«Στα δύο χρόνια 2010-2011 έχουμε είκοσι τρεις χιλιάδες συνταξιοδοτήσεις. Οι προσλήψεις δεν θα είναι παραπάνω από τρεισήμισι χιλιάδες. Θα μειωθεί κατά ένα πολύ μεγάλο αριθμό, περισσότερο από το 50%, ο αριθμός των αναπληρωτών εκπαιδευτικών. Στα πανεπιστήμια και στα Τ.Ε.Ι. έχουμε μείωση των προϋπολογισμών που φθάνει μέχρι και το 50%. Αυτή είναι η πραγματικότητα και τη ζουν όλοι».
Αυτά είπε επί λέξη η υπουργός Παιδείας στη Βουλή προχθές καλώντας μας να αποδεχτούμε την πραγματικότητα του ότι δεν υπάρχουν λεφτά στα «δημόσια ταμεία». Δεν θα χαϊδε΄ψει αυτά είπε πουλώντας ανύπαρκτα και ανέφικτα σενάρια. Ηόποια συναίνεση στην εκαπίδευση θα οικοδομηθεί, σύμφωνα με τη Διαμαντοπούλου στη βάση της αλήθειας, στη βάση του τι πραγματικά μπορεί να δοθεί για την εκπαίδευση.
Όμως στην εποχή του διαδικτύου και της διάχυσης της πληροφορίας, ο λαός δεν περιμένει τους λόγους της Διαμαντοπούλου για να μάθει την αλήθεια. Αντιθέτως, γνωρίζει ότι αυτή η «αλήθεια» στα χρόνια της μνημονιακής χολέρας είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της τρόικας και της κυβέρνησης και ισοδυναμεί με την πολιτική βούληση να σωθούν τράπεζες εγχώριες και ξένες, το ισχυρό νόμισμα της ΕΕ αλλά και το πολιτικό προσωπικό που με νύχια και με δόντια στηρίζει τα συμφέροντά τους.
Για χάρη αυτής της «αλήθειας» η παιδεία είναι προορισμένη να συρρικνωθεί, η ανεργία να συμπεριλάβει μεγάλο ποσοστό εκπαιδευτικών αλλά και νέων οι οποίοι όλο και περισσότερο θα είναι φορείς υποβαθμισμένων πτυχίων και άρα γνώσεων, ιδανικά εχέγγυα για μια θέση στον ήλιο της ελαστικοποιημένης αγοράς εργασίας. Δε χρειάζεται κιόλας κανείς να αισθάνεται ότι αξίζει περισσότερα.
Ειδεμή ... καφετέριες υπάρχουν για να εξακολουθούν να αράζουν οι νέοι περιμένοντας να δουν οι τράπεζες φως στο τούνελ και να μπει η κοινωνία στο σκοτάδι... Όμως πολλοί νέοι απέκτησαν νέο στέκι, στις πλατείες...
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.