θέλω».

Οι επιπτώσεις των αναδιαρθρώσεων
Η κυβέρνηση αναφέρει πως με τις εν λόγω αναδιαρθρώσεις και συνολικότερα με τους 75 φορείς θα υπάρξει όφελος 650 εκατ. ευρώ, όμως δεν αναφέρει ποια θα είναι η αντίστοιχη ζημιά,
Για να αναφερθούμε στους συγκεκριμένους 11 φορείς, πέραν των γενικών επιπτώσεων (απολύσεις που θα επιδεινώσουν την ανεργία, μείωση μισθών, διάλυση εργασιακών σχέσεων κ.λπ.) που αφορούν όλους τους προαναφερθέντες φορείς θα υπάρξουν και ειδικότερες επιπτώσεις. Η διάλυση φορέων όπως το ΙΓΜΕ, το Εθνικό Ίδρυμα Αγροτικής Έρευνας(ΕΘΙΑΓΕ), ο ΕΟΜΜΕΧ, θα επηρεάσει δυσμενέστατα την αγροτική και βιομηχανική ανάπτυξη. Συγκεκριμένα η διάλυση του ΕΟΜΜΕΧ θα στερήσει τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις από ένα σημαντικό φορέα υποστήριξης του έργου τους. Ως γνωστό όλες οι κυβερνήσεις ως σήμερα, χαρακτήριζαν τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις σαν ραχοκοκαλιά της οικονομίας. Για το ΕΘΙΑΓΕ που έχει επιδείξει θετικό ρόλο στη στήριξη της γεωργίας και θα μπορούσε να παίξει ακόμη σημαντικότερο ρόλο στο μέλλον τυχόν απόφαση για κατάργησή του αφορά ανεγκέφαλους.
Σε σχέση με το ΙΓΜΕ, επισημαίνουμε ότι, καμιά χώρα, οσοδήποτε δοκιμαζόμενη, ακόμη και από αυτές που τέθηκαν στην επιτήρηση του ΔΝΤ δεν υποχρεώθηκε να στερηθεί βασικά ερευνητικά της ιδρύματα, και μάλιστα αναπτυξιακού προσανατολισμού όπως το ΙΓΜΕ. Η SEGEMAR παραμένει ακμαία στην Αργεντινή, όπως και το ΜΤΑ στην Τουρκία
- Οι αναδιαρθρώσεις στην ΕΡΤ με τη σχεδιαζόμενη μείωση του προσωπικού και τη λειτουργία της στα πρότυπα των ιδιωτικών θα έχει ως συνέπεια τη συρρίκνωση του προσφερόμενου έργου της και προσανατολισμό σε ευχάριστες, εύπεπτες παραγωγές που θα κοιμίζουν τους Έλληνες πολίτες. Η συρρίκνωση των κονδυλίων σίγουρα θα περιορίσει χρήσιμες εκπομπές που αφορούν τον πολιτισμό, την υγεία, τη γεωργία, τον απόδημο ελληνισμό κ.λπ.
- Η διάλυση του ΕΙΝ (Εθνικό Ίδρυμα Νεότητας) απλά επιβεβαιώνει την ανυπαρξία ενδιαφέροντος για τη Νεολαία.
- Η κατάργηση του ΟΔΔΥ θα εξυπηρετήσει κυρίως την εκποίηση της μεγάλης ακίνητης περιουσίας του (π.χ. αποθήκες Μαγουλέζας, Σίνδου, Πολίχνης) έναντι πινακίου φακής.
- Η διάλυση φορέων όπως ο ΟΣΚ, ΔΕΠΑΝΟΜ, ΘΕΜΙΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗ που το έργο τους είναι συναφές, δεν σχετίζεται με ενδιαφέρον για ορθολογική δράση τους αλλά με βασικό στόχο την παράδοση του κατασκευαστικού έργου τους σε ιδιώτες. Θα μπορούσε να προωθηθεί μεγαλύτερος συντονισμός τους, όχι όμως διάλυση τους. Αυτή η εξέλιξη θα προκαλέσει αύξηση του κόστους των έργων (σχολείων, δικαστηρίων) και ζημιά για την οικονομία μας με βάση την εμπειρία. Τα στοιχεία ερευνών (π.χ. από ΤΕΕ) αποδεικνύουν πολύ μεγαλύτερα κόστη για έργα (π.χ. σχολεία του ΟΣΚ) που έγιναν μέσω ΣΔΙΤ.
Συμπέρασμα
Με τις αναδιαρθρώσεις αυτές, όπως και με τα άλλα μέτρα του Μνημονίου, αυτό που συντελείται είναι η ιδιωτικοποίηση, διάλυση ή σμίκρυνση του κράτους η διάλυση των εργασιακών σχέσεων και οι απολύσεις. Συνέπειά τους θα είναι η αδυναμία υλοποίησης σημαντικών, κοινωνικών και αναπτυξιακών στόχων από το κράτος.

Η κυβέρνηση ή θα μεταβάλλει σχέδια ή πρέπει να πάρει ηχηρή απάντηση
Η κυβέρνηση έστω και την ύστατη στιγμή πρέπει να αλλάξει ρότα ή να αναγκαστεί να αλλάξει ρότα.
Η κυβέρνηση που συνεχώς προβάλλει την αφοσίωση της στον διάλογο και τη διαβούλευση, οφείλει να το αποδείξει και να προχωρήσει έστω τώρα σε στοιχειώδη διάλογο με τους εργαζόμενους και τους εκπροσώπους τους πριν την όποια τελική ρύθμιση.
Αν όμως η κυβέρνηση επιμείνει, πρέπει να πάρει τη δέουσα απάντηση. Τα σχέδια πρέπει να ανατραπούν και είναι ελπιδοφόρο που για την αποτροπή των αποφάσεων αυτών, προχωρά ο συντονισμός των σωματείων, και οργανώνεται η συμπαράσταση όχι μόνο από μαζικούς φορείς (π.χ. ΕΚΑ κ.λπ.) αλλά και από την επιστημονική κοινότητα (ΕΜΠ, άλλα Πανεπιστήμια), από πρώην διοικητές των φορέων αυτών, την τοπική αυτοδιοίκηση κ.λπ.